Η Ειρήνη Παπά ήταν μια μεγάλη Ελληνίδα, μια σπουδαία ηθοποιός που έκανε το όνομά της γνωστό παγκοσμίως.
Με μακρόχρονη θητεία στο θέατρο, τον κινηματογράφο, η Ειρήνη Παπά έλαμψε με το ταλέντο της, το οποίο αναγνωρίστηκε διεθνώς.
Είχε μια γεμάτη ζωή, με σημαντικές διακρίσεις αλλά και έρωτες που άφησαν εποχή.
Ειρήνη Παπά: Ο γάμος και η γνωριμία της με τον Μάρλον Μπράντο
Το 1947 παντρεύτηκε τον σκηνοθέτη και ηθοποιό Άλκη Παππά με τον οποίο χώρισαν το 1951, αλλά διατήρησε μέχρι και σήμερα το επίθετό του αφαιρώντας το ένα «π», δηλαδή «Παπά» (όπως στα αγγλικά «Irene Papas»).
Οι γνωριμίες της γίνονταν επίκεντρο συζήτησης όσο και η καριέρα της, που περιλαμβάνει περισσότερες από εβδομήντα ταινίες.
Το 1954 γνώρισε τον άντρα που αργότερα θα αποκαλούσε τον έρωτα της ζωής της, τον Μάρλον Μπράντο, που βρισκόταν τότε στο απόγειο της καριέρας του. Το ζευγάρι έβγαινε κρυφά και είχε μια μακρά και έντονη σχέση μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
«Δεν έχω αγαπήσει ποτέ έναν άντρα όπως αγάπησα τον Μάρλον»
Πενήντα χρόνια αργότερα, μετά τον θάνατο του Μπράντο, μίλησε δημόσια για τον θρυλικό ηθοποιό του «Νονού». «Δεν έχω αγαπήσει ποτέ έναν άντρα όπως αγάπησα τον Μάρλον. Ήταν το μεγάλο πάθος της ζωής μου, ο άνθρωπος που νοιαζόμουν περισσότερο και επίσης αυτός που εκτιμούσα περισσότερο, δύο πράγματα που γενικά είναι δύσκολο να συμβιβαστούν».
Έρωτες ανεκπλήρωτοι
Η ίδια υπήρξε έρωτας ανεκπλήρωτος και για τον συγγραφέα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Οι δυο τους γνωρίστηκαν όταν θα γυριζόταν η ταινία «Ερέντιρα», η οποία ήταν βασισμένη στο βιβλίο του, όπου η ηθοποιός πρωταγωνιστούσε.
Έλαβε πρόσκληση από τον πρίγκιπα Aλί Χαν να τον επισκεφτεί στη βίλα του στη Ριβιέρα όταν την είδε στο Φεστιβάλ των Καννών, ενώ εκείνος ήταν ακόμη παντρεμένος με τη Ρίτα Χέιγουορθ. Ξεκάθαρη, απαντούσε ότι περισσότερο από τους έρωτες, την ενδιέφεραν οι προτάσεις από το Χόλιγουντ και τη Τσινετσιτά για συνεργασίες.
Το 1967, στην περίοδο της Χούντας, η Ειρήνη Παπά επέλεξε να μείνει στην Ιταλία και στη Νέα Υόρκη. Το πραξικόπημα τη βρήκε στο εξωτερικό να πρωταγωνιστεί στην ταινία του Γιουγκοσλάβου σκηνοθέτη Μίτροβιτς «Πικρό χόρτο», στον ρόλο της Εβραίας που έζησε τη φρίκη των στρατοπέδων συγκέντρωσης.
Έβγαλε τα ρούχα της όταν αυτό ήταν ταμπού, ηχογράφησε ένα LP με τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη στην εξορία, δάνεισε το κύρος της σε μια ταινία για τη δολοφονία του Λαμπράκη, όταν αυτό θα μπορούσε να σημαίνει την απέλασή της από την Ελλάδα.
Η μούσα του Μιχάλη Κακογιάννη και του Μανουέλ ντε Ολιβέιρα
Υπήρξε η μούσα του Μιχάλη Κακογιάννη και του Μανουέλ ντε Ολιβέιρα, δούλεψε με τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες στον κόσμο, έπαιξε πλάι στους καλύτερους ηθοποιούς, ερμηνεύοντας ρόλους σε ένα ευρύ φάσμα γλωσσών από τα ελληνικά στα ισπανικά, από αγγλικά, ιταλικά, γιουγκοσλαβικά, ρουμανικά και γαλλικά.
Παρόλο που αποσύρθηκε το 2004, μετά από 56 χρόνια καριέρας που την έκαναν σύμβολο του παγκόσμιου σινεμά, το έντονα αρχαϊκό πρόσωπό της, η σεμνή, δωρική, μυστηριώδης αρμονία, συνδεδεμένη με τη γη, ο μοναδικός ψυχρός αισθησιασμός της, οι ισορροπημένες χειρονομίες της, την τοποθετούν στο πάνθεον των ειδώλων.
