Επιθέσεις στην Ελλάδα για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τα μνημεία από την οθωμανική περίοδο πραγματοποιεί τελευταία η Άγκυρα, με «όχημα» το τζαμί Μουράτ Ρέις, το οποίο βρίσκεται στη Ρόδο.
Σύμφωνα με τα όσα λέει ο εκπρόσωπος του κόμματος Ερντογάν στην Τουρκία, Ομέρ Τσελίκ, η Ελλάδα έχει μετατρέψει το συγκεκριμένο συγκρότημα σε ωδείο.
Όπως αναφέρει ο εκπρόσωπος του ΑΚΡ, το εν λόγω συγκρότημα περιλαμβάνει ένα ισλαμικό τζαμί, πνευματικό κέντρο, οικία δερβίσηδων και μουσουλμανικό «νεκροτραφείο ηρώων», ενώ παράλληλα κατηγορεί την Ελλάδα λέγοντας ότι η μετατροπή του σε ωδείο είναι «απαράδεκτη» και αποτελεί «ασέβεια».
Ο Τσελίκ ισχυρίστηκε επίσης ότι η Ελλάδα δείχνει μια «βάρβαρη προσέγγιση» και ότι η χώρα μας αποχαρακτηρίζει συστηματικά «τουρκικά και οθωμανικά μνημεία».
Στο πλαίσιο αυτό, ο εκπρόσωπος του κόμματος Ερντογάν κάλεσε σήμερα την Ελλάδα «να σεβαστεί τα μαρτύριά μας, τους ιστορικούς τόπους, τα κέντρα πνευματικότητας – που είναι η κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας. Δηλαδή, σε τι διαφέρουν αυτοί από αυτό που έκανε (κάνει) το Ισλαμικό Κράτος στη Μέση Ανατολή; Και το ισλαμικό Κράτος έτσι καταστρέφει αυτά τα ιστορικά έργα».
Τι είναι όμως το τζαμί Μουράτ Ρέις
Το τζαμί Μουράτ Ρέις χρονολογείται από το 1638. Το συγκρότημα, το οποίο χτίστηκε για τον διάσημο Οθωμανό ναύαρχο Koca Murat Reis, τραβάει την προσοχή με το μεγάλο νεκροταφείο του όπου είναι θαμμένοι πολλοί ευγενείς που πέθαναν στην εξορία.
Οι Τούρκοι έχουν αναφερθεί αρκετές φορές στο συγκεκριμένο τζαμί, καθώς το 2018, όπως αναφέρει η Dailysabah, σύμφωνα με τον Σύνδεσμο Πολιτισμού και Αλληλεγγύης Τούρκων Ρόδου, Κω και Δωδεκανήσου, η κατάσταση του συγκροτήματος της οθωμανικής εποχής «που παραμελήθηκε από τις τοπικές αρχές έχει επιδεινωθεί εδώ και καιρό».
Το συγκρότημα περιλαμβάνει τζαμί, τάφο, οικία, βρύσες καθώς και χώρο ταφής που προορίζεται για Οθωμανούς αξιωματούχους.
Σύμφωνα με τουρκικά δημοσιεύματα, οι μισές ταφόπλακες στην περιοχή ταφής έχουν καταστραφεί, ανέφερε ο Σύνδεσμος. Ο ίδιος, σημειώνει πως ο τάφος του Σεκίπ Πασά καταστράφηκε μετά την άρνηση της άδειας αποκατάστασης από πλευράς ελληνικών Αρχών.
Εξαίροντας τα αρχιτεκτονικά έργα τέχνης που αποτελούν κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας, ο σύλλογος Τούρκων προέτρεπε τότε την ελληνική κυβέρνηση να διασφαλίσει την αποκατάσταση και συντήρηση οθωμανοτουρκικών ιστορικών αντικειμένων στα νησιά της Ρόδου και της Κω.
Στα χέρια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η Ρόδος
Η Οθωμανική Αυτοκρατορία κατέκτησε τη Ρόδο το 1522 επί Σουλτάνου Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς. Το νησί ήταν υπό την κατοχή των Οθωμανών για σχεδόν τέσσερις αιώνες μέχρι την ιταλική κατάληψη το 1912.
Να σημειώσουμε ότι, σύμφωνα με την dimokratiki, το 2013 εγκρίθηκε έργο προϋπολογισμού δαπάνης 400.000 ευρώ, σύμφωνα με το οποίο προβλέπεται η συνέχιση και ολοκλήρωση των εργασιών αποκατάστασης του κτηρίου, που περιλαμβάνει τις ηλεκτρολογικές και μηχανολογικές εγκαταστάσεις, τα εσωτερικά επιχρίσματα, τις εσωτερικές τοιχοποιίες, τα είδη υγιεινής, τις επενδύσεις τοίχων, τα δάπεδα, τα εσωτερικά κουφώματα, τα σκούρα, το σύνολο των χρωματισμών και γενικά όλες τις εργασίες για την αποπεράτωση της οικοδομής.
Εικόνες από το νεκροταφείο Οθωμανών στη Ρόδο:
Ποιος ήταν ο Μουράτ Ρέις
Γεννημένος από αλβανική οικογένεια στη Ρόδο το 1534, ο ναύαρχος Μουράτ Ρέις ξεκίνησε την στρατιωτική του θητεία όταν εντάχθηκε στο πλήρωμα του Τουργκούτ Ρέις σε πολύ νεαρή ηλικία. Πολέμησε επίσης στο πλευρό του Πίρι Ρέις σε διάφορες εκστρατείες.
Το 1534 ο Μουράτ Ρέις συνόδευσε τον Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα πασά στην Κωνσταντινούπολη όπου έγιναν δεκτοί από τον Σουλεϊμάν Α’ και διορίστηκαν να αναλάβουν τη διοίκηση του οθωμανικού στόλου. Ενώ βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη, ο Μουράτ Ρέις συμμετείχε στην κατασκευή νέων πολεμικών πλοίων στο ναυτικό οπλοστάσιο στο Χρυσό Κέρας.
Το 1570 ο Μουράτ Ρέις, επικεφαλής ενός στόλου 25 γαλέρων, ανέλαβε να εκκαθαρίσει την περιοχή μεταξύ Κρήτης, Ρόδου και Κύπρου για τη ναυτική πολιορκία και την ενδεχόμενη κατάκτηση της Κύπρου.
Του ανατέθηκε επίσης να εμποδίσει τα βενετικά πλοία που βρίσκονταν στην Κρήτη να πλεύσουν προς την Κύπρο και να βοηθήσουν τις βενετικές δυνάμεις στο νησί. Συνέχισε τις επιχειρήσεις μέχρι την τελική παράδοση της Αμμοχώστου, του τελευταίου βενετσιάνικου οχυρού στο νησί.
