Η βασίλισσα Ελισάβετ της Αγγλίας πέθανε στις 8 Σεπτεμβρίου σε ηλικία 96 ετών και από τότε μονοπωλεί το ενδιαφέρον της υφηλίου.
Παγκόσμια ΜΜΕ, social media, συζητήσεις, όλα περιστρέφονται γύρω από τον θάνατο της μακροβιότερης βασίλισσας της Αγγλίας αλλά και της σύγχρονης ιστορίας.
Δίκτυα σε όλο τον κόσμο διακόπτουν το πρόγραμμά τους για να μεταδώσουν live κάθε τι που διαδραματίζεται εδώ και μέρες στην Γηραιά Αλβιώνα, το τελετουργικό που ξεκίνησε από την στιγμή που έγινε γνωστός ο θάνατός της μέχρι την ημέρα της κηδείας της.
Αφιερώματα, φωτογραφίες, κουτσομπολιά, stories, τόνοι μελανιού έχουν χυθεί σχετικά με οτιδήποτε γνωστό και άγνωστο για τη ζωή της βασίλισσας Ελισάβετ κάνει την εμφάνισή του στο Διαδίκτυο, την τηλεόραση αλλά και τον έντυπο Τύπο.
Ειδικά την ημέρα του θανάτου της όλα τα άλλα ζητήματα έμοιαζαν να μπήκαν σε pause mode.
Κάπου εκεί ξεκίνησε ο διαδικτυακός πόλεμος μερικά χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το Παλάτι του Μπάκιγχαμ, στην Ελλάδα, αποδεικνύοντας για ακόμη μία φορά ότι ο διχασμός είναι το εθνικό μας σπορ.
Όπως είναι φυσικό, προέκυψε ένα εύλογο ερώτημα: Εμείς γιατί να θρηνήσουμε για την βασίλισσα Ελισάβετ; Γιατί μας αφορά το θέμα;
Ξεκίνησε, λοιπόν, μια μεγάλη και έντονη συζήτηση ανάμεσα σε επίδοξους «Ζαμπούνηδες» και πολέμιους της μοναρχίας, που διασταύρωσαν τα ξίφη τους (no pun intended) διαδικτυακά πίσω από πληκτρολόγια και καναπέδες για το «τι μας νοιάζει εμάς που πέθανε η βασίλισσα Ελισάβετ».
Τα «εγκλήματα» της βασίλισσα Ελισάβετ
Ας βάλουμε όμως τα πράγματα στη θέση τους. Έχουν λόγο να αντιδρούν κάποιοι με το ντόρο γύρω από τον θάνατο της Ελισάβετ; Φυσικά!
Η βασίλισσα Ελισάβετ υπήρξε για πάνω από 70 χρόνια μονάρχης της μεγαλύτερης αυτοκρατορίας που έφτασε κυριολεκτικά μέχρι τα πέρατα του κόσμου. Όπως είναι φυσικό, χρεώνεται και προσωπικά ό,τι έχει συμβεί κατά τη διάρκεια της βασιλείας της.
Η βασιλεία της Ελισάβετ, αποτέλεσε για πολλά χρόνια συνέχιση της αποικιοκρατικής πολιτικής της χώρας, με σημαντικότερα στοιχεία την επέμβαση στο Σουέζ το 1953, την 12ετή κρίση της Μαλαισίας στην οποία βρήκαν τραγικό θάνατο 11 χιλιάδες αντάρτες, την σφαγή χιλιάδων αιχμαλώτων κατά την διάρκεια της εξέγερσης των Μάου Μάου στην Κένυα, την πραξικοπηματική εισβολή στην Γουιάνα το 1953, τις χιλιάδες σφαγές και απαγχονισμούς Κυπρίων κομμουνιστών αλλά και μελών της ΕΟΚΑ (με αποκορύφωμα την άρνηση χάρης στον 17χρονο αγωνιστή της ΕΟΚΑ Ευαγόρα Παλληκαρίδη) κατά την διάρκεια του αντι-αποικιοκρατικού αγώνα.
Ακόμη, πολλαπλές επεμβάσεις στην Αραβική χερσόνησο, την μη αναγνώριση του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία του Βόρειου Καμερούν, την 38χρονη στρατιωτική επιχείρηση στην Βόρειο Ιρλανδία που είχε ως αποτέλεσμα χιλιάδες θανάτους (μεταξύ αυτών 2 χιλιάδων αμάχων), την εισβολή στα Νησιά Φώκλαντ, καθώς και τη συμμετοχή σε πολλές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ (Κουβέιτ, Σιέρα Λεόνε, Λιβύη, Ιράκ, Γιουγκοσλαβία).
«Αγκάθι» για εκείνη υπήρξε η τραγωδία του Άμπερφαν το 1966. 80.000 τόνοι λάσπης αποβλήτων άνθρακα, από το κοντινό ορυχείο, μετατοπίστηκαν λόγω διάβρωσης, που είχε προκαλέσει η βροχή και έπεσαν στο δημοτικό σχολείο Πάντγκλας. Τραγικός απολογισμός 144 νεκροί, ανάμεσά τους 116 παιδιά και 28 ενήλικες.
Η βασίλισσα Ελισάβετ είχε ενημερωθεί για το κακό που είχε συμβεί, ωστόσο, δεν επισκέφθηκε τον τόπο της τραγωδίας παρά μόνο 8 μέρες μετά, ένα λάθος, που όπως παραδέχτηκε χρόνια μετά, μετάνιωσε.
Η σκληρή βασίλισσα Ελισάβετ
Φυσικά, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε και το τι συνέβαινε μέσα στους τοίχους του Μπάκιγχαμ. Η βασίλισσα Ελισάβετ δεν ήταν επιεικείς με τα μέλη της οικογένειάς της. Ανάμεσα στο καθήκον και την οικογένεια, διάλεγε πάντα το πρώτο.
Δεν επέτρεψε στην αδελφή της, πριγκίπισσα Μαργαρίτα αλλά ούτε στον γιο και διάδοχό της, Κάρολο να παντρευτούν αυτούς που αγαπούσαν, κάτι που οδήγησε σε ολέθρια αποτελέσματα με σημαντικότερο την περίπτωση της Νταϊάνα.
Η Νταϊάνα ήταν προσωπική της επιλογή για σύζυγος του Καρόλου. Ήταν ιδανική μέχρι που το ζευγάρι, δυστυχισμένο και όχι αγαπημένο, αποφάσισε να χωρίσει. Η βασίλισσα Ελισάβετ δεν ήθελε με τίποτα ένα διαζύγιο.
Το κυνήγι της πριγκίπισσας Νταϊάνα από τον Τύπο μέχρι τον τραγικό της θάνατο το 1997 στο Παρίσι, έφεραν τα πάνω κάτω στη μοναρχία.
Η δημοτικότητά της κατρακύλησε στο χαμηλότερό της σημείο κατά τη δεκαετία του 1990. Η δυσαρέσκεια έφτασε στο αποκορύφωμά της με το θάνατο της Νταϊάνα, όταν η βασίλισσα Ελισάβετ «άργησε» να απευθυνθεί στον βρετανικό λαό, κάτι που δεν θα είχε κάνει αν δεν την είχε πιέσει ο τότε πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ.
Πολιτικά, η βασίλισσα Ελισάβετ ήταν (και έπρεπε να είναι) ουδέτερη, να μην δείχνει προτίμηση και να μην στηρίζει ανοιχτά κανέναν. Αν και οι στενές της σχέσεις με τον Γουίνστον Τσόρτσιλ και οι αντιπάθειες γίνονταν λίγο – πολύ γνωστές, εκείνη έπρεπε απλώς να γίνει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον εκάστοτε πρωθυπουργό.
Τα σκάνδαλα που έκαναν την βασίλισσα Ελισάβετ να παγώσει
Τα διαζύγια σχεδόν όλων των παιδιών της, η σχέση του Καρόλου με την Καμίλα και η τραγωδία με την Νταϊάνα, η Μέγκαν Μαρκλ, ο γάμος με τον πρίγκιπα Χάρι και το περίφημο Megxit αλλά και η εμπλοκή του πρίγκιπα Άντριου στο σκάνδαλο Επστάιν κλόνισαν πολλές φορές την πάντα ψύχραιμη βασίλισσα Ελισάβετ.
Πρέπει να θρηνήσουμε, λοιπόν, την βασίλισσα Ελισάβετ;
Εδώ δεν χωρούν οπαδικά. Η βασίλισσα Ελισάβετ υπήρξε αναμφίβολα μια σημαντική προσωπικότητα που έγραψε το όνομά της με μεγάλα γράμματα στις σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας.
Μια γυναίκα που βασίλεψε για 70 χρόνια στο τιμόνι μιας χώρας-υπερδύναμης όπως είναι η Μεγάλη Βρετανία, κατάφερε πολλά, άλλαξε τον παγκόσμιο χάρτη και υπήρξε η μακροβιότερη μονάρχης του κόσμου.
Ο θάνατός της σφράγισε την δεύτερη «ελισαβετιανή» εποχή με την Βρετανία αλλά και τον πλανήτη να αλλάζει πλέον σελίδα.
Άλλωστε ήταν βασίλισσα και όχι αγία και πάντοτε οι «κοινοί θνητοί» γοητεύονταν από φανταχτερές ιστορίες και ονειρεμένα παραμύθια για γαλαζοαίματους.
The Queen is dead, God save the King, που λένε και στην Αγγλία.
