Η Τάνια Τσανακλίδου βρέθηκε το βράδυ της Παρασκευής (10/02) έξω από το ιστορικό κτίριο Τσύλλερ, στο κέντρο της Αθήνας, όπου στεγάζεται το Εθνικό Θέατρο και μαζί με άλλους καλλιτέχνες τραγούδησε και ένωσε τη φωνή της με όσους διαμαρτύρονται για το Προεδρικό Διάταγμα της κυβέρνησης για τα επαγγελματικά δικαιώματα των καλλιτεχνικών σχολών.
Μετά τη συναυλία αλληλεγγύης της Παρασκευής μπροστά από το κατειλημμένο κτίριο του Εθνικού Θεάτρου στην οδό Αγίου Κωνσταντίνου άλλωστε, η σκηνή στήριξης μεταφέρθηκε στο Rex και στην οδό Πανεπιστημίου. «Ο αγώνας των σπουδαστών και των εργαζομένων στο χώρο της τέχνης ενάντια στη σφοδρή επίθεση στα εκπαιδευτικά και εργασιακά μας δικαιώματα κλιμακώνεται» έλεγαν οι καλλιτέχνες που διαμαρτύρονται.
Ωστόσο, εκείνο που έμεινε από την εμφάνισή της Τάνιας Τσανακλίδου στο σημείο, όπου συγκεντρώθηκαν χιλιάδες άνθρωπο – παρότι η κυρία υπουργός μιλά για θλιβερή μειοψηφία – είναι ένα πολύ μικρό απόσπασμα της να τραγουδά «εν δυο, πολεμάμε, εν δυο μα πεινάμε, εν δυο θα σε φάμε!».
Το τραγούδι αυτό έχει τίτλο «Ο Μέρμηγκας και περιλαμβάνεται στον θρυλικό δίσκο «Τα τραγούδια του δρόμου» που φέρουν την υπογραφή του Μάνου Λοΐζου. Πρόκειται ίσως για τον πιο πολιτικοποιημένο δίσκο του συνθέτη και ο «Μέρμηγκας» αποτελεί ένα παράξενο παραμύθι, που μοιάζει με παιδικό τραγούδι και το οποίο στηλιτεύει την καταπίεση των λαών.
https://twitter.com/ntalaoura/status/1624304487010562050
Ανεξάρτητα από τις πολιτικές πεποιθήσεις ή την στάση που έχει κρατήσει η Τάνια Τσανακίδου, η αλήθεια είναι πως οι αντιδράσεις στο διαδίκτυο δείχνουν περίτρανα πόσο εύκολα μπορούμε να ξεχάσουμε την ιστορία, να αφήσουμε στη λήθη κομμάτια του ελληνικού πολιτισμού. Και αυτό όπως και να το δει κανείς είναι θλιβερό.
Ο «Μέρμηγκας» του Μάνου Λοΐζου
Ο Μάνος Λοΐζος κατά τη διάρκεια της δικτατορίας βρέθηκε πολλές φορές στο στόχαστρο των Συνταγματαρχών για τις αριστερές πολιτικές του πεποιθήσεις, καθώς ήταν μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, αγωνιζόμενος για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης.
Μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973 συνελήφθη και πέρασε 10 μέρες στα κρατητήρια στης Ασφάλειας.
Στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης συμμετείχε στις μεγάλες λαϊκές συναυλίες της εποχής και στο τέλος του 1974 κυκλοφορεί το δίσκο «Τα Τραγούδια του Δρόμου», με όλα εκείνα τα τραγούδια του που είτε είχαν απαγορευτεί τα προηγούμενα χρόνια, είτε δεν τους είχε επιτραπεί η ηχογράφηση από τη λογοκρισία της επταετίας.
Ο «Δρόμος», το πιο χαρακτηριστικό τραγούδι που σημάδεψε τις πρώτες ώρες της Μεταπολίτευσης, είχε πρωτοκυκλοφορήσει το 1965 σε δισκάκι 45 στροφών με τη φωνή της Σούλας Μπιρμπίλη.
Την ίδια εποχή, πριν δηλαδή τη Χούντα των Συνταγματαρχών, γράφτηκαν και τα δύο τραγούδια με τα οποία πρωτοεμφανίστηκε στη δισκογραφία ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο «Στρατιώτης» και ο «Τρίτος Παγκόσμιος» σε στίχους του Γιάννη Νεγρεπόντη.
Υπήρξε ένας από τους βασικούς εκφραστές του πολιτικού τραγουδιού της σύγχρονης ιστορίας του τόπου μας, με τα τραγούδια του λιτά και έντεχνα, να συνδέονται άμεσα με τις λαϊκές μάζες.
Φυσικά, το κομμάτι «Ο Μέρμηγκας», που τραγούδησε η Τάνια Τσανακλίδου, αλλά και άλλα όπως «Ο αρχηγός», το «Μη με ρωτάς» και άλλα γράφτηκαν από τον Μάνο Λοΐζο κατά τη διάρκεια της Χούντας.
