Διεκόπη για τις 25 Φεβρουαρίου η δίκη της Βίκυς Σταμάτη και Νίκου Ζήγρα για το «χρυσό» ασφαλιστήριο συμβόλαιο της Ελβετίας.
Και οι δυο θα δώσουν εξηγήσεις για το αδίκημα του ξεπλύματος μαύρου χρήματος καθώς το ποσό των 500.000 ελβετικών φράγκων, που είχε δοθεί για τη σύναψη του συμβολαίου, προέρχεται, όπως έκρινε η ελληνική Δικαιοσύνη από μαύρο χρήμα.
Σύμφωνα με τη πρωτόδικη απόφαση, το επίμαχο συμβόλαιο είχε συνάψει το Δεκέμβριο του 1998 ο Άκης Τσοχατζόπουλος καταβάλλοντας εφάπαξ το ποσό των 500.000 ελβετικών φράγκων στην εταιρεία Zurich Lebensversicherungs Gesellschaft AG.
Μέσω του συμβολαίου αυτού, ο Νίκος Ζήγρας εισέπραξε ετήσια σύνταξη 33.147,60 ελβετικών φράγκων και η Βίκυ Σταμάτη 30,167,60 ελβετικά φράγκα, επίσης κάθε έτος. Επιπλέον, ο εξάδελφος του Άκη Τσοχατζόπουλου φέρεται να έλαβε κατόπιν συμφωνίας με την εταιρία και μετά τη λύση του συμβολαίου το υπόλοιπο της αξίας του που υπολογίζεται σε 359.060.40 ελβετικά φράγκα, σύμφωνα με το Law and Order.
Συνολικά και στους τρεις αποδίδεται ότι εισέπραξαν από κοινού 773.989,20 ελβετικά φράγκα τα οποία «ξέπλυναν» μέσω της εν λόγω ασφαλιστικής σύμβασης, ενώ το ποσό αυτό προέρχεται από δωροδοκία του Άκη Τσοχατζόπουλου.
Για την υπόθεση αυτή σε πρώτο βαθμό, η Βίκυ Σταμάτη και ο Νίκος Ζήγρας είχαν καταδικασθεί τον Οκτώβριο του 2020 σε ποινή κάθειρξης έξι ετών. Επίσης, είχε επιβάλλει στον καθένα και χρηματική εγγύηση 20.000 ευρώ αλλά και απαγόρευση εξόδου από τη χώρα.
Οι ίδιες ποινές είχαν επιβληθεί και στον εκλιπόντα πρώην υπουργό. Ωστόσο, οι δικαστές τους είχαν χορηγήσει αναστολή στην έκτιση των ποινών τους μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό.
Τόσο η Βίκυ Σταμάτη όσο και ο Νίκος Ζήγρας είχαν αρνηθεί την κατηγορία του ξεπλύματος μαύρου χρήματος, με τη χήρα του πρώην υπουργού να αναφέρει πως ο Άκης Τοχατζόπουλος είχε συνάψει το επίμαχο συμβόλαιο και πως η ίδια δεν είχε ζητήσει ούτε είχε χρησιμοποιήσει τα χρήματα αυτά από το 2013 μέχρι και σήμερα.
Από την πλευρά του ο Νίκος Ζήγρας είχε ισχυριστεί ότι το ζεύγος Τσοχατζόπουλου είχαν καταρτίσει το επίμαχο ασφαλιστήριο συμβόλαιο, χρησιμοποιώντας εν αγνοία του το όνομά του και το διαβατήριο του.
Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, ωστόσο, δεν είχε κάνει δεκτούς τους παραπάνω ισχυρισμούς των κατηγορουμένων αναφέροντας, μεταξύ άλλων, στο σκεπτικό της απόφασης που εξέδωσε «ότι όλοι θέλησαν τη δημιουργία του ως άνω λογαριασμού, προκειμένου να «ξεπλύνουν» μέσω αυτού μέρος των παράνομων κτηθέντων από τη δραστηριότητα του πρώτου από αυτούς (του εκλιπόντος πρώην υπουργού) ωφελημάτων.
