Γροθιά στο στομάχι για το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι η επιστολή παραίτησης ενός αναπληρωτή καθηγητή Bιολογίας που εργαζόταν σε ΕΠΑΛ ενός νησιού και καταγγέλλει τις συνθήκες εξευτελισμού, εκφοβισμού και διαπόμπευσης που υπέστη από τους μαθητές εκεί .
Στα χαρτιά με το νόμο που θεσπίστηκε για την Επαγγελματική Εκπαίδευση, Κατάρτιση και Διά Βίου Μάθηση, για τα προγράμματα σπουδών στα Επαγγελματικά Λύκεια και τη λειτουργία Προτύπων ΕΠΑΛ, όλα φαίνονται ότι βαίνουν καλά για τα Επαγγελματικά Λύκεια της χώρας.
Όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Και είναι κοινό μυστικό στην εκπαιδευτική κοινότητα ότι τα περισσότερα ΕΠΑΛ στη χώρα λειτουργούν ως το «αποπαίδι» της εκπαίδευσης. Είναι το Λύκειο που πηγαίνουν οι πιο αδύναμοι μαθησιακά μαθητές για να περνούν πιο εύκολα τις τάξεις. Και τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να γίνονται και φυτώρια παραβατικότητας. Και είναι κρίμα. Γιατί οι δυνατότητες που δίνουν είναι μεγάλες. Διαθέτουν διάφορους τομείς που μπορεί να ακολουθήσουν οι μαθητές οι οποίοι εκτός από το απολυτήριο τους παίρνουν και πτυχίο της ειδικότητας που ακολουθούν με επαγγελματική πιστοποίηση.
Ξυλοδαρμός διευθυντή ΕΠΑΛ από μαθητή στο Αιγάλεω
Ωστόσο όπως αποδεικνύουν περιστατικά που έρχονται στο φως της δημοσιότητας, όπως ο ξυλοδαρμός διευθυντή ΕΠΑΛ στο Αιγάλεω από μαθητή, ένα βίντεο με μαθητή ΕΠΑΛ που προπηλάκιζε με χυδαία λόγια μια καθηγήτρια γιατί τον είχε αποβάλλει πριν από λίγα χρόνια στη Θεσσαλονίκη, οι συνθήκες ταπείνωσης, παραβατικότητας και κατάντιας στα ΕΠΑΛ δεν είναι η εξαίρεση αλλά η κανονικότητα. Όπως σημειώνει στην επιστολή του ο αναπληρωτής καθηγητής που παραιτήθηκε για τις συνθήκες που επικρατούσαν στο εν λόγω ΕΠΑΛ «την ώρα του μαθήματος μπορεί να ακουστούν έντονες συντονισμένες κραυγές και να γίνει κάποιο φιλικό «ντου» από μερίδα μαθητών σε κάποιο άλλο τμήμα».
Ακόμη «τα κινητά είναι σε διαρκή λειτουργία μέσα – έξω από τις τάξεις, τραβώντας βίντεο και τροφοδοτώντας το τικ – τοκ με «κατορθώματα» από την εξουσία που έχουν επιβάλει οι πλέον παραβατικοί, στο σχολικό χώρο, παράδειγμα για άλλους μαθητές άλλων σχολείων […] Οι ίδιοι οι μαθητές σου ξεκαθαρίζουν από την αρχή ποιος κάνει κουμάντο εκεί μέσα και ποιά είναι τα δικά σου καθήκοντα και υποχρεώσεις αν θέλεις να επιβιώσεις στο βασίλειο τους […]Μαθήτριες, εκ περιτροπής έρχονταν και κάθονταν στην έδρα, βάζαν τα πόδια τους πάνω στα θρανία, όλοι άλλαζαν θέσεις, η πόρτα ανοιγόκλεινε συνεχώς και κοπανιόταν με δύναμη, κόσμος μπαινόβγαινε, φωνές ουρλιαχτά και κινητά. […]Σε κάποια φάση ήρθαν στο δια ταύτα: «εδώ μάθημα δε κάνεις. Δε κάνει κανείς. Θα μας βάλεις όλους ένα 12 όπως όλοι και άντε..», «όχι 12 ρε 16», «20 να μας βάλει», «λοιπόν όταν είμαστε ήσυχοι θα μας βάζεις 16 και όταν δε θα είμαστε θα μας βάζεις 12 εντάξει; Εντάξει ρε;»
Είναι μεγάλη η γκάμα των εξωφρενικών περιστατικών που καταγγέλλει ο εκπαιδευτικός που διάλεξε το δρόμο του αυτοσεβασμού και την προσωπικής του αξιοπρέπειας και παραιτήθηκε παρ’ όλο που ήταν επώδυνο οικονομικά και επαγγελματικά για τον ίδιο. Γιατί λόγω της παραίτησης του πλέον λειτουργεί το «πέναλντι» και δεν μπορεί να προσληφθεί για τα επόμενα δυο χρόνια.
Η παραίτηση του εκπαιδευτικού
Το χειρότερο όλων είναι όμως ότι όταν ο εκπαιδευτικός πριν παραιτηθεί είχε πάει στην οικεία Δευτεροβάθμια και μίλησε με τον διευθυντή εκπαίδευσης, αυτός ούτε λίγο ούτε πολύ τον προέτρεψε να ανεχθεί την κατάσταση: «Συζητήσαμε για τη νομοθεσία που μας «δένει τα χέρια» και με παρότρυνε να μη παραιτηθώ γιατί θα ήταν καταστροφικό για την καριέρα μου. Μου ζήτησε να «προσαρμοστώ κάπως» παρόλο που γνωρίζει πως προσαρμογή στη προκειμένη σημαίνει να στέκομαι σα «νεκροζώντανος» στη τάξη να κάνω πως δε βλέπω, δεν ακούω, δε νιώθω, να μη κάνω μάθημα εννοείται, και τελικά να τους βάλω όλους 12 για να μην έχω άλλα…»
Είναι ενδεικτικό ότι το συγκεκριμένο σχολείο αξιολογήθηκε με το χαρακτηρισμό «άριστα» σύμφωνα με την αξιολόγηση που επέβαλλε το υπουργείο Παιδείας. Και δείχνει πόσο «κενά» και για το «θεαθήναι» είναι όσα προβάλλονται ως επιτυχίες.
Είναι επιτακτικό ότι πρέπει να γίνει κάτι με τα ΕΠΑΛ. Ουσίας και σε βάθος. Γιατί αυτές οι συμπεριφορές που τείνουν να γίνουν κυρίαρχες στην πλειονότητα των ΕΠΑΛ, αποτρέπουν μαθητές που πραγματικά ενδιαφέρονται για τις δυνατότητες που προσφέρει να πηγαίνουν εκεί.
Ή μαθητές που ήδη φοιτούν εκεί και θέλουν να μάθουν, να είναι αναγκασμένοι να υποστούν και αυτοί τη συμπεριφορά των «νταήδων» που δεν θέλουν να γίνεται μάθημα και απλώς να «σπάνε πλάκα» σε βάρος των καθηγητών.
Η πραγματικότητα που πρέπει να δει κατάματα η Κεραμέως
Η πραγματικότητα που πρέπει να δει κατάματα η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως είναι ότι τα ΕΠΑΛ υποβαθμίζονται μέρα με τη μέρα.
Και αυτόν τον κατήφορο πρέπει να τον σταματήσει άμεσα. Πρέπει να δείξει γρήγορα αντανακλαστικά, που στην περίπτωση του αναπληρωτή καθηγητή δεν έδειξε. Δήλωσε βέβαια ότι διάβασε την επιστολή και ότι θα διερευνηθεί το ζήτημα. Αυτό όμως ερμηνεύεται ότι ακολουθώντας τη συνηθισμένη γραφειοκρατία κάποια στιγμή να ξεχαστεί. Δεν μπορεί να κρύβεται κάτω από το χαλί ένα φαινόμενο που τείνει να γιγαντωθεί και να μετατρέψει τα ΕΠΑΛ σε εκκολαπτήρια συμμοριών.
Ας ξαναδεί η Υπουργός Παιδείας με τους συμβούλους της πώς μπορεί να οχυρώσει τους εκπαιδευτικούς απέναντι στους μαθητές. ¨Οσο και αν αυτό ακούγεται οξύμωρο, τις περισσότερες φορές οι καθηγητές είναι ανυπεράσπιστοι απέναντι σε μαθητές που βάζουν φωτιές μέσα στην τάξη, βρίζουν, πετούν καρέκλες ή θρανία. Ας επανεξετάσει το ποινολόγιο των μαθητών και τον τρόπο που λειτουργεί. Ας είναι η παραίτηση του καθηγητή μια αφορμή για να γίνει μια αρχή…
