Η απονομή των βραβείων Όσκαρ 2022 πλησιάζει και έπειτα από περισσότερα από 90 χρόνια ιστορίας υπάρχουν πολλές ιστορίες που μπορεί να διηγηθεί κανείς από την λαμπερή τελετή.
Αρχικά, θα πρέπει να βάλουμε καλά στο νου πως η τελετή των Όσκαρ δεν παρουσιαζόταν από την αρχή στη μικρή οθόνη. Για την ακρίβεια, η πρώτη τηλεοπτική κάλυψη του θεσμού δεν έγινε παρά τον Μάρτιο του 1953. Σε κάθε περίπτωση, το «S» θυμάται πρόσφατες (σχετικά) στιγμές τρέλας και παραφροσύνης από τα βραβεία της ακαδημίας Κινηματογράφου.
Jack Palance, CrossFit hero (1992)
Κανείς δεν έχει δεχτεί ποτέ βραβείο όπως ο Jack Palance. Κερδίζοντας το βραβείο καλύτερου δευτεραγωνιστή σε ηλικία 73 ετών για το ρόλο του στην ταινία City Slickers, ανέβηκε στη σκηνή και μουρμούρισε: «Μπίλι Κρίσταλ; Αντέχω πιο πολύ από αυτόν», και στη συνέχεια έπεσε στο πάτωμα για να δείξει στον κόσμο ότι ήταν ακόμα ικανός να κάνει πους απς με το ένα χέρι.
Sacheen Littlefeather (1973)
Για χρόνια υπήρχε η φήμη πως οι πιο «κουλ» καλλιτέχνες δεν ανέβαιναν ποτέ στη σκηνή για να παραλάβουν αυτοπροσώπως ένα βραβείο Όσκαρ. Αυτό όμως που έκανε ο Μάρλον Μπράντο το 1973, ήταν ακόμη πιο γαμάτο!!
Έστειλε μια ιθαγενή Αμερικανίδα, μια Ινδιάνα, τη Sacheen Littlefeather (που σημαίνει μικρό φτερό), να απορρίψει το βραβείο για λογαριασμό του, ενώ παράλληλα μιλούσε ενάντια στη μεταχείριση των ιθαγενών από το Χόλιγουντ.
Τότε, η Littlefeather δήλωσε ότι δεν της επιτράπηκε να εκφωνήσει τον λόγο που είχε γράψει ο Μπράντο. Περίπου 45 χρόνια μετά, το 2018, τον εκφώνησε για πρώτη φορά και είχε διάρκεια πέντε λεπτά, οπότε ίσως οι ιθύνοντες των Όσκαρ να είχαν και ένα μικρό δίκιο.
Τζένιφερ Λόρενς (2013)
Η Τζένιφερ Λόρενς και οι απονομές των Όσκαρ είναι δύο έννοιες… ασυμβίβαστες. Το 2013, όταν κέρδισε το Όσκαρ καλύτερης ηθοποιού, η Τζένιφερ Λόρενς σκόνταψε στο φόρεμά της και έπεσε κάτω. Την επόμενη χρονιά, σκόνταψε και έπεσε στο κόκκινο χαλί.
Και στις δύο περιπτώσεις η «κοτσιφόκυσσα» φαίνεται πως αντιμετώπισε με περίσσιο χιούμορ και αξιοπρέπεια την τούμπα σε παγκόσμια εθνική μετάδοση, παρά το γεγονός πως έθετε κανονικά υποψηφιότητα για την πιο αδέξια σούπερ σταρ του Hollywood.
Τα γιουχαΐσματα στον Μάικλ Μουρ (2003)
Ως επί το πλείστον, τα Όσκαρ υπάρχουν μέσα σε μια απομονωμένη φούσκα αυτο-συγχαρητηρίων, πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται να συμβαίνουν πολλά για να ακουστούν αποδοκιμασίας προς τη σκηνή. Κι όμως ο Μάικλ Μουρ το κατάφερε παραλαμβάνοντας το βραβείο του για το Bowling for Columbine, το 2003, όταν και καταφέρθηκε εναντίον του πολέμου στο Ιράκ και προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων.
Στην αίθουσα ξέσπασαν αποδοκιμασίες και στη συνέχεια ένα κύμα ζητωκραυγών για να αντιμετωπιστούν οι αποδοκιμασίες, οι οποίες με τη σειρά τους έκαναν τις αποδοκιμασίες να δυναμώσουν… αν το καλοσκεφτείτε, όπως σημειώνει ο καλός συνάδελφος της Guardian που σχολίαζε αργότερα το περιστατικό, ο Μάικλ Μουρ εφηύρε σε ένα βράδυ το Twitter.
Paddy Chayefsky και Vanessa Redgrave (1978)
Αποτελεί παράδοση για τους νικητές των Όσκαρ να χρησιμοποιούν την πλατφόρμα τους για να μιλήσουν υπέρ κινημάτων κατά τη διάρκεια των ομιλιών τους, με πιο πρόσφατη την περίεργη σχεδόν ακατάληπτη δήλωση του Χοακίν Φοίνιξ, που δήλωσε με στόμφο πως «τα κακά πράγματα είναι κακά και τα καλά πράγματα είναι καλά».
Το 1978, η Vanessa Redgrave εκμεταλλεύτηκε την ομιλία της για να εκφράσει την οργή της εναντίον των «σιωνιστών κουκουλοφόρων» που είχαν διαμαρτυρηθεί για τη θέση της υπέρ της Παλαιστίνης. Ωστόσο, ο Chayefsky που βρέθηκε αργότερα επί σκηνής για να απονείμει επόμενο Όσκαρ, σχολίασε δηκτικά: «Έχω βαρεθεί να εκμεταλλεύονται οι άνθρωποι την αφορμή των βραβείων Όσκαρ για τη διάδοση της προσωπικής τους πολιτικής προπαγάνδας. Θα ήθελα να προτείνω στη δεσποινίδα Ρέντγκρεϊβ ότι η βράβευσή της δεν αποτελεί κομβική στιγμή στην ιστορία, δεν απαιτεί διακήρυξη και ένα απλό ευχαριστώ θα αρκούσε».
«Είδαμε το στήθος σου» (2013)
Ο Σεθ ΜακΦάρλαν ανέλαβε να παρουσιάσει τα Όσκαρ μόνο μία φορά και αυτή η μοναδικότητα μάλλον οφείλεται στον αλλόκοτο, όσο και άβολο μονόλογο από σκηνής στον οποίο τραγουδούσε για τις γυναίκες ηθοποιούς και πόσα από τα στήθη τους είχε δει στην οθόνη. Μάλλον δεν εκτιμήθηκε, ούτε από τις κυρίες της αιθούσης, ούτε από τους ιθύνοντες της βραδιάς.
Η drag εμφάνιση του Τζέιμς Φράνκο (2011)
Φαίνεται πως Αν Χάθαγουεϊ και Τζέιμς Φράνκο δεν έδεσαν, δεν είχαν αυτό που πολύ τετριμμένα θα λέγαμε χημεία για την παρουσίαση των Όσκαρ. Ο τελευταίος δε, γνωστός για το εκκεντρικό του χαρακτήρα του, επέλεξε σε κάποιο σημείο της βραδιάς να κάνει και την ντραγκ εμφάνισή του με φούξια τουαλέτα, πλατινέ μαλλί και ασορτί (με την τουαλέτα) μακριά γάντια ως τον αγκώνα.
Κι αναρωτιέστε ποιον υποδυόταν, καθώς από την εικόνα θα θύμιζε εξαιρετικά τον Μάρκο Σεφερλή σε κάποια από τις μεταμφιέσεις του για το Δλεφινάριο, ο Τζέιμς Φράνκο είχε ντυθεί… Μέριλιν!
Έντριεν Μπρόντι (2003)
Όταν ο Έντριεν Μπρόντι κέρδισε το βραβείο καλύτερου ηθοποιού για τον ρόλο του στην ταινία «Ο πιανίστας» αφιέρωσε μεγάλο μέρος του χρόνου ομιλίας του στην προσπάθειά του να αρπάξει την Χάλι Μπέρι. Η Στορμ των X Men που θα ήθελε πολύ να πέσει κεραυνός εκείνη ακριβώς τη στιγμή, δεχόταν παθητικά, αλλά εμφανώς χωρίς τη συγκατάθεσή της, ένα επιθετικό φιλί στα χείλη.
Η Sheena Easton συναντά τον James Bond στο διάστημα (1982)
Η Sheena Easton ερμήνευσε το τραγούδι του τίτλου της ταινίας του πράκτορα 007, «Για τα μάτια σου μόνο» στα Όσκαρ καταφθάνοντας στη σκηνή με ένα διαστημόπλοιο, ενώ στη συνέχεια κάποιος που φαινομενικά ήταν ο Τζέιμς Μποντ (αν και φορούσε μια πορτοκαλί σατέν φόρμα) εμφανίστηκε με μια Porsche, έκανε λίγο κουνγκ φου, πυροβόλησε με ένα όπλο λέιζερ, ανατίναξε το διαστημόπλοιο και διέφυγε με ένα δεύτερο διαστημόπλοιο.
Απηχώντας εν μέρει την φτωχή αν και πολύχρωμη αισθητική των ’80s, όλο το φαντασμαγορικό σόου άφησε εκατομμύρια τηλεθεατές εμβρόντητους να προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν τι παρακολουθούν.
Η δίκη του Τζον Τραβόλτα (2014 & 2015)
Το μόνο που είχε να πει ο John Travolta ήταν το όνομα Ιντίνα Μένζελ. Αυτό ήταν όλο. Αντ’ αυτού, κατακρεούργησε το όνομα της καλλιτέχνη πέρα από κάθε φαντασία καθώς προλόγισε την ερμηνεύτρια του Let It Go, της ταινίας της Disney, μετατρέποντάς το σε ένα αγνώριστο “Adele Dazeem”.
Το λάθος έκανε αμέσως τον Τραβόλτα διεθνώς ρεζίλι, όμως ο πυρετός στο Σαββατόβραδο επέστρεψε στα Όσκαρ έναν χρόνο μετά. Εκεί, η Μένζελ πήρε το αίμα της πίσω παρουσιάζοντάς τον “Glom Gazingo”. Κι εκεί που όλοι πιστέψαμε πως το φιάσκο επανορθώθηκε ο Τραβόλτα αντέδρασε τοποθετώντας τον εαυτό του ανατριχιαστικά κοντά της και χαϊδεύοντας το πηγούνι της με τρόπο που έδειχνε ότι ήταν έτοιμος να την πνίξει.
Ο Eminem ξεσηκώνεται χωρίς λόγο (2020)
Εκτός από σύντομες εμφανίσεις, ο Eminem έχει εμφανιστεί μόνο σε μία ταινία, και αυτή ήταν το 8 Mile του 2002. Παρόλα αυτά, ο ράπερ εμφανίστηκε στα Όσκαρ πριν από δύο χρόνια, όπου και τραγούδησε ένα τραγούδι από εκείνη την ταινία.
Κι αν αναρωτιέστε γιατί να συμβεί αυτό τόσα χρόνια μετά; Μάλλον την απάντηση δεν μπορεί να την δώσει κανείς σε κοινό και… λαμπερούς καλεσμένους. Το αμήχανο ενσταντανέ συμπλήρωναν οι εικόνες της βαριεστημένης Billie Eilish και του ξέφρενου χορού της Γκλα Γκάντοτ, ενώ το όσκαρ κοινού κέρδισε ο αποκοιμισμένος Μάρτιν Σκορτσέζε.
Ο «αθόρυβος» δρόμος για το βραβείο (2016)
Η ταινία “Mad Max: Fury Road” κέρδισε έξι Όσκαρ, πράγμα που σημαίνει ότι δημιούργησε ένα δωμάτιο γεμάτο αγανακτισμένους χαμένους πίσω στο 2016. Και αυτό ίσως εξηγεί γιατί, καθώς η Τζένι Μπίβαν περπατούσε στο διάδρομο για να παραλάβει το βραβείο της για τον καλύτερο σχεδιασμό κοστουμιών, πέρασε μπροστά από μια σειρά από κατσουφιασμένους διάσημους που δεν την χειροκροτούσαν.
Ήταν μια βασανιστικά αμήχανη στιγμή, αν και ανάγκασε τον σκηνοθέτη Ιναρίτου να βγει δημόσια και να πει σε όλους ότι όντως την χειροκρότησε.
Ο Ντέιβιντ Νίβεν και ο γυμνός μουσάτος άνδρας (1974)
Ο καθένας μπορεί να τρέξει στα Όσκαρ. Εφόσον είστε μεθυσμένος ή/και αρκετά γενναίος, είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Αυτό που είναι πολύ πιο δύσκολο, ωστόσο, είναι να αντιδράσεις σε έναν streaker (γυμνό άνθρωπο που τρέχει). Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Ντέιβιντ Νίβεν είναι ένας θρύλος των Όσκαρ.
Για να λέμε την αλήθεια, η ομιλία του κατά τη διάρκεια της τελετής του 1974 δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, ακροβατώντας στο χείλος της γενικής κοινοτοπίας, μέχρι που ένας μουσάτος άνδρας πετάχτηκε στη σκηνή πίσω του, δείχνοντας στο κοινό ένα σήμα της ειρήνης.
Το πλήθος ούρλιαξε σοκαρισμένο, η μπάντα ξεκίνησε ένα περίεργα ακατάλληλο νούμερο και ο Νίβεν έμεινε στη σκηνή να μαζεύει τα κομμάτια. «Δεν είναι συναρπαστικό να σκέφτεσαι ότι πιθανότατα το μόνο γέλιο που θα βγάλει ποτέ στη ζωή του αυτός ο άνθρωπος είναι να γδυθεί και να δείξει τα ελαττώματά του;» ήταν η άψογη απάντησή του στο χάος.
Η τελετή υπολειτουργεί (1959)
Ένας από τους λόγους για τους οποίους κανείς δεν παρακολουθεί πια τα Όσκαρ είναι ότι έχουν μετατραπεί σε έναν κολασμένο μαραθώνιο αντοχής που φαίνεται να διαρκεί περίπου τρεις ημέρες. Γι’ αυτό όλοι πρέπει να θυμόμαστε την τελετή του 1959, η οποία τελείωσε με τον Τζέρι Λιούις.
Ο ηθοποιός έβγαλε έναν μικρό λόγο, έκανε μερικά αστεία και στη συνέχεια διηύθυνε την ορχήστρα, ενώ όλοι οι σαστισμένοι νικητές χόρευαν αργά μεταξύ τους. Αυτό συνέβη επειδή, το 1959, η τελετή τελείωσε 20 ολόκληρα λεπτά πριν από την προγραμματισμένη ώρα και έπρεπε να γεμίσει τον χρόνο.
Το μπέρδεμα ανάμεσα σε La La Land και Moonlight (2017)
Ίσως η πιο διάσημη γκάφα στα Όσκαρ όλων των εποχών ήταν η στιγμή που ένας υπάλληλος της PricewaterhouseCoopers θαμπώθηκε τόσο πολύ από την ομορφάδα και την απλότητα της Έμα Στόουν στον χορό που έδωσε λάθος κάρτα νικητή για την καλύτερη ταινία στον Γουόρεν Μπίτι και τη Φέι Ντάναγουεϊ, οι οποίοι ανακοίνωσαν λανθασμένα ότι το La La Land (και όχι ο τελικός νικητής Moonlight) είχε κερδίσει το μεγαλύτερο βραβείο της βραδιάς.
Τα κύματα σοκ, σύγχυσης και εναλλασσόμενων συναισθημάτων που διαδραματίστηκαν στη σκηνή εκείνη τη στιγμή είναι, μέχρι σήμερα, από τα πιο απίστευτα στην ιστορία των Όσκαρ.
Ο Ρομπ Λόου κάνει ντουέτο με τη Χιονάτη (1989)
Αλλά όχι η πιο απίστευτη στιγμή των Όσκαρ κατά πάσα πιθανότητα παραμένει εκείνη στην οποία ο Ρομπ Λόου με τη Χιονάτη αναλαμβάνουν το εναρκτήριο νούμερο των Όσκαρ του 1989. Κι επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, δείτε ακριβώς τι περιελάμβανε εκείνο το βίντεο και θα καταλάβετε.
