Ο μοναδικός πολιτικός ελληνικής καταγωγής που έχει φτάσει σε τόσο υψηλή βαθμίδα στην πολιτική των ΗΠΑ, ο Σπύρος Άγκνιου ήταν Ελληνοαμερικανός πολιτικός, που υπηρέτησε ως 39ος Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών από το 1969 έως το 1973.
Στην Ελλάδα ήταν γνωστός με το όνομα Σπύρος Αναγνωστόπουλος, το όνομα δηλαδή που του έδωσε ο πατέρας του, μετανάστης από την Ελλάδα στην Αμερική. Ο ίδιος, γεννήθηκε στην Βαλτιμόρη του Μέριλαντ, από Έλληνα πατέρα και Αμερικανίδα μητέρα και στο θρήσκευμα ήταν προτεστάντης. Μέχρι και σήμερα είναι ο μόνος αντιπρόεδρος των ΗΠΑ ο οποίος παραιτήθηκε εξαιτίας ποινικών αδικημάτων.
Σαν σήμερα, 5 Νοεμβρίου του 1968, ο Ρεπουμπλικάνος υποψήφιος Ρίτσαρντ Νίξον κερδίζει τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ με διαφορά μόλις 335.000 ψήφων από τον Δημοκρατικό αντίπαλό του Χιούμπερτ Χάμφρεϋ. Τα τελικά ποσοστά της ψηφοφορίας ήταν 43,6% για τον Νίξον, 43% για τον Χάμφρεϋ και 13% για τον Τζωρτζ Ουάλλας, πρώην κυβερνήτη της Αλαμπάμα.
Μαζί με τον Νίξον εκλέγεται ως αντιπρόεδρος ο Σπύρος Άγκνιου, ο οποίος καταγόταν από τους Γαργαλιάνους της Μεσσηνίας.
Ποιος ήταν ο Σπύρος Άγκνιου
Στο θρήσκευμα ήταν επισκοπιανός και όχι ορθόδοξος. Υπηρέτησε στρατιώτης με τον αμερικανικό στρατό στην Ευρώπη κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, πήρε μέρος σε πολλές επιχειρήσεις και έλαβε και παράσημα ανδρείας. Σπούδασε χημεία και μετά τον πόλεμο απέκτησε και πτυχίο νομικής από το πανεπιστήμιο της Βαλτιμόρης.
Κατόπιν ασχολήθηκε με την πολιτική και διετέλεσε επί τρία χρόνια Κυβερνήτης της πολιτείας του Μέριλαντ, όπου όπως σημειώνεται σε αμερικανικά μέσα άφησε με σημαντικό έργο (φορολογικές μεταρρυθμίσεις, σκληρή νομοθεσία κατά της μόλυνσης, αντιρατσιστική νομοθεσία).
Ήταν μέλος του Ρεπουμπλικανικού κόμματος και στενός συνεργάτης, όπως είναι λογικό, του μετέπειτα Αμερικανού Προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον.
Η πτώση του Άγκνιου
Η πτώση του Άγκνιου ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1973, όταν ερευνήθηκε και κατηγορήθηκε για εκβιασμό, δωροδοκία και φοροδιαφυγή που αφορούσαν κυρίως τη θητεία του ως κυβερνήτη του Μέριλαντ.
Αντιμέτωπος με ομοσπονδιακές κατηγορίες προσπάθησε να αντικρούσει τα στοιχεία εναντίον του, υποστηρίζοντας ότι οι ισχυρισμοί ήταν ψευδείς, ότι ένας εν ενεργεία αντιπρόεδρος δεν μπορούσε να κατηγορηθεί και ότι ο μόνος τρόπος για να απομακρυνθεί από το αξίωμά του ήταν η παραπομπή (το περιβόητο impeachment, όπως το είδαμε πρόσφατα εναντίον του τέως προέδρου Τραμπ).
Ωστόσο, αφότου ο γενικός δικηγόρος των ΗΠΑ κυκλοφόρησε μια σύντομη δήλωση που ισχυριζόταν ότι οι εν ενεργεία αντιπρόεδροι θα μπορούσαν να κατηγορηθούν, ο Άγκνιου εξαπέλυσε επίθεση στη γενική αμερικανική διοίκηση και υποσχέθηκε να μην παραιτηθεί.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Με τον Νίξον να κινδυνεύει με παραπομπή για τον ρόλο του στο σκάνδαλο Watergate, ένα πολιτικό σκάνδαλο που έλαβε χώρα στις ΗΠΑ και άρχισε να ξετυλίγεται μετά από διάρρηξη στην έδρα της Εθνικής Επιτροπής Δημοκρατικών (DNC) στο συγκρότημα γραφείων Watergate στην Ουάσιγκτον, η διοίκηση προσπάθησε να απομακρύνει τον Άγκνιου.
Τελικά, ο Ελληνοαμερικανός, Σπύρος Άγκνιου πείστηκε τελικά να παραιτηθεί από την αντιπροεδρία στις 10 Οκτωβρίου 1973, όπως αναφέρει το λήμμα της διαδικτυακής britannica, για τον πολιτικό.
Ο Άγκνιου παραιτήθηκε από την αντιπροεδρία στις 10 Οκτωβρίου 1973 και εμφανίστηκε την ίδια ημέρα στο Περιφερειακό Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών στη Βαλτιμόρη για να δηλώσει πως δεν αποδέχεται την ενοχή του σε μία μόνο ομοσπονδιακή κατηγορία για την παράλειψη να δηλώσει στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος 29.500 δολαρίων που είχε λάβει το 1967, ενώ ήταν κυβερνήτης του Μέριλαντ.
Αναγνωρίζοντας ότι η ομολογία ισοδυναμούσε με καταδίκη σε κακούργημα, ο Άγκνιου υποστήριξε ότι παραιτήθηκε από τα αξίωμα για λόγους εθνικού συμφέροντος. Του επιβλήθηκε πρόστιμο 10.000 δολαρίων και καταδικάστηκε σε τριετή αναστολή χωρίς επιτήρηση.
Στην θέση του ορίστηκε ως Αντιπρόεδρος ο Τζέραλντ Φορντ, ο οποίος μετέπειτα έγινε Πρόεδρος των ΗΠΑ, μετά την παραίτηση του Προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον το 1974.
Ο Σπύρος Άγκνιου ήταν ρήτορας και είχε ακραίες θέσεις
Κατά την προεκλογική εκστρατεία του Νίξον το 1969, όργωσε όλη την Αμερική. Ήταν δεινός ρήτορας και κατάφερνε να κατατροπώνει τους πολιτικούς του αντιπάλους, παρότι εκείνοι συχνά τον κατηγορούσαν ότι διατύπωνε ακραίες θέσεις σε ορισμένα ζητήματα, ειδικότερα στο μεγάλο θέμα του πολέμου στο Βιετνάμ.
Παρόλο λοιπόν που ήταν ελάχιστα γνωστός στο αμερικανικό κοινό κατά τη στιγμή της υποψηφιότητάς του για την αντιπροεδρία το 1968, ο Άγκνιου κέρδισε εθνική αναγνώριση για τις ομιλίες του στις οποίες κατήγγειλε τους διαδηλωτές του πολέμου του Βιετνάμ και άλλους αντιπάλους της κυβέρνησης Νίξον με πολύχρωμα επίθετα όπως «φλύαροι του αρνητισμού» και «απελπισμένοι, υστερικοί υποχόνδριοι της ιστορίας».
Ο Άγκνιου περιφρονείτο από τους περισσότερους Δημοκρατικούς και μερικές φορές δεχόταν επικρίσεις ακόμη και από τους Ρεπουμπλικάνους, όπως όταν κατηγόρησε τον αντιπρόεδρο Χιούμπερτ Χάμφρεϊ, τον υποψήφιο του Δημοκρατικού Κόμματος για την προεδρία το 1968, ότι ήταν «μαλακός με τον κομμουνισμό».
Μετά την παραίτησή του δεν αναμίχθηκε στην πολιτική αλλά ακολούθησε επαγγελματικό και ιδιωτικό βίο. Το 1976, ήρθε ξανά για λίγο στο επίκεντρο της επικαιρότητας και προκάλεσε διαμάχη με τις αντι-Σιωνιστικές του δηλώσεις, καθώς ζητούσε από τις Ηνωμένες Πολιτείες να αποσύρουν την υποστήριξή τους προς το κράτος του Ισραήλ, επικαλούμενος την κακή μεταχείριση από το Ισραήλ των Χριστιανών.
Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζέραλντ Φορντ τον επέκρινε δημοσίως για τις «ανούσιες παρατηρήσεις του για τους Εβραίους». Ο Άγκνιου απάντησε ότι έχει δικαίωμα να κριτικάρει το Ισραήλ.
Ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Σπύρος Άγκνιου πέθανε το 1996, σε ηλικία 77 ετών.
Η επίσκεψη του Άγκνιου στους Γαργαλιάνους
Στις 19 Οκτωβρίου 1971 ο Σπύρος Άγκνιου έφτασε με ελικόπτερο στους Γαργαλιάνους Μεσσηνίας, την ιδιαίτερη πατρίδα του πατέρα του. Το γεγονός φυσικά ήταν τεράστιο για το μικρό χωριό, καθώς εκεί θα έφτανε ένας απόγονος τους, που κατάφερε να φτάσει ως τον Λευκό Οίκο και μάλιστα όντας εν ενεργεία αντιπρόεδρος.
Οι δρόμοι των Γαργαλιάνων κατόπιν διαταγής της Χούντας δεν ήταν απλά καθαρισμένοι, αλλά και γυαλισμένοι για τη μεγάλη άφιξη.
Βεβαίως, οι ΗΠΑ δεν λογάριαζαν καθόλου πως συναλλάσσονταν με τους ανατροπείς του πολιτεύματος και εκείνους που έβαψαν τα χέρια τους με αίμα αντιφρονούντων και αντιαστασιακών.
Οι μαθητές των σχολείων είχαν φορέσει τις φρεσκοσιδερωμένες μπλε ποδιές τους για να υποδεχτούν τους Αμερικάνους, παρότι διαβάζουμε πως οι οργανωτές της φιέστας απεφάσισαν την τελευταία ώρα ότι θα ήταν καλύτερα αν όλα τα παιδιά φορούσαν τα καλά τους ρούχα της εκκλησίας, αντί για τις σχολικές ποδιές για ευνόητους λόγους.
Ο Άγκνιου, δεν ήξερε Ελληνικά και κατά την παρουσία του στους Γαργαλιάνους επισκέφτηκε στο τάφο των προγόνων του, όπως αναφέρει το gargalianoi
