Και τώρα ο… τελικός των τελικών. Κλισέ ή μη, η αλήθεια είναι ότι κόντρα στον Καζακστάν η Εθνική Ελλάδος πραγματοποίησε -με εντυπωσιακό τρόπο- το πρώτο (τελικό) βήμα για την παρουσία της στο Euro 2024, με αποτέλεσμα την Τρίτη (26/3, 19:00) στην Τιφλίδα να δίνει το… παιχνίδι της δεκαετίας.
Όπως ξεφεύγει από το πλαίσιο του κλισέ και συνιστά μια πραγματικότητα ότι, ναι, αυτή η Εθνική μπορεί.
Απέναντι σε μια ομάδα σαφώς ανώτερη από τους Καζάκους (που δεν είναι τόσο κακοί αγωνιστικά, όσο τους… αναγκάσαμε να φανούν).
Επόμενος και τελευταίος αντίπαλος, λοιπόν, η Γεωργία του Χβίτσα Κβαρατσχέλια. Έχει ατού η Γεωργία. Τα έδειξε και κόντρα στο Λουξεμβούργο, του οποίου επικράτησε 2-0 κλείνοντας ραντεβού με την Εθνική. Έχει όμως και αδυναμίες. Τις έδειξε και αυτές.
Τι έχει να προσέξει η Εθνική
Πλαγιοκοπήσεις
Ο Βίλι Σανιόλ (ο οποίος είχε μείνει στον πάγκο για τη Γαλλία, στον χαμένο προημιτελικό με την Ελλάδα στο Euro 2004) έχει καθιερώσει το 3-5-2, με τις όποιες παραλλαγές του, ως βασικό σχηματικό για την εθνική Γεωργίας. Ενίοτε παίζει και με τετράδα πίσω, όπως έκανε κυρίως τον πρώτο του χρόνο εκεί. Κάτι που, εν πολλοίς όμως, δεν συνηθίζει πλέον. Σε μια προσπάθεια, πιθανότατα, τόσο να κουμπώσει/αναδείξει όσα περισσότερα γίνεται από τα καλά επιθετικά στοιχεία των μονάδων του, όσο και για να «καμουφλάρει» την έλλειψη ποιότητας στα μετόπισθεν.
Βασικό εργαλείο, λοιπόν, αυτού του 3-5-2 είναι οι πλαγιοκοπήσεις. Το παιχνίδι μεταφέρεται συχνά στα άκρα, στα δύο μπακ-χαφ που παίρνουν όλη την πλευρά δίνοντας πλάτος. Κόντρα στο Λουξεμβούργο στα αριστερά ήταν ο Σενγκέλια -που εδώ και ενάμιση χρόνο παρουσιάζει εξαιρετικά δείγματα γραφής και στην Ελλάδα με τη φανέλα του Παναιτωλικού- και δεξιά ο Κακαμπάτζε. Πιο επιθετικογενής ο «δικός μας». Εξού και οι περισσότερες καλές προσπάθειες δημιουργήθηκαν από τη μεριά του. Εξάλλου, εν τη απουσία του καθαρόαιμου αριστερού μπακ, Ιρακλί Αζαρόβι, ο χαφ των Αγρινιωτών αναμένεται να διατηρηθεί στη θέση και την προσεχή Τρίτη.
Εκεί έρχονται να κουμπώσουν οι δύο επιθετικοί, Κβαρατσχέλια και ο -δανεικός από τον Άγιαξ στη Μετς και με 9 εκατ. ευρώ αξία στο transfermarkt- Μικαουτάτζε. Δεν χρειάζονται συστάσεις για πρώτο, ο οποίος εξέτισε κόντρα στο Λουξεμβούργο και θα πάρει εκ νέου θέση στο αρχικό σχήμα, πιθανότατα έναντι του Ζιβζιβάτζε (παρά τα δύο του γκολ χθες). Πίσω τους σε ελεύθερο ρόλο ο ο Τσακβετάτζε της Γουότφορντ. Ωραίο χαφάκι, με τίμια τεχνική κατάρτιση και… κοντές καλτσούλες (για το ανάλογο στιλ), αλλά και χωρίς πολλή ουσία στο παιχνίδι του.
Αυτοί οι τρεις λοιπόν, στην προσπάθεια να δημιουργηθούν διάδρομοι, στήνουν τριγωνάκια με τους δύο μπακ-χαφ. Οι τελευταίοι, πάντως, παίρνουν και μόνοι τους ενέργειες με σέντρες, όπως ο Σενγκέλια που με σχετικό τρόπο έβγαλε την ασίστ για τη διαμόρφωση του 2-0 απέναντι στο Λουξεμβούργο (γενικότερα έκανε ματσάρα και με δοκάρι, έχοντας καθιερωθεί στην εθνική Γεωργίας).
Οι πλαγιοκοπήσεις αυτές συνιστούν βασικό εργαλείο της επιθετικής ανάπτυξης των Γεωργιανών, ώστε να φέρνουν την μπάλα στην περιοχή, η οποία φορτώνεται από τις κάθετες κινήσεις των υπολοίπων. Εάν και αρκετές φορές δεν ολοκληρώνονται με κάποια ουσιαστική προσπάθεια. Φυσικά, κρίνοντας (και) από τη χθεσινή τους αναμέτρηση, άλλο το παιχνίδι με τον Κβαραστχέλια και άλλο χωρίς αυτόν.
Κβαρατσχέλια
Είναι σαφές ότι ο ηγέτης της Γεωργίας (15 γκολ και επτά ασίστ σε 28 συμμετοχές με την ομάδα ανδρών) αποτελεί και τον μεγαλύτερο κίνδυνο για κάθε αντίπαλό της. Σε επίπεδο εθνικής αγωνίζεται στο επιθετικό δίδυμο, έχοντας φυσικά όμως ελευθερία κινήσεων.
Προσφέρει το απρόβλεπτο εντός και εκτός περιοχής, είτε ξεκινά τις ενέργειες του από τα άκρα είτε προς τον άξονα. Βάζει, δηλαδή, μεγαλύτερη ποικιλία στο σετ παιχνίδι της ομάδας του (που απέναντι στο Λουξεμβούργο το πήγε κυρίως, αλλά όχι μόνο, από τα άκρα). Μία του ενέργεια αρκεί για να αλλάξει τελείως η ροή, όπως είχε πράξει και στην Τούμπα τον Μάρτιο του 2021, όταν και είχε πρωτοσυστηθεί στο ελληνικό κοινό.
Ο μεσοεπιθετικός της Νάπολι έχει την ικανότητα να μαζέψει αρκετούς παίκτες πάνω του. Παράγοντας που επίσης πρέπει να προσέξει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Κι αυτό διότι σε τέτοιες περιπτώσεις είναι εύκολο να γίνει η αλλαγή του παιχνιδιού στην αδύνατη πλευρά, όπου -δεν πρέπει να- υπάρχει αντίπαλος χωρίς επιτήρηση. Εάν και η Εθνική έδειξε (και) με το Καζακστάν ότι έχει κατά νου να προσέχει τα νώτα της, βάζοντας στην εξίσωση και τα ντουμπλαρίσματα σε φάση άμυνας (τα εξτρέμ, π.χ. χθες οι Μασούρας και Πέλκας, και τα κεντρικά χαφ βοηθούν τους δύο μπακ).
Και επειδή το έχουμε πάει και στο ατομικό, φυσικά ξεχωρίζει και η παρουσία του Γκιόργκι Μαμαρντασβίλι της Βαλένθια (ενώ παίζει πάντα και το ενδεχόμενο «ρώσικης ρουλέτας», ειδικά με τον τρόπο που ενδεχομένως επιχειρήσουν να προσεγγίσουν την αναμέτρηση οι γηπεδούχοι).
Καλά… οχυρωμένη
Βασιζόμενη στον σχηματισμό αλλά και στη δουλειά που φαίνεται ότι έχει πέσει, κρίνοντας και από την ομοιογένεια που βγαίνει, η Γεωργία είναι πολύ καλά τοποθετημένη εντός γηπέδου. Κοντά οι γραμμές της, δεν αφήνει πολλούς χώρους. Κάτι, στο οποίο βοηθούν και τα κεντρικά της χαφ. Απέναντι στο Λουξεμβούργο άρχισαν ο Κοκορασβίλι της Λεβάντε και ο Κιτεϊσβίλι της Στουρμ Γκρατς, με τον τελευταίο ωστόσο να έχει πιο δημιουργικά χαρακτηριστικά, εξού και είναι πιθανό απέναντι στην Εθνική να δώσει τη θέση του σ’ έναν καθαρόαιμο αμυντικό μέσο.
Μια καλή οργάνωση που αφενός μπορεί να σε… κοιμίσει στην προσπάθειά σου να τη διασπάσεις κυκλοφορώντας την μπάλα, αφετέρου η Γεωργία μπορεί να τη μετατρέπει σε επικίνδυνες αντεπιθέσεις εφόσον βγει η ανάκτηση.
Πηγή: Sport-fm
