Τον ζωογόνο ήλιο, κρυμμένο μερικώς από τη σκιά της Σελήνης, στη μερική έκλειψη ηλίου που παρατηρήθηκε το μεσημέρι της Τρίτης (25/10) και στη χώρα μας, αποτύπωσε με εντυπωσιακή ευκρίνεια το Αστεροσκοπείο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ).
Η εικόνα που ανάρτησε η υπηρεσία στα social media παρουσιάζει το λαμπερό αστέρι του ηλιακού μας συστήματος με έντονο πορτοκαλοκίτρινο χρώμα, καθώς ο δορυφόρος της Γης σκεπάζει ένα μέρος του.
Η μερική έκλειψη ηλίου από το Αστεροσκοπείο του ΑΠΘ
«Σήμερα εγκαινιάστηκε το νέο ηλιακό τηλεσκόπιο του Αστεροσκοπείου του ΑΠΘ και η πρώτη εικόνα που έδωσε ήταν της μερικής έκλειψης του Ήλιου από τη Σελήνη που ολοκληρώθηκε πριν από λίγα λεπτά!» έγραψε το Αστεροσκοπείο πλάι στην ανάρτηση.
«Η μερική έκλειψη ηλίου ήταν ορατή από την Θεσσαλονίκη, με ποσοστό κάλυψης άγγιξε το 29%. Το φαινόμενο αυτό άρχισε στις 12:30 και κορυφώθηκε περίπου μία ώρα αργότερα» προσθέτει.
Θα ακολουθήσει στις 7 Νοεμβρίου μια ολική σεληνιακή έκλειψη, η οποία και θα είναι η τελευταία γενικά έκλειψη του 2022. Το 2023 θα υπάρξουν τέσσερις εκλείψεις: μία ολική ηλιακή στις 20 Απριλίου, μία σεληνιακή στις 5-6 Μαΐου, μία δακτυλιοειδής ηλιακή στις 14 Οκτωβρίου και μία μερική σεληνιακή στις 28-29 Οκτωβρίου.
Η επόμενη ηλιακή έκλειψη που θα είναι ορατή από τη χώρα μας, θα είναι το 2027.
Που ήταν ορατή η μερική έκλειψη ηλίου
Η μέγιστη φάση της έκλειψης έγινε ορατή στην Κεντρική Ρωσία και στη Δυτική Σιβηρία, όπου η Σελήνη κάλυψε περίπου το 85% του ηλιακού δίσκου. Στην κεντρική Ελλάδα και στην Αθήνα η διάρκεια της έκλειψης ήταν περίπου 2 ώρες και 15 λεπτά.
Μερική έκλειψη συμβαίνει όταν η Σελήνη παρεμβάλλεται μεταξύ Γης και Ήλιου, καλύπτοντας ένα μόνο μέρος του άστρου μας. Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, η έκλειψη δεν μπορεί να παρατηρηθεί με ασφάλεια άμεσα με γυμνά μάτια (υπάρχει κίνδυνος σοβαρής βλάβης), αλλά μέσα από κιάλια ή τηλεσκόπιο με ειδικό ηλιακό φίλτρο, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Κάθε ετερόφωτο ουράνιο σώμα του ηλιακού μας συστήματος όταν δέχεται από την μία πλευρά του το φως του Ήλιου δημιουργεί από την άλλη του πλευρά μία περιοχή που ονομάζεται κώνος σκιάς ή σκιά του σώματος αυτού.
Στην περιοχή της σκιάς δεν μπορούν να φτάσουν οι ακτίνες του Ήλιου. Όταν ένα δεύτερο σώμα βρεθεί στην περιοχή της σκιάς αυτής τότε σταματάει να δέχεται το φως του Ήλιου και το φαινόμενο αυτό ονομάζεται έκλειψη του δεύτερου σώματος.
Το φαινόμενο των εκλείψεων είναι περιοδικό και γι’ αυτό το λόγο είναι εύκολο να προβλεφθεί ο χρόνος που αυτές θα συμβούν. Η κίνηση της γραμμής των συνδέσμων εκτελεί μία πλήρη περιστροφή σε περίπου 18 χρόνια και 11 ημέρες.
Η περίοδος αυτή ονομάζεται περίοδος Σάρος (Saros) και η μέθοδος προσδιορισμού των εκλείψεων ονομάζεται κύκλος του Σάρος.
