Ο Νίκος Καζαντζάκης ένας από τους σπουδαιότερους συγγραφείς της χώρας αλλά και του κόσμου συνεχίζει να συναρπάζει το κοινό παγκοσμίως με το έργο του.
Έτσι, παρουσιάστηκε στο Μουσείο «Ν. Καζαντζάκη» στη Μυρτιά το βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη «Ο Ανήφορος» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρρα από τις 26 Οκτωβρίου, την ημέρα που συμπληρώθηκαν 65 χρόνια από τον θάνατό του. Πρόκειται για το μοναδικό ανέκδοτο έργο του Νίκου Καζαντζάκη, το οποίο έγραψε με ένταση και αγωνία υπαρξιακή, αναλογιζόμενος όλα τα μεγάλα ερωτήματα, που ταλανίζουν τους ανθρώπους μέχρι και σήμερα.
Ο Νίκος Καζαντζάκης έγινε ακόμη γνωστότερος μέσω της κινηματογραφικής απόδοσης των έργων του «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», «Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά» και «Ο Τελευταίος Πειρασμός». Ήταν ένας από τους πιο σεβαστούς από το λαό και από τους πλέον αναγνωρισμένους στο εξωτερικό, συγγραφείς. Από το 1945 έως το 1948, ήταν πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Το βιβλίο μεταφράστηκε ήδη σε τρεις γλώσσες
Σύμφωνα με την πνευματική δικαιούχο του έργου του Ν. Καζαντζάκη, Νίκη Σταύρου, ήδη το βιβλίο έχει μεταφραστεί στα αγγλικά, τα ρουμανικά, τα βουλγαρικά και τα τουρκικά, τώρα μεταφράζεται στα κινεζικά σύντομα θα μεταφραστεί στα ιταλικά και ισπανικά «ώστε να δημιουργηθούν πολιτισμικές γέφυρες με το έργο του Καζαντζάκη, με την Ελλάδα και τον ελληνικό πολιτισμό» όπως ανέφερε η κ. Σταύρου.
Ομιλητές στην εκδήλωση ήταν ο εκδότης των εκδόσεων Διόπτρα Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, ο αναπληρωτής καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας ΕΚΠΑ Θανάσης Αγάθος, η Παρασκευή Βασιλειάδη, Υπ. Δρ Νεοελληνικής Φιλολογίας ΕΚΠΑ & Επιμελήτρια Συλλογών Μουσείου Καζαντζάκη, ενώ την παρουσίαση συντόνισε η διευθύντρια του Μουσείου Καζαντζάκη Μαριλένα Μηλαθιανάκη.
Ο Νίκος Καζαντζάκης γράφει στον απόηχο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου
Η πνευματική δικαιούχος του έργου του Ν. Καζαντζάκη, Νίκη Σταύρου ανέφερε ότι πρόκειται για ένα έργο που γράφτηκε από τον Καζαντζάκη στον απόηχο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και του ολοκαυτώματος στο Ναγκασάκι και τη Χιροσίμα, με τον μεγάλο στοχαστή όπως τόνισε, «να προσπαθεί με την ευαίσθητη και δυνατή πένα του να αποτρέψει μία τέτοια παγκόσμια αναταραχή», χαρακτηρίζοντας το έργο επίκαιρο και την παρουσίαση του «ένα παγκόσμιο εκδοτικό γεγονός».
Ο εκδότης των εκδόσεων Διόπτρα Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, ανέφερε ότι ευθύνη και αποστολή είναι «να φέρουμε τον Καζαντζάκη στο σήμερα» προσθέτοντας ότι «τα πρώτα δείγματα είναι απολύτως θετικά, καθώς αυτήν τη στιγμή «Ο Ανήφορος» είναι νούμερο ένα σε όλα τα βιβλιοπωλεία της χώρας.
Οι συμμετέχοντες στην παρουσίαση του βιβλίου «Ο Ανήφορος» είχαν τη δυνατότητα μετά το τέλος της εκδήλωσης να δουν το χειρόγραφο του Νίκου Καζαντζάκη που φυλασσόταν στο Μουσείο επί δεκαετίες μέχρι να ταυτοποιηθεί και να εκδοθεί.
Ο πρόεδρος του Δ.Σ του Μουσείου Μιχάλης Ταρουδάκης χαρακτήρισε το βιβλίο επίκαιρο, δηλώνοντας ότι ο μεγάλος στοχαστής «προσπαθούσε μέσα από την ζωή και τις κινήσεις των ηρώων του να περιγράψει τις δικές του αγωνίες για ένα κόσμο ο οποίος βρισκόταν μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά ήταν αμφίβολη η συνέχεια αυτής της ειρήνης».
Όπως σημείωσε ο κ. Ταρουδάκης «το αναγνωστικό κοινό θα δει μέσα από την «Καζαντζακική» πένα, όλους τους στοχασμούς του Νίκου του Καζαντζάκη για τον άνθρωπο, για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να τον αντιμετωπίζει η κοινωνία, για τον τρόπο που πρέπει να αντιμετωπίζει ο άνθρωπος την κοινωνία και πάνω από όλα για την ειρήνη που πρέπει να κυριεύσει στον κόσμο» κατέληξε ο κ. Ταρουδάκης.
Ο θάνατος του συγγραφέα και η κήδευσή του
Το 1955 ο Καζαντζάκης μαζί με τον Κακριδή χρηματοδότησαν την έκδοση της δικής τους μετάφρασης της Ιλιάδας, ενώ την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε τελικά στην Ελλάδα ο Τελευταίος Πειρασμός. Τον επόμενο χρόνο τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Θεάτρου στην Αθήνα για τους τρεις τόμους Θέατρο Α΄, Β΄, Γ΄ και με το Παγκόσμιο Βραβείο Ειρήνης στη Βιέννη, ένα βραβείο το οποίο προερχόταν από το σύνολο των τότε Σοσιαλιστικών χωρών.
Καθώς μια από αυτές ήταν η Κίνα, επιχείρησε δεύτερο ταξίδι εκεί τον Ιούνιο του 1957, προσκεκλημένος της κινεζικής κυβέρνησης. Επέστρεψε με κλονισμένη την υγεία του προσβληθείς από λευχαιμία. Νοσηλεύτηκε στην Κοπεγχάγη της Δανίας και το Φράιμπουργκ (Freiburg im Breisgau) της Γερμανίας, όπου τελικά κατέληξε στις 26 Οκτωβρίου 1957 σε ηλικία 74 ετών.
Εντούτοις σύμφωνα με άλλες μαρτυρίες η λευχαιμία εμφανίστηκε στον Καζαντζάκη κατά το χειμώνα του 1938, 19 χρόνια πριν απ’ το τέλος του, το οποίο αποδίδεται σε βαριάς μορφής ασιατική γρίπη.
Η σορός του μεταφέρθηκε στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ελευσίνας. Στο Φράιμπουργκ μετέβη η δικηγόρος Αγνή Ρουσοπούλου.
Η Ελένη Καζαντζάκη ζήτησε από την Εκκλησία της Ελλάδος να τεθεί η σορός του σε λαϊκό προσκύνημα, επιθυμία την οποία ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Θεόκλητος Β΄ απέρριψε με τη δικαιολογία του ότι υπήρχαν σχετικοί φόβοι πρόκλησης επεισοδίων εκ μέρους παραεκκλησιαστικών οργανώσεων. Μάλιστα εστάλησαν σχετικά τηλεγραφήματα προς τον Αρχιεπίσκοπο.
Έτσι, η σορός του συγγραφέα μεταφέρθηκε στο Ηράκλειο. Ο Νίκος Καζαντζάκης συνοδευόταν από την σύζυγό του, τον Γεώργιο Παπανδρέου και τον Κακριδή. Το αεροσκάφος για τη μεταφορά διέθεσε ο Αριστοτέλης Ωνάσης.
Έπειτα από μεγάλη λειτουργία στον Ναό του Αγίου Μηνά, η οποία εψάλη στις 11 το πρωί παρουσία του Αρχιεπισκόπου Κρήτης Ευγενίου και 17 ακόμη ιερέων, έγινε η ταφή του Νίκου Καζαντζάκη, στην οποία όμως εκείνοι δεν συμμετείχαν κατόπιν απαγόρευσης του Αρχιεπισκόπου.
Η ταφή έγινε στην Τάπια Μαρτινέγκο, πάνω στα βενετσιάνικα τείχη του Ηρακλείου, διότι η ταφή του σε νεκροταφείο απαγορεύτηκε από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος.
