Καθώς το σύνολο της κοινής γνώμης στη χώρα παρακολουθεί την τραγωδία στα Τέμπη, αλλά και όσα αποκαλύπτονται γύρω από την εγκατάλειψη των ελληνικών σιδηροδρόμων της χώρας και τα εγκληματικά λάθη και τις αβλεψίες που διατρέχουν την πολιτική ηγεσία, τις διοικήσεις των οργανισμών που εμπλέκονται στη διαχείρισή τους, αλλά και την ιδιωτική εταιρεία που έχει αναλάβει τη λειτουργία των συρμών, μια ιστορία από το παρελθόν δείχνει με τον πιο λυπηρό τρόπο πως στην Ελλάδα όλα γίνονται χωρίς πρόγραμμα και στην τύχη. Ακόμη κι αν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης εμπλέκεται με το θέμα.
Διαβάζουμε μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία για την τύχη μιας φορτάμαξας, ενός βαγονιού με το οποίο τα λείψανα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη μεταφέρθηκαν 90 χρόνια μετά τον θάνατό του στη γενέτειρά του την Αρκαδία.
Σύμφωνα με την Σ.Ε.Π.ΤΡΑΙΝΟΣΕ, το βαγόνι αυτό, ανεκτίμητης ιστορικής αξίας, σάπιζε σε παλιό σταθμό της Πελοποννήσου, ώσπου κάποια λαμπρά μυαλά στο υπουργείο Μεταφορών – της τωρινής κυβέρνησης – αποφάσισαν να το στείλουν για παλιοσίδερα. Ευτυχώς, βρέθηκαν άνθρωποι που διαμαρτυρήθηκαν και το βαγόνι διεσώθη.
Την ιστορία εντόπισε το κανάλι του YouTube, Up Stories που την αποτύπωσε σε ένα ιστορικό βίντεο:
Όταν πέθανε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
Στις 4 Φεβρουαρίου 1843, πέθανε στην Αθήνα ο Γέρος του Μοριά, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Τη βραδιά του θανάτου του ήταν προσκεκλημένος στον Βασιλικό χορό του Παλατιού, όπου χόρεψε, έφαγε και ήπιε περισσότερο απ’ ότι συνήθιζε, ευτυχής καθώς ήταν, αφού προ δύο ήμερων είχε παντρέψει το μικρότερο παιδί του, τον Κωνσταντίνο (Κολίνο).
Μετά τον χορό γύρισε σπίτι του, το οποίο βρισκόταν πολύ κοντά στα Παλάτι, την σημερινή Βουλή των Ελλήνων. «Έπαθε αποπληξία (τον βρήκε κόλπος όπως λένε) κατά τον ύπνο, «κατά την 4η ώρα της νύκτας». Δεν μπορούσε να κουνηθεί ούτε να μιλήσει, και μετά βίας ανέπνεε.
Αν και ήρθαν οι καλύτεροι γιατροί της εποχής, δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτε περισσότερο απ’ το να παρατείνουν τις στιγμές του. Τον φλεβοτόμησαν και του έβαλαν βδέλλες (αφαίμαξη), χιόνι στην κεφαλή, καταπλάσματα από σιναπόσπορο στα πόδια.
Η τελευταία του κουβέντα ήταν αυτή προς το παιδί του τον Γενναίο Κολοκοτρώνη: «Σου αφήνω τόσους φίλους, όσα φύλλα έχουν τα κλαριά, και φρόντισε να τους φυλάξεις». Σήμερα, τα οστά του Κολοκοτρώνη βρίσκονται, από τις 25 Σεπτεμβρίου 1993, σε ειδική κρύπτη στη βάση του ανδριάντα του, που τον αναπαριστά πάνω στο άλογό του στο κάτω μέρος της πλατείας Άρεως στην Τρίπολη.
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης επέστρεψε στην πατρίδα του
Σχεδόν 90 χρόνια μετά τον θάνατό του, στις 10 Οκτωβρίου 1930 τα οστά του Γέρου του Μοριά, ύστερα από αίτημα των Αρκάδων, μεταφέρθηκαν σιδηροδρομικώς στην Τρίπολη. Με απόφαση του τότε πρωθυπουργού, Ελευθερίου Βενιζέλου, τα λείψανα του Κολοκοτρώνη τοποθετήθηκαν σε ειδικά διαμορφωμένο βαγόνι, διακοσμημένο με τα εθνικά χρώματα και με δάφνες.
Ήταν μια φορτάμαξα με αριθμό κυκλοφορίας Ζ11 2317, που κατασκευάστηκε στο βελγικό εργοστάσιο της Baume Marpent στα τέλη του 19ου αιώνα (1888 – 1892) για λογαριασμό μίας εκ των πρώτων εταιρειών που είχαν αναλάβει την κατασκευή και λειτουργία σιδηροδρόμου στην Ελλάδα.
Όπως αναφέρουν φίλοι του σιδηροδρόμου, πρόκειται για μία μικρού μεγέθους κατασκευή από μεταλλικό σκελετό και ξύλινη επένδυση με χαρακτηριστικό καγκελόφρακτο μπαλκονάκι, που έχει επιβιώσει περί τα 130 χρόνια.
Το βαγόνι με το οποίο μεταφέρθηκαν τα οστά του Κολοκοτρώνη βρέθηκε διατηρημένο, ως ιστορικό μνημείο, στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό των Μύλων Αργολίδος, ώσπου το 2021 δόθηκε άδεια να διαλυθεί μαζί με άλλα παλιά βαγόνια που βρίσκονταν εκεί! Περιέργως κανείς από τους αρμόδιους δεν σκέφτηκε την ιστορική αξία που μπορεί να έχει το βαγόνι αυτό για την ιστορία της χώρας.
Ώσπου, ο πρώην πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Λυγουριού, Θανάσης Γαλάνης, διαμαρτυρήθηκε στον τότε υφυπουργό υποδομών ζητώντας να προφυλαχθεί η φορτάμαξα από την καταστροφή, διασώζοντας έτσι ένα ζωντανό μνημείο της ιστορίας μας!
