Μια υπόθεση ακολασίας και σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων, είχε απασχολήσει έντονα τη κοινή γνώμη πριν από μερικές δεκαετίες, όταν μαθεύτηκαν οι βιασμοί.
Έρχεται από το μακρινό 1969 και κατεγράφη στον Τύπο της εποχής εκτενώς. Τρεις άνδρες, ένας ιδιοκτήτης νυχτερινού κέντρου και δυο Αμερικανοί στρατιώτες που υπηρετούσαν στην αμερικανική βάση του Ελληνικού, κάθισαν το 1971 στο εδώλιο του Κακουργιοδικείου Πειραιά προκειμένου να δικαστούν για κατηγορίες βιασμού, ασέλγειας ακόμη και κτηνοβασίας σε βάρος δυο ανηλίκων κοριτσιών αλλά και ενός ανήλικου αγοριού!
Τα «ακατανόμαστα αίσχη» που είχαν διαπραχθεί, όπως έγραφαν οι εφημερίδες, είχε λάβει χώρα σε μια βίλλα στη περιοχή του Ελληνικού, την οποία ο Τύπος χαρακτήρισε ως «την βίλλαν των οργίων». Μάλιστα, τα όσα αναφέρονταν στο παραπεμπτικό βούλευμα της υπόθεσης για το τι ακριβώς διαδραματίστηκε μέσα σε αυτό το σπίτι ήταν τόσο προκλητικά, ώστε το δικαστήριο αποφάσισε η δίκη των τριών κατηγορουμένων να διεξαχθεί κεκλεισμένων των θυρών.
Ενδεικτικά είναι τα όσα είχε αναφέρει στη πρότασή του προς το δικαστήριο ως προς τον τρόπο διεξαγωγής της δίκης, ο εισαγγελέας της έδρας, ζητώντας αυτή να γίνει κεκλεισμένων των θυρών. Μια πρόταση που το δικαστήριο έκανε δεκτή.
«Εκ της αναγνώσεως του βουλεύματος προκύπτει ότι οι τρεις κατηγορούμενοι πραγματοποίησαν πράξεις βιασμού, εξαναγκασμού εις ασέλγειαν κατ’ εξακολούθησιν αφού προηγουμένως επήλθεν ομαδική απογύμνωσις. Εδίδοντο ναρκωτικά, εγένοντο τέλος ομαδικά όργια και πράξης κτηνώδους μορφής. Πέραν τούτου ο Τ. κατηγορείται ότι εξανάγκασε ανήλικα θήλεα να δέχονται κτηνοβασίες επ’ αυτών, πράγμα που καταρρακώνει παν το ανθρώπινον και μηδενίζει την ανθρώπινην αξιοπρέπειαν» είχε αναφέρει ο εισαγγελέας της έδρας στο δικαστήριο για να συνεχίσει: «Σύμφωνα με αυτά που ανέγνωσα στο βούλευμα κατ’ εμέ η δημόσια συζήτησις προσβάλλει τη δημόσια αιδώ. Συνεπώς προτείνω να διεξαχθεί η δίκη κεκλεισμένων των θυρών».
Τα όργια στη βίλλα
Τι όμως ανέφερε το βούλευμα που ήταν τόσο προσβλητικό για τη δημόσια αιδώ; Σύμφωνα με την εφημερίδα «Μακεδονία» στο δικαστικό έγγραφο περιγράφονταν μεταξύ άλλων τα εξής: «Ο εκ των κατηγορουμένων Τ. ιδιοκτήτης κέντρου διασκεδάσεως εις την περιοχήν του Ελληνικού εγνώρισεν εις κέντρον διασκεδάσεως, με τον τίτλο «Κοκό», την πρώτη ανήλικον, η οποία είχε εγκαταλείψει το σπίτι της.
Ο Τ. με εύσχημον τρόπον κατόρθωσε να πείσει την κοπέλαν να τον ακολουθήσει εις την βίλλαν του. Εκεί πλέον μετά από χρήση οινοπνευματωδών ποτών, κοκτέιλ ουίσκι, βότκα, τζιν, ούζο και ναρκωτικών, χασίς, μαριχουάνας και ηρωίνης, τα οποία εφύλασσεν εις δοχείον διακοσμημένο με μια νεκροκεφαλήν, περιήγαγε την κοπέλλαν σε κατάσταση άλλοτε μερικής και άλλοτε πλήρους αναισθησίας με αποτέλεσμα η κοπέλα να γίνεται έρμαιο των ανώμαλων ερωτικών ορέξεων του.
Κατά το Δεκέμβριο του 1969 ο Τ. εγνώρισεν εις το ίδιο κέντρον την δεύτεραν κοπέλλαν η οποία συνοδεύονταν από τον κατηγορούμενο Ο.Χ, ο οποίος υπηρετεί εις την αμερικανική βάση του Ελληνικού. Η κοπέλα εγκαταστάθηκε και αυτή εις την έπαυλη του Τ. Κατά το Δεκέμβριο προσετέθει και ο Τ.Α, ο οποίος και μετείχε εις τα όργια. Κατά του Ιανουαρίου του 1970 εις την αήθην ομήγυρη προσετέθη και ένας ανήλικος, ο οποίος είχε επίσης εγκαταλείψει το σπίτι του.
Οι δυο πρώτοι εκ των κατηγορουμένων άρχισαν να δίδουν διάφορα χρηματικά ποσάν εις τον νεαρόν, δια να τον αναγκάσουν να καταστεί και αυτός έρμαιο των επιθυμιών τους. Κατ’ επανάληψη ο Τ. εξανάγκασε τη μια κοπέλα να καπνίζει ναρκωτικά από το ναργιλέ, ενώ άλλοτε τις έκανε ενέσεις μορφίνης. Οι δράσται και τα θύματα απεγυμνούντο ομαδικός και επεδίδοντο εις ακατανόμαστα όργια.
Ο Τ. μάλιστα χρησιμοποιούσε κατ’ αυτά ευμεγέθη σκύλο, τον οποίον συγκρατούσε δια περιλαιμίου. Ο ίδιος επίσης υποχρέωνε τα δυο κορίτσια να δέχονται τη συντροφιά η μια της άλλης. Επίσης ο Τ. με αναμμένα τσιγάρα προξενούσε εγκαύματα εις το χέρι της μιας κοπέλας δια να διαπιστώσει τα μέγεθός τής προς αντίστασης ικανότητας αυτής».
Μάλιστα όπως κατέθεσαν οι ανήλικοι και αναφέρονταν στο παραπεμπτικό βούλευμα της υπόθεσης «τα διαδραματιζόμενα» στη βίλλα του Ελληνικού παρακολουθούσαν «επ’ ανταλλάγματι» και διάφορα άλλα πρόσωπα, ανάμεσά τους «επώνυμοι» Αθηναίοι της εποχής, τραγουδιστές αλλά και μια λαμπερή ηθοποιός!
Στα μαλακά οι τρεις κατηγορούμενοι
Επειδή, η δίκη αυτή διεξήχθη κεκλεισμένων των θυρών, οι καταθέσεις των ανηλίκων, των θυμάτων αλλά και οι απολογίες των κατηγορουμένων δεν έλαβαν δημοσιότητα. Γνωστή έγινε μόνο η απόφαση του δικαστηρίου, του Κακουργιοδικείου Πειραιώς, το οποίο για τον Τ. βασικό κατηγορούμενο της υπόθεσης και ιδιοκτήτη της βίλλας, δεν «απεδέχθη τας σοβαρότερες κατηγορίες», ήτοι τους βιασμούς, τον εξαναγκασμό σε ασέλγεια, την παροχή και χρήση ναρκωτικών και την εξώθηση σε ακολασία.
Συγκεκριμένα, το δικαστήριο με την απόφαση που εξέδωσε καταδίκασε τον Τ. ιδιοκτήτη μάλιστα νυχτερινού κέντρου της πρωτεύουσας, σε φυλάκιση επτά ετών κατά συγχώνευση, κρίνοντας τον ένοχο κατά μετατροπή του κατηγορητηρίου, «δια κατάχρησιν θηλέους ανικάνου προς αντίσταση εις εξώγαμον συνουσίαν, δηλαδή ότι ήλθε κατ΄ επανάληψιν σε συνουσία με τη νεανίδα Α.Ν., η οποία λόγω αυτοβούλου χρήσεως οινοπνευματωδών ποτών δεν ήτο εις θέσην να υπερασπίσει ευαυτήν».
Ακόμη ο ίδιος κατηγορούμενος κρίθηκε ένοχος:
«Διότι προέβη κατ’ εξακολούθησιν εις παρά φύσιν ασέλγεια επί του νεαρού ανηλίκου Σ. αφού τον εξεμάυλισε με χρηματικά ποσά. Διότι απήγαγε εκουσίως μεν αλλά άνευ συγκαταθέσεως των κηδεμόνων των, τας νεανίδες Ε. και Α. επί σκοπώ ακολασίας, τας εκράτησε εις την βίλλαν του Ελληνικού και προέβη κατ’ αυτών κατ’ εξακολούθηση εις κατά φύσιν συνουσίαν». Αντίθετα, το δικαστήριο κήρυξε αθώο τον Τ. από τις κατηγορίες του βιασμού, του εξαναγκασμού σε ασέλγεια, από τα αδικήματα ότι παρέδιδε σε κατάσταση αβουλίας τα θύματά τους «εις τον σκύλον του δια κτηνοβασίαν». Το δικαστήριο δεν δέχθηκε ακόμη ότι ο κατηγορούμενος παρείχε ναρκωτικά στα θύματά του και ότι συγκέντρωνε στη βίλλα του διάφορα άλλα πρόσωπα και ότι «επ΄ ανταλλάγματι παρείχε σε αυτά πορνικόν θεάμα».
Επίσης, δεν δέχθηκε ότι ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος είχε στην κατοχή του όπλα και ναρκωτικά. «Ουδέν προέκυψε» ως προς αυτές τις κατηγορίες, ανέφερε ο πρόεδρος της έδρας εκφωνώντας στο ακροατήριο την τελική ετυμηγορία.
Για τον δεύτερο κατηγορούμενο της υπόθεσης, Ο.Χ. Αμερικανό στρατιώτη, το Κακουργιοδικείο μετέτρεψε επίσης το κατηγορητήριο σε βάρος του και τον κήρυξε ένοχο «ενέργειας ασελγών πράξεων επί ανηλίκου νεανίδας, εν γνώσει της ανηλικότητάς της». Ακόμη δικαστές και ένορκοι τον απάλλαξαν από την κατηγορία του βιασμού, χρήσης ναρκωτικών και «παρά φύσιν ασέλγεια μετά ανηλίκου νέου».
Για αυτές δε τις κατηγορίες για τον οποίο τον κήρυξαν ένοχο του επέβαλλαν φυλάκιση 14 μηνών αφού του αναγνώρισαν το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου. Τέλος, ο τρίτος κατηγορούμενος της υπόθεσης, Α.Τ., επίσης Αμερικανός στρατιώτης, κηρύχτηκε αθώος για όλες τις κατηγορίες για τις οποίες δικάστηκε.
