Είναι από τις μεγαλύτερες κρίσεις που περνά η κυβέρνηση. Η παραίτηση του Γρηγόρη Δημητριάδη, του πιο στενού συνεργάτη του Πρωθυπουργού για έξι χρόνια έσκασε σαν βόμβα μεγατόνων και την ακολούθησε μετά μια άλλη μεγαλύτερη, αυτή της παραίτησης- ουσιαστικά αποπομπής- του διοικητή της ΕΥΠ Παναγιώτη Κοντολέοντος.
To γεγονός ότι η ΕΥΠ παρακολουθούσε το τηλέφωνο του ευρωβουλευτή Νίκου Ανδρουλάκη επί τρεις μήνες, από τον Οκτώβριο έως και τις 14 Δεκεμβρίου 2021, δύο μέρες δηλαδή μετά την εκλογή του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, και μάλιστα χωρίς να ενημερωθεί το Μέγαρο Μαξίμου και ο πρωθυπουργός συγκλονίζει, καθώς αποδεικνύει ότι υπάρχει ανάγκη για ακόμη μεγαλύτερες δικλείδες ασφαλείας στο θεσμικό έλεγχο των μυστικών υπηρεσιών και των παρακολουθήσεων τους. Τι κι αν για την επισύνδεση ακολουθήθηκαν όλες οι νόμιμες ενέργειες; Τι κι αν είχε δοθεί εισαγγελική άδεια;
Σύμφωνα με πληροφορίες ο κ. Κοντολέων επικαλέστηκε ότι την παρακολούθηση του κ. Ανδρουλάκη και την άρση απορρήτου στο κινητό του, τη ζήτησαν ξένες αρχές και συγκεκριμένα της Ουκρανίας και της Αρμενίας. Αυτή η παρακολούθηση ανακαλεί από τη συλλογική μνήμη δυσάρεστες στιγμές της ιστορίας, όταν η χώρα είχε υποφέρει συστηματικά από μυστικές υπηρεσίες, ξένες και εγχώριες, και τις παρακολουθήσεις τους.
Ο πρωθυπουργός έμαθε για την παρακολούθηση την Πέμπτη. Και η αντίδραση του ήταν άμεση. Να χυθεί άπλετο φως. Αν και ο Γρηγόρης Δημητριάδης δεν γνώριζε τίποτα, έπρεπε να θυσιαστεί κατά κάποιο τρόπο, καθώς η ΕΥΠ ήταν υπό την επίβλεψη του πρωθυπουργικού γραφείου.
Διαφορετικά η εικόνα της κυβέρνησης θα δηλητηριαζόταν διαρκώς με τις επιθέσεις της αντιπολίτευσης να αμαυρώνουν τα πάντα. Η μόνη διέξοδος για να βγάλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης την κυβέρνησή του από το βαθύ τούνελ της κρίσης που κινδυνεύει να μπει είναι να κάνει τα πάντα, να φτάσει μέχρι το κόκκαλο ώστε να αποκαλυφθούν όλες οι πτυχές αυτής της υπόθεσης. Και οι ένοχοι να τιμωρηθούν. Η αλήθεια είναι η μόνη που σώζει.
