Η Συμμαχία του Έθνους, της αντιπολίτευσης, έχει δεσμευτεί ότι θα ανατρέψει πολλές από τις πολιτικές του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, εφόσον κερδίσει τις εκλογές της 14ης Μαΐου στην Τουρκία και σήμερα επέλεξε ως υποψήφιό της τον επικεφαλής του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος (CHP).
Ο εξακομματικός συνασπισμός υπόσχεται ότι θα επαναφέρει την κοινοβουλευτική δημοκρατία, θα ανατρέψει την ανορθόδοξη οικονομική πολιτική και θα προχωρήσει σε σημαντικές αλλαγές στην εξωτερική πολιτική με αρχηγό της προσπάθειας τον Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου.
Το πολιτικό πρόγραμμα της αντιπολίτευσης στην Τουρκία
Μεταρρυθμίσεις στη νομοθεσία και τη διοίκηση
Η βασική υπόσχεση της Συμμαχίας του Έθνους είναι η επιστροφή της Τουρκίας στο κοινοβουλευτικό σύστημα, το οποίο θα είναι «ισχυρότερο» από εκείνο που ίσχυε πριν από τη μετάβαση στο σημερινό, προεδρικό σύστημα, το 2018.
Τα έξι κόμματα θέλουν να συστήσουν και πάλι το αξίωμα του πρωθυπουργού, το οποίο καταργήθηκε από τον Ερντογάν μετά το δημοψήφισμα του 2017. Υπόσχονται επίσης ότι ο πρόεδρος θα είναι «αμερόληπτος» και δεν θα φέρει πολιτικές ευθύνες. Μεταξύ των δεσμεύσεών τους είναι και η κατάργηση του δικαιώματος του προέδρου να ασκεί βέτο σε νόμους και να εκδίδει διατάγματα. Ο πρόεδρος, που θα διακόπτει τους δεσμούς του με τα πολιτικά κόμματα, θα μπορεί να υπηρετεί μόνο μία, επταετή θητεία και θα απαγορεύεται να έχει ενεργό ρόλο στην πολιτική μετά τη λήξη της θητείας του.
Θα κατοχυρωθεί εξάλλου στο Σύνταγμα η δυνατότητα του Κοινοβουλίου να αποφασίζει την αποχώρηση από διεθνείς συνθήκες. Το Κοινοβούλιο θα έχει επίσης μεγαλύτερο ρόλο στον σχεδιασμό του κρατικού προϋπολογισμού. Στη δημόσια διοίκηση, συμβούλια και υπηρεσίες που υπάγονται στην προεδρία θα καταργηθούν και τα καθήκοντά τους θα μεταφερθούν στα αρμόδια υπουργεία.
Οικονομία
Η Συμμαχία υπόσχεται να μειώσει τον πληθωρισμό, που τον Φεβρουάριο έφτασε στο 55%, σε μονοψήφιο ποσοστό μέσα σε δύο χρόνια, καθώς και να αποκαταστήσει τη σταθερότητα της τουρκικής λίρας που την τελευταία πενταετία έχει απολέσει το 80% της αξίας της. Τα έξι κόμματα θα διασφαλίσουν την ανεξαρτησία της Κεντρικής Τράπεζας και θα καταργήσουν μέτρα όπως αυτό που επιτρέπει στο υπουργικό συμβούλιο να επιλέγει τον διοικητή της.
Θα συνταχθούν νομοσχέδια που θα επιτρέπουν στο Κοινοβούλιο να περνά νόμους για την αποστολή της Τράπεζας, την ανεξαρτησία της και τους διορισμούς των υψηλόβαθμων στελεχών της. Δεσμεύονται επίσης να μειώσουν τις κρατικές δαπάνες, περιορίζοντας τον αριθμό των αεροσκαφών που χρησιμοποιεί η προεδρία, τον αριθμό των οχημάτων που διατίθενται στους δημοσίους υπαλλήλους και πουλώντας ορισμένα κρατικά ακίνητα.
Θα επανεξεταστούν και όλα τα έργα που γίνονται στο πλαίσιο συμπράξεων του ιδιωτικού με τον δημόσιο τομέα. Θα επανεξεταστεί το έργο κατασκευής του σταθμού παραγωγής πυρηνικής ενέργειας στο Άκουγιου και θα γίνει επαναδιαπραγμάτευση των συμβάσεων προμήθειας φυσικού αερίου, ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος εξάρτησης από ορισμένες χώρες για τις εισαγωγές φυσικού αερίου.
Εξωτερική πολιτική
Η αντιπολίτευση υιοθετεί το σύνθημα «Ειρήνη στην Πατρίδα, Ειρήνη στον Κόσμο» ως τον ακρογωνιαίο λίθο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Αν και υπόσχεται ότι «θα εργαστεί για την ολοκλήρωση της ενταξιακής διαδικασίας» με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η Συμμαχία δεσμεύεται επίσης να επανεξετάσει τη συμφωνία για τους πρόσφυγες που σύναψε η Τουρκία με τις Βρυξέλλες το 2016.
Υπόσχεται ότι θα αποκαταστήσει τις σχέσεις με τις ΗΠΑ στο πλαίσιο της αμοιβαίας εμπιστοσύνης και θα επαναφέρει την Τουρκία στο πρόγραμμα κατασκευής των μαχητικών αεροσκαφών F-35. Τα έξι κόμματα λένε ότι η Τουρκία θα διατηρήσει τις σχέσεις της με τη Ρωσία «με την αντίληψη ότι και τα δύο μέρη είναι ίσα και ενισχύονται από τον ισορροπημένο και εποικοδομητικό διάλογο».
Μεταρρυθμίσεις στο δικαστικό σύστημα
Η Συμμαχία δεσμεύεται να διασφαλίσει την ανεξαρτησία του δικαστικού σώματος, το οποίο σήμερα πιστεύεται ότι ελέγχεται από τον Ερντογάν και τους συμμάχους του. Η βούληση των δικαστών να συμμορφώνονται με τις αποφάσεις του Συνταγματικού Δικαστηρίου και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θα λαμβάνεται υπόψη στις προαγωγές τους.
Οι δικαστές και οι εισαγγελείς που προκαλούν παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι οποίες οδηγούν σε επιβολή προστίμων σε βάρος της Τουρκίας από τα δύο αυτά δικαστήρια, θα υποχρεώνονται να πληρώνουν τα πρόστιμα.
Θα ληφθούν μέτρα ώστε να διασφαλιστεί ότι τα δικαστήρια θα εφαρμόζουν γρήγορα τις αποφάσεις των δύο ανωτάτων δικαστηρίων. Υπόσχονται ότι θα μεταρρυθμίσουν το Συμβούλιο Δικαστών και Εισαγγελέων, το οποίο θα χωριστεί σε δύο σώματα. Θα μεταρρυθμιστούν επίσης η δομή και οι αρχαιρεσίες στα ανώτερα δικαστήρια, όπως στο Συνταγματικό, το Ακυρωτικό και το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Τα κόμματα λένε ότι θα διασφαλίσουν πως οι προφυλακίσεις εν αναμονή της δίκης θα αποτελούν την εξαίρεση, καθώς οι επικριτές της σημερινής κυβέρνησης καταγγέλλουν ότι σήμερα γίνεται κατάχρηση του μέτρου αυτού. Θα ενισχύουν επίσης την ελευθερία της έκφρασης και το δικαίωμα των πολιτών να διαδηλώνουν.
Πότε θα γίνουν οι εκλογές στην Τουρκία
Υπενθυμίζουμε πως πριν λίγες μέρες ο Ιμπραήμ Καλίν τόνισε πως οι εκλογές θα γίνουν στις 14 Μαΐου, όπως είχαν προγραμματιστεί, εκτός αν υπάρξει πολιτική συμφωνία για άλλη ημερομηνία, με την 18η Ιουνίου να παραμένει στο τραπέζι.
Τον περασμένο μήνα, ο Τούρκος πρόεδρος, ο οποίος επιδιώκει να επεκτείνει τη διακυβέρνησή του σε μια τρίτη δεκαετία, είχε αναγγείλει την πρόωρη διεξαγωγή των προεδρικών και κοινοβουλευτικών εκλογών τον Μάιο.
Δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι εκλογές αυτές θα είναι η μεγαλύτερη δοκιμασία του Ερντογάν για να παραμείνει στην εξουσία, μετά από δύο δεκαετίες στην ηγεσία της χώρας.
Η αποτίμηση του Ερντογάν ως προσωπικότητα
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αποτελεί μια «υψηλής τάσης» προσωπικότητα, στην οποία αποδίδονται αρκετά χαρακτηριστικά και ιδιότητες.
Αυτή η «υψηλή τάση» τροφοδοτείται και από την πολιτική διαδρομή του, αλλά και από την μετάλλαξη του από έναν μεταρρυθμιστή ηγέτη, σε έναν αυταρχικό «Σουλτάνο», όπως συχνά τον αποκαλούν εντός (αν δεν λογοκριθούν) και εκτός Τουρκίας.
Μόνο το τελευταίο διάστημα, το περιοδικό Economist, αλλά και το Stern περιέγραψαν με τα πιο ζοφερά χρώματα τη διακυβέρνηση Ερντογάν στην Τουρκία, τη ροπή προς τον αυταρχισμό και την αγωνιώδη προσπάθειά του να παραμείνει στην εξουσία.
Αυτή η μετάλλαξη ταυτίζεται με την πορεία της Τουρκίας, αλλά αναδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο ένας «ηγέτης» οικειοποιείται και «εργαλειοποιεί» τις κοινωνικές τάσεις που προκύπτουν στην ευρύτερη περιοχή του, για να παγιώσει ένα δικό του σύστημα διατήρησης της εξουσίας.
