Ήταν Αύγουστος του 1988 όταν συγγραφέας Κώστας Ταχτσής εντοπίζονταν νεκρός μέσα στο σπίτι του, στον Κολωνό. Το άψυχο σώμα του αντίκρισε πρώτη η αδελφή του, η οποία τον αναζητούσε για δυο ολόκληρες ημέρες στο τηλέφωνο. Αμέσως, ειδοποίησε τις αστυνομικές αρχές, οι οποίες και έσπευσαν στη μονοκατοικία του αδελφού της. Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής, ο συγγραφέας βρέθηκε νεκρός πάνω στο κρεβάτι του σε πλάγια θέση. Φορούσε γυναικεία ξανθιά περούκα και δίπλα του βρέθηκαν πεταμένα γυναικεία ρούχα. Τα νύχια του ήταν βαμμένα κόκκινα. Από το σπίτι του συγγραφέα έλειπε ένα βίντεο, ένας αυτόματος τηλεφωνητής και μία φωτογραφική μηχανή, όχι όμως χρήματα. Στη τσέπη του παντελονιού του υπήρχαν ακόμη οι 5.500 δραχμές …
Η υπόθεση θανάτου του ανθρώπου που έγραψε το εμβληματικό «Τρίτο Στεφάνι» ποτέ δεν εξιχνιάστηκε ούτε όμως και τα κίνητρα της δολοφονίας του. Αντίθετα, διάφορα σενάρια έχουν δει κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ο Κώστας Ταχτσής, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 61 ετών, τροφοδοτώντας μέχρι και σήμερα διάφορες συζητήσεις γύρω από τη ζωή του, τις σεξουαλικές του προτιμήσεις και τη δηλωμένη ομοφυλοφιλία του.
Ποιος όμως ήταν ο Κώστας Ταχτσής, που προξένησε το ενδιαφέρον του κοινού όχι μόνο με το συγγραφικό του έργο αλλά και με τη διαφορετικό τρόπο ζωής του και τον μυστηριώδη θάνατό του; Γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1927 στη Θεσσαλονίκη. Οι γονείς χώρισαν όταν εκείνος ήταν επτά ετών. Από την ηλικία αυτή και μετά μέχρι τα εφηβικά του χρόνια, έζησε με τη γιαγιά του στην Αθήνα. «Οι ψυχολόγοι λένε ότι τα έξι πρώτα χρόνια της ζωής μας, μας σφραγίζουν για πάντα. Αυτά τα έξι πρώτα χρόνια της ζωής μου τα πέρασα στη Θεσσαλονίκη και ήταν τραυματικά και οδυνηρά και ταυτίζονται στη συνείδησή μου με το χωρισμό της μάνας μου από τον πατέρα μου, με την απώλεια του πατέρα μου», είχε πει ο συγγραφέας σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ για να προσθέσει πως αντίθετα, η Αθήνα ήταν ταυτισμένη με τη γιαγιά του.
Ο Κώστας Ταχτσής φοίτησε για δυο έτη στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και 1951 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Ποιήματα». Τρία χρόνια αργότερα έφυγε για την Αγγλία για να επιστρέψει και πάλι στην Αθήνα μήνες αργότερα. Εγκατέλειψε ξανά όμως την πρωτεύουσα για να ζήσει για οχτώ περίπου χρόνια (1956-1964) στη Δυτική Ευρώπη, στην Αυστραλία και την Αμερική. Εργάστηκε σε διάφορες δουλειές και το 1960 ξεκίνησε για το γύρο της Ευρώπης με βέσπα. Στις χώρες που επισκέφτηκε έγραψε «Το τρίτο στεφάνι», το οποίο ολοκλήρωσε στην Αυστραλία και το έστειλε στην Ελλάδα για εκτύπωση. Το έργο απορρίφθηκε ως ακατάλληλο και ο Ταχτσής πραγματοποίησε ιδιωτική έκδοσή του στην Αθήνα το 1962.
«Απεχθάνονταν την ομοφυλοφιλία του»
Για τον Κώστα Ταχτσή και το θάνατο έχουν γραφτεί και έχουν ειπωθεί πολλά. Στο βιβλίο του «Η αθέατη πλευρά της σελήνης», από τις Εκδόσεις ΗΛΕΚΤΡΑ, ο Γιάννης Βασιλάκος, ανέφερε για τον ξεχωριστό αυτόν λογοτέχνη της μεταπολεμικής γενιάς: «Όσο παράξενο κι αν ακούγεται, το μεγαλύτερο ενοχικό σύνδρομο απ’ το οποίο υπέφερε ο Ταχτσής ήταν αυτό της ομοφυλοφιλίας του, την οποία απεχθανόταν. Ο λόγος που επιδιδόταν αργότερα και στην περενδυσία ήταν, μεταξύ άλλων, για να εκδικηθεί κατά ένα τρόπο την μάνα του την οποία θεωρούσε αποκλειστικά υπεύθυνη γι’ αυτήν την ερωτική ιδιαιτερότητά του». Στο ίδιο βιβλίο η ανιψιά του Κώστα Ταχτσή, Έλλη, σε μαρτυρία της έλεγε: «Το σπίτι όπου μεγάλωσα ήταν η ζώνη πυρός ενός εμφυλίου πολέμου μεταξύ του Κώστα, της μάνας του και της αδελφής του, όπου υποχρεωτικά συμμετείχα κι εγώ. Ο Κώστας «χτυπούσε» στη μάνα του την ομοφυλοφιλία του, νομίζοντας πως έτσι την τιμωρούσε. Εκείνη τον έβριζε και τον καταριόταν κι εκείνος ανταπαντούσε: «Ας μη με είχες πετάξει, για να μη γίνω έτσι. Ας με είχες κρατήσει κοντά σου και ας με είχες κάνει μανάβη, να δουλεύω να σας ζω» (…). Με αρχηγό τον θείο μου, η καθημερινότητά μας ήταν η θεατρική συνέχεια του «Το τρίτο στεφάνι». Δεν υπήρχε περίπτωση να περάσει ένα πεντάλεπτο χωρίς να γίνει σφαγή. Απίστευτες, αδιανόητες καταστάσεις. Ακρότητα και υπερβολή ανέκαθεν χαρακτήριζαν την οικογένειά μας…».
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Κώστας Ταχτσής είχε σχεδόν εγκατέλειψε το γράψιμο. Δηλωμένος ομοφυλόφιλος και τραβεστί, ζούσε στη μονοκατοικία του στον Κολωνό, εκεί όπου η αδελφή του τον εντόπισε νεκρό το καλοκαίρι του 1988. Η ίδια είχε καταθέσει στις αρχές πως βρήκε το σπίτι ακατάστατο. Τα φώτα και ο κλιματισμός ήταν σε λειτουργία και τα συρτάρια στις ντουλάπες ανοιγμένα και αναποδογυρισμένα. Ο συγγραφέας βρίσκονταν στη κρεβατοκάμαρά του γυμνός, φορώντας γυναικεία περούκα. Είχε αίματα στο κεφάλι. Το σενάριο της ληστείας αποκλείστηκε από τις αρχές, δεδομένου ότι δεν είχαν αφαιρεθεί από το σπίτι χρήματα, ούτε άλλα αντικείμενα αξίας όπως και οι μεγάλης αξίας πίνακες του Φασιανού και του Ακριθάκη, που κατείχε. Ο ιατροδικαστής που εξέτασε τη σορό του αποφάνθηκε ότι είχε στραγγαλιστεί με τα χέρια χωρίς να προβάλλει αντίσταση. Στο αίμα του είχε βρεθεί μεγάλη ποσότητα αλκοόλ.
Η δολοφονία του συγγραφέα είχε συγκλονίσει την αθηναϊκή κοινωνία. Δημοσιεύματα της εποχής «φιλοξενούσαν» μαρτυρίες γειτόνων του στον Κολωνό. Ένας εξ αυτών είχε αναφέρει στις αρχές: «Τον είδα κατά το σούρουπο να έρχεται με το αυτοκίνητό του, ήταν ντυμένος γυναίκα και φορούσε περούκα. Συνοδεύονταν από ένα νεαρό, ο οποίος μετά από ώρα έφυγε από το σπίτι. Ο συγγραφέας ξαναβγήκε, γύρισε αργότερα με άλλον νεαρό, που έφυγε και εκείνος. Γύρω στις 3 τα ξημερώματα ο Ταχτσής ήρθε και πάλι με έναν νεαρό με μουστάκι».
Ανεξιχνίαστο και το κίνητρο της δολοφονίας
Η μαρτυρία αυτή όπως και άλλες που είχαν δοθεί τότε στις αρχές, δεν βοήθησε την έρευνα για την εξιχνίαση της δολοφονίας και των κινήτρων αυτής. Έκτοτε υπήρξαν πολλά σενάρια για τον τρόπο που έφυγε από τη ζωή του συγγραφέας. Ένα από αυτά υποστήριζε την εκδοχή της ληστείας. Ο δράστης ήταν …άπειρος και δεν ήταν σε θέση να αναγνωρίσει την αξία των έργων τέχνης που είχε στο σπίτι του ο συγγραφέας και έτσι δεν τα πήρε φεύγοντας. Αρκέστηκε να αφαιρέσει το βίντεο, τον αυτόματο τηλεφωνητή και τη φωτογραφική μηχανή του συγγραφέα και πριν φύγει από τη μονοκατοικία του τον σκότωσε.
Αντίθετα, η αδελφή του θύματος, υποστήριξε ότι ο συγγραφέας ετοίμαζε εκείνον τον καιρό την αυτοβιογραφία του. Είχε κάνει δε γνωστό στο περιβάλλον του ότι θα εξέθετε πρόσωπα και πράγματα από τους κοσμικούς κύκλους της Αθήνας. Μπροστά σε αυτές τις αποκαλύψεις τον δολοφόνησαν προκειμένου να του κλείσουν το στόμα. «Ίσως κάποιος θιγόταν από το βιβλίο και ήθελε να τον βγάλει απ’ τη μέση, σκηνοθετώντας ληστεία», φέρεται να είχε καταθέσει στις αρχές η αδελφή του συγγραφέα.
Στο βιβλίο του «Η δολοφονία του συγγραφέα: ποιός, πως και γιατί σκότωσε τον Κώστα Ταχτσή», ο δημοσιογράφος και φίλος του Ταχτσή, Κώστας Τσαρούχας, συμπεραίνει έπειτα από έρευνα που πραγματοποίησε, ότι ο λογοτέχνης έφυγε από τη ζωή από τα χέρια του τελευταίου του πελάτη, όταν εκείνος διαπίστωσε πως στο κρεβάτι δεν βρισκόταν με γυναίκα, αλλά με άντρα. Όπως εκτίμησε ο γνωστός δημοσιογράφος, εκείνο το βράδυ ο Ταχτσής πήρε τρεις πελάτες, τους οποίους δεν πήγε στο ξενοδοχείο «Εστία», αλλά στο σπίτι του στον Κολωνό. Ο Κώστας Ταχτσής ήταν μεθυσμένος με αποτέλεσμα να μην μπορεί να προβάλει αντίσταση στις διαθέσεις του πελάτη του. Κάποια στιγμή, που ο νεαρός αντιλήφθηκε ότι έχει μπροστά του έναν άντρα, τον έπνιξε. Άλλοι υποστήριξαν ότι η δολοφονία του συγγραφέα μπορεί αν ήταν ένα ατύχημα πάνω στη σεξουαλική πράξη και ότι ο δράστης τον στραγγάλισε κατά λάθος στη προσπάθεια του να του προκαλέσει μεγάλο ερεθισμό.
«Δεν ήταν δολοφονία»
Αντίθετα, η Πάολα Ρεβενιώτη πρωτοπόρα φυσιογνωμία του ελληνικού ΛΟΑΤ κινήματος και μια από τις πιο κοντινούς ανθρώπους του συγγραφέα έχει υποστηρίξει ότι ο θάνατος του Κώστα Ταχτσή δεν οφείλεται σε δολοφονία. «Δεν ήταν δολοφονία. Ήταν έξυπνος άνθρωπος. Δεν ήταν από τους ανθρώπους που θα κουβάλαγε στο σπίτι του κάποιον τυχαίο. Και όσο το ψάξεις, δεν θα δεις να έχει βγάλει η Αστυνομία ανακοίνωση ότι βρέθηκε δολοφονημένος Μόνο βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του, είπαν. Μετά άρχισε όλη αυτή η ιστορία. Ότι με τη ζωή που κάνει, κάποιος θα τον σκότωνε και τα γνωστά. Έτσι λειτούργησε εκείνη την εποχή, διότι ο κόσμος έλεγε ότι με τη ζωή που κάνει τέτοιο τέλος θα έχει. Μεσολάβησε ένα διάστημα δυο ωρών από τη στιγμή που οι συγγενείς τον ανακάλυψαν, μέχρι να έρθει η αστυνομία. Ένα βίντεο έλειπε. Ποιος σκοτώνει για ένα βίντεο;
Το σπίτι του μπορεί να το ανακάτεψαν και οι συγγενείς του, από περιέργεια. Ό,τι και να έγινε, δολοφονία είμαι σίγουρη πως δεν υπήρξε» είχε αναφέρει η φίλη του συγγραφέα σε συνέντευξή της στο VICE Greece τον Αύγουστο του 2018. Στην ίδια συνέντευξη η κυρία Ρεβενιώτη, είχε επισημάνει για το συγγραφέα: «Ο Ταχτσής δεν έκανε τη ζωή ενός γκέι. Ήταν τρανς. Το βράδυ κυκλοφορούσε με γυναικεία ρούχα, φορώντας περούκα. Έβλεπες μια λαϊκιά γυναίκα. Είχε μια ιδιαίτερη, περίεργη λογική. Νόμιζε ότι τους εξαπατούσε. Νόμιζε ότι τον περνούν για γυναίκα. Μια μέρα ήταν δύο τεκνά και τον ρώτησαν «πού είναι η Πάολα;». «Την τραβεστί ψάχνετε;», τους λέει. «Γιατί, εσύ τι είσαι;», του απάντησαν. Του κακοφάνηκε να τον περνούν για τρανς και όχι για γυναίκα. Δεν μπορούσε να δεχτεί ότι μια τρανς τη δέχονται ως τρανς και όχι σαν γυναίκα».
