Εντάξει η αλήθεια είναι πως στο άκουσμα της λέξης λικέρ σπάνια μπορείς να σκεφτείς ξέφρενα πάρτι και διασκέδαση μέχρι πρωίας. Αν όμως στην εξίσωση σας βάλω τη βασίλισσα της άνοιξης τη φράουλα και βότκα;
Όποιος μεγάλωσε σε ελληνικό σπίτι που σέβεται τον εαυτό του, σίγουρα θα θυμάται τη μαμά, τη γιαγιά ή κάποια θεία τέλος πάντων με τα αμέτρητα λικέρ στην κάβα. Βύσσινο, καρύδι και αμαρέτο ήταν από τα must μέσα στα περίτεχνα γυάλινα μπουκάλια.
Συνήθως ένα λικέρ είχε ως βάση κάποιο βαρύ αλκοόλ (συνήθως βότκα) το οποίο έπαιρνε τα αρώματα και το χρώμα ενός φρούτου. Πολλές φορές οι νοικοκυρές τα έβαζαν στην ήλιο, ενώ άλλες έπρεπε να τα αφήσουν σε σκιερά μέρη. Σε κάθε περίπτωση, τώρα που η φράουλα είναι στα καλύτερά της, ίσως μια τέτοια συνταγή σου φτιάξει κάβα για το καλοκαίρι.
Σκέψου μπόλικο πάγο, φράουλες και ένα ωραίο ποτό με άρωμα από το κατακόκκινο φρούτο. Ποιος μίλησε για λικέρ και σεμέν;
Στη συνταγή που έχουμε βρει, σου προτείνουμε να κρατήσεις τις φράουλες και να τις σερβίρεις μαζί με το ποτό στη συνέχεια. Αφού έχουν εμβαπτιστεί στο αλκοόλ θα αντέξουν αρκετά, ειδικά αν τις αποθηκεύσεις σε γυάλινο βάζο που κλείνει καλά.
Μια μαμά φίλης κάποτε, έλιωνε τη σάρκα της φράουλα και την προσέθετε στη βότκα, θα μπορούσατε να το δοκιμάσετε, κάνοντας την πρόσμειξη αυτή στο τελευταίο στάδιο (ενδεχομένως με αυτόν τον τρόπο το ποτό να μην κρατήσει όσο ως λικέρ).
Υλικά
- 250 γρ φράουλες
- 1 ½ φλιτζάνια βότκα
- 1 κλωνάρι εστραγκόν φρέσκο ή αρμπαρόριζα
- Για το σιρόπι: 1 φλιτζάνι νερό
- 1 φλιτζάνι ζάχαρη
Εκτέλεση
- Πλένουμε καλά τις φράουλες και βάζουμε μαζί με τη βότκα και το εστραγκόν σε γυάλινο βάζο που κλείνει. Αφήνουμε σε σκιερό μέρος για τουλάχιστον δύο ημέρες
- Βάζουμε το νερό και τη ζάχαρη να πάρουν μια βράση και να γίνουν ένα ελαφρύ σιρόπι. Αφήνουμε στην άκρη να κρυώσει καλά
- Στραγγίζουμε το ποτό και κρατάμε τις φράουλες στο βάζο να τις σερβίρουμε μαζί με το ποτό.
- Αναμειγνύουμε το αλκοόλ φράουλας με το σιρόπι και αφήνουμε ξανά σε μπουκάλι που κλείνει για τουλάχιστον ένα 24ωρο
- Σερβίρουμε με τις φράουλες και λίγο στυμμένο λεμόνι αν θέλουμε