Στις 17 Ιουνίου του 1972, συλλαμβάνονται πέντε άνδρες που προσπαθούν να διαρρήξουν τα εκτελεστικά γραφεία της Εθνικής Επιτροπής των Δημοκρατικών, στο κτίριο Watergate της Ουάσινγκτον. Ονομάστηκαν «υδραυλικοί» και δεν ήταν τυχαίοι κακοποιοί.
Ήταν η αρχή του μεγαλύτερου σκανδάλου που χτύπησε ποτέ τις ΗΠΑ: Το «Watergate»: Το σκάνδαλο που κατάφερε να ρίξει τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον και την κλονίσει αξιοπιστία των Αμερικανών πολιτών στις κυβερνήσεις τους.
Το «Watergate» ήταν ένα πολιτικό σκάνδαλο που έλαβε χώρα στις ΗΠΑ και άρχισε να ξετυλίγεται μετά από διάρρηξη στην έδρα της Εθνικής Επιτροπής Δημοκρατικών (DNC) στο συγκρότημα γραφείων Watergate στην Ουάσιγκτον, στις 17 Ιουνίου του 1972 αλλά και την απόπειρα συγκάλυψης και συμμετοχής σε αυτές τις ενέργειες του τότε προέδρου των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον και της κυβέρνησής του.
Όταν η συνωμοσία αποκαλύφθηκε και ξεκίνησε η έρευνα από το Κογκρέσο, ο Νίξον αντιστάθηκε στους ελέγχους, κάτι που οδήγησε σε συνταγματική κρίση.
Η έρευνα οδήγησε στην αποκάλυψη της κατάχρησης εξουσίας από μέλη της κυβέρνησης και οδήγησε στην έναρξη τη διαδικασίας καθαίρεσης κατά του προέδρου και που τελικά οδήγησε στην παραίτηση του.
Παραπέμφθηκαν σε δίκη 69 άνθρωποι, από τους οποίους 48 κρίθηκαν ένοχοι. Πολλοί από τους κατηγορούμενους ήταν κορυφαίοι αξιωματούχοι της κυβέρνησης του Ρίτσαρντ Νίξον.
Ο Νίξον μαγνητοφωνούσε τους πάντες
Η υπόθεση άρχισε με τη σύλληψη πέντε ανδρών για τη διάρρηξη στην έδρα του DNC στο συγκρότημα Watergate το Σάββατο 17 Ιουνίου 1972. Το FBI, στην έρευνά του, ανακάλυψε σύνδεση μεταξύ των μετρητών που βρέθηκαν υπό την κατοχή των διαρρηκτών και παρανόμων χρηματοδοτήσεων, οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν από την Επιτροπή για την επανεκλογή του Προέδρου στις εκλογές του 1972.
Τον Ιούλιο του 1973, άρχισαν να πληθαίνουν τα στοιχεία κατά του επιτελείου του Προέδρου, συμπεριλαμβανομένων μαρτυριών από πρώην μέλη του επιτελείου που δόθηκαν στην επιτροπή της Γερουσίας που ερευνούσε το Watergate. Η έρευνα αποκάλυψε ότι ο πρόεδρος Νίξον είχε ένα μαγνητόφωνο στο γραφείο του και είχε καταγράψει πολλές συνομιλίες. Η κασέτα που τον «έκαψε» ονομάστηκε «smoking gun».
Μετά από μια σειρά δικαστικών μαχών, το Ανώτατο Δικαστήριο ομόφωνα έκρινε ότι ο Πρόεδρος ήταν υποχρεωμένος να δημοσιεύσει τις κασέτες. Τότε αποκαλύφθηκε ότι ο Νίξον είχε επιχειρήσει να σκεπάσει τις δραστηριότητες που έλαβαν χώρα μετά τη διάρρηξη και να χρησιμοποιήσει ομοσπονδιακούς αξιωματούχους για να αποπροσανατολίσει την έρευνα. Καθώς έφτασε να αντιμετωπίσει πρόταση μομφής και καθαίρεσης από τη Βουλή των Αντιπροσώπων και σχεδόν σίγουρη καταδίκη από την Γερουσία, ο Νίξον παραιτήθηκε από την προεδρία στις 9 Αυγούστου 1974.
Η αποκάλυψη του σκανδάλου Watergate
Tον βασικό ρόλο στην αποκάλυψη της υπόθεσης είχε η εφημερίδα «Washington Post» και οι δημοσιογράφοι Καρλ Μπέρνσταϊν και Μπομπ Γούντγουορντ, οι οποίοι με μια σειρά από ρεπορτάζ αποκάλυπταν όλο και περισσότερες πτυχές του σκανδάλου.
Η ανώνυμη πηγή τους ήταν το επονομαζόμενο «Βαθύ Λαρύγγι», το no. 3 του FBI, ο William Mark Felt, με τη βασική συμβουλή των πληροφοριών που έδινε να είναι το «ακολουθήστε το χρήμα».
Ένα χρόνο αργότερα, πάνω στην έρευνα των Γούντγουορντ και Μπέρνσταιν, βασίστηκε η ταινία του Άλαν Πάκουλα, «Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου» με πρωταγωνιστές τους Ντάστιν Χόφμαν, Ρόμπερτ Ρέντφορντ και Τζέισον Ρόμπαρτς.
