Έζησε ως βρέφος στη δίνη του πολέμου, όταν βρέθηκε στα χέρια του διαβόητου Γερμανού γιατρού Γιόζεφ Μένγκελε, στο στρατόπεδο- κολαστήριο του Άουσβιτς. Αφού κατάφερε να γλιτώσει από τα πειράματα, σήμερα δηλώνει με θάρρος από το διαμέρισμά της στο πολιορκημένο Κίεβο, ότι αφού κατάφερε να επιβιώσει από τον Αδόλφο Χίτλερ, θα επιβιώσει και από τον Βλαντίμιρ Πούτιν.
Ως τέτοιον αντιμετωπίζουν στην Ουκρανία και στη Δύση των Πούτιν. Ένα «δικτάτορα» που τα θέλει όλα δικά του και απέναντι στις φιλοδοξίες και τους στόχους του δεν διστάζει να βομβαρδίζει άμαχο πληθυσμό και παιδιά. Ως τέτοιον θα τον αντιμετωπίσει και η Ιστορία. Ως τέτοιον (καλύτερα) πρέπει να τον αντιμετωπίσει η Ιστορία. Ποτέ ο πόλεμος δεν ήταν, δεν είναι και δεν θα είναι η λύση. Θα είναι πάντα ΤΟ πρόβλημα.
Ο Πούτιν στο μυαλό του θεωρούσε ότι σε 2-3 μέρες θα έχουν παραδοθεί οι Ουκρανοί και θα κάνει πάρτι νίκης στο Κίεβο. Προφανώς κάτι δεν πήγε καλά, «διάβασε» λάθος τους Ουκρανούς. Τους φανταζόταν φιλικούς προς τη Ρωσία ή τουλάχιστον απρόθυμους να ρισκάρουν τη ζωή τους για να υπερασπιστούν τα χώματα τους μπροστά στον κίνδυνο να είναι το τελευταίο πράγμα που θα έκαναν εν ζωή. Εξίσου λάθος «διάβασε» όμως και τους Ευρωπαίους. Τους περίμενε διχασμένους. Πνιγμένους στις έριδες και στους δισταγμούς τους. Εδώ να πούμε την αλήθεια, το ίδιο περιμέναμε και εμείς. Και όλοι οι Ευρωπαίοι.
Ο Πούτιν είδε την ηττοπάθεια και τελικά χάνει και ο ίδιος
Ο Πούτιν είδε την ηττοπάθεια της Ευρώπης τα τελευταία χρόνια και παράλληλα είδε και πρόσφορο έδαφος να εισβάλει. Όμως δεν του ήρθαν όλα εύκολα και κάθε μέρα το πληρώνει. Για 12η μέρα σφυροκοπά την Ουκρανία, για να τελειώσει τον πόλεμο όσο γίνεται πιο γρήγορα, καθώς η απροσδόκητα ισχυρή αντίσταση του Ουκρανών, του έχει προκαλέσει τεράστια και πολλαπλά πλήγματα.
Δεν κάθεται πια τόσο άνετα στην καρέκλα του. Στο εσωτερικό της Ρωσίας, το ρούβλι καταβαραθρώθηκε, οι τράπεζες που εξοστρακίστηκαν από το SWIFT κινδυνεύουν με κατάρρευση, οι πολίτες κάνουν ουρές πίσω από τα ΑΤΜ, οι ολιγάρχες δυσφορούν και το διευρυνόμενο αντιπολεμικό κίνημα απειλεί να αποσταθεροποιήσει την αναμφισβήτητη μέχρι χθες πολιτική κυριαρχία του Ρώσου προέδρου εντός συνόρων. Κανείς όμως δεν μπορεί να τον υποτιμά στο τέλος-τέλος.
El miedo de #Putin a sus militantes piezas claves. pic.twitter.com/4wOCfG9zFp
— ELIZABETH ESCAL (@ELIZABE83390518) March 7, 2022
Στο εξωτερικό ειδικοί αναλύοντας εκτενώς τι έχει στο μυαλό του και γιατί εισέβαλε στην Ουκρανία, εκτιμούν ότι η πανδημία του κορονοϊού οδήγησε τον Πούτιν στο να απομονωθεί από τον λαό του, από ξένους ηγέτες αλλά και από τους περισσότερους συνεργάτες του. Αποτέλεσμα ήταν να χάσει την αίσθηση της πραγματικότητας και να αναπολεί κομμάτια της Ιστορίας. Έτσι, έφτασε στο σημείο για 12 ημέρες η Ρωσία να πολεμά την Ουκρανία που ακόμη αντιστέκεται, ενώ περίμενε ότι αυτό θα κρατούσε πολύ λιγότερο χρόνο. Αναπόλησε το παρελθόν και το βρήκε μπροστά του.
Πως θα εγκατασταθεί στην Ουκρανία;
Εν τέλει δεν αποκλείεται οι Ρώσοι να καταφέρουν να κυριαρχήσουν σε όλη τη νότια και ανατολική Ουκρανία, αφαιρώντας από ένα πολιορκημένο Κίεβο κάθε πρόσβαση στη Μαύρη και στην Αζοφική Θάλασσα, προτού επιβάλουν τη συνθηκολόγηση ή και την αλλαγή κυβέρνησης Ζελένσκι. Πάντως και σε αυτό το σενάριο δεν μπορείς με ευκολία σε μία χώρα 40+ εκατομμυρίων κατοίκων να μπεις ως ξένος, ως δύναμη κατοχής και να γίνει αποδεκτός. Και επιπροσθέτως πως και πόσο θα αντέξει ακόμη η Ρωσία τον οικονομικό πόλεμο της Δύσης που παρότι δυσκίνητη απέδειξε ότι έκανε αυτό που έπρεπε σχετικά γρήγορα. Ο Πούτιν την υποτίμησε. Και το πληρώνει ακριβά. Με ρούβλια.
Ο,τι δίκια κι αν έδιναν πολλοί στη Μόσχα για την περικύκλωσή της από το ΝΑΤΟ και τη θέση των ρωσόφωνων στην ανατολική Ουκρανία, εξαφανίστηκαν μεμιάς από τη βροχή των ρωσικών πυραύλων στο Χάρκοβο, στη Μαριούπολη και στο Κίεβο και στα ατέλειωτα κομβόι αμάχων που ψάχνουν τρόπο και τόπο να ζήσουν.
Ο Πούτιν, ότι και αν γίνει στο τέλος, είναι ηττημένος. Απέναντι στην Ουκρανία, τη Δύση, την Ιστορία, ακόμη και απέναντι στην ίδια την Ρωσία που την εμφάνισε παγκοσμίως το 2022 ως αδίστακτη χώρα-κατακτητή και «καταβαράθρωσε» το «ρωσικό μεγαλείο» που κόμπαζε ότι διαθέτει.
