Το περίφημο «Ναυάγιο» της Ζακύνθου αποτελεί ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα αξιοθέατα του νησιού και ίσως μια από τις πιο χαρακτηριστικές εικόνες – carte postal από την Ελλάδα γενικότερα. Ωστόσο, η παραλία με τα σμαραγδένια νερά δεν φιλοξενούσε πάντοτε τον σκουριασμένο πρωταγωνιστή στα αβαθή της.
Όλα ξεκίνησαν σαν σήμερα, 1 Οκτωβρίου, πριν 42 χρόνια όταν το μότορσιπ «Παναγιώτης», φορτωμένο με λαθραία τσιγάρα προσάραξε στον κόλπο του νησιού.
Το πλοίο ζύγιζε 450 τόνους και ξεκίνησε το 1937 από τη Σκωτία, όπου ναυπηγήθηκε με το όνομα «Saint Bedan».
Το 1964 πέρασε σε ελληνικά χέρια (Μ. Γκιγκιλίνης) και μετονομάστηκε «Μερόπη». Δύο χρόνια αργότερα άλλαξε και πάλι ιδιοκτησία παίρνοντας το όνομα «Χάρις» από τον νέο του ιδιοκτήτη Ν. Κάλφα. Το γαϊτανάκι των μεταπωλήσεων του πλοίου συνεχίστηκε το 1975, όταν μεταπωλήθηκε για τρίτη φορά και άλλαξε το όνομά του σε «Παναγιώτης» από την πλοιοκτήτρια εταιρεία «P. Lisicatos & Company» με έδρα τον Πειραιά.
Η ιστορία του πλοίου που έγινε το διάσημο Ναυάγιο της Ζακύνθου
Το πλοίο «Παναγιώτης» εντοπίστηκε τον Οκτώβριο του 1980 από περιπολικό σκάφος της Θαλάσσιας Οικονομικής Αστυνομίας και διαπιστώθηκε ότι μετέφερε λαθραία τσιγάρα.
Η αξία των περίπου 2.000 κιβωτίων τσιγάρων εκτιμήθηκε τότε σε 30 εκατομμύρια δραχμές, περίπου 100.000 ευρώ σήμερα. Το πλήρωμα υποστήριξε πως, αφού επί τρεις μέρες το πλοίο λόγω των κακών καιρικών συνθηκών περιφερόταν μεταξύ Κεφαλλονιάς και Ζακύνθου και εξαιτίας μηχανικής βλάβης προσάραξε στο ακρωτήρι Σχοινάρι. Για δύο μέρες παρέμειναν αποκλεισμένοι σε σπηλιά και μετά βρήκαν καταφύγιο στο χωριό Βολίμες.
Το πλήρωμά του πλοίου, αποτελούμενο στην πλειονότητά του από Έλληνες ναυτικούς, το εγκατέλειψε, αλλά συνελήφθη λίγες ημέρες αργότερα.
Μέχρι τότε, η ακτή ονομαζόταν Άη Γιώργης, ενώ πλέον είναι ευρέως γνωστή απλώς ως «Ναυάγιο». Η παραλία βρίσκεται σε δυσπρόσιτο μέρος και μπορεί να προσεγγιστεί μόνο μέσω θαλάσσης ή αέρα.
Στην αρχή οι κάτοικοι είχαν θορυβηθεί εξαιτίας της περιβαλλοντολογικής καταστροφής που πίστευαν πως θα δημιουργούσε το συγκεκριμένο καράβι με το φορτίο του, κάτι που κατ’ επέκταση θα είχε επίπτωση και στον τουρισμό του νησιού. Δεν πέρασε όμως πολύς καιρός και το κουφάρι του πλοίο άρχισε να γίνεται πόλος έλξης για τουρίστες εγχώριους και μη, ενώ κατατάσσεται στις ομορφότερες παραλίες της Ελλάδας και του κόσμου.
Ο θρύλος λέει πως τα εκατοντάδες κουτιά με τσιγάρα τροφοδότησαν το νησί και ότι οι ντόπιοι επωφελήθηκαν από το φορτίο του πλοίου με αποτέλεσμα για τα επόμενα τέσσερα χρόνια κανένα νόμιμο καπνικό προϊόν δεν πουλήθηκε στο νησί.
Για το ιδιοκτησιακό καθεστώς του ναυαγίου δεν υπήρχε διαμάχη μέχρι την εκπόνηση από πλευράς του Δήμου Ζακύνθου και του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων μελέτης για την παρέμβαση στο ναυάγιο με σκοπό τη συντήρηση και την προστασία του.
Τότε εμφανίστηκε και κατέθεσε ασφαλιστικά μέτρα ο φερόμενος ως συνιδιοκτήτη του, Αλέξανδρος Σουλάνης (με 30%, με τους άλλους δύο φερόμενους ως συνδιοκτήτες τους Παναγιώτη-Γεράσιμο Λυσικάτου με 50% και Ευστράτιο-Λαμπρινό Σταυράκη με 20%).
Η εκδίκαση της υπόθεσης στις 9 Ιουλίου του 2016 απέρριψε την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων. Οι ιδιοκτήτες άσκησαν το ένδικο μέσω της Έφεσης κατά της αποφάσεως και παρά το γεγονός πως αποτελεί μέρος μιας υπέροχης παραλία, το Πλοίο «Παναγιώτης» αποτελεί τυπικά ιδιοκτησία ιδιωτών.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η ιστορία του πλοίου σε ημερομηνίες
Το μηχανοκίνητο πλοίο «Παναγιώτης» έχει μια μακρόχρονη ιστορία, στη διάρκεια της οποίας άλλαξε ιδιοκτήτες και ονόματα. Συγκεκριμένα:
- 1937 – Ναυπήγηση του πλοίου στη Σκωτία με το όνομα «Saint Bedan» από την εταιρία Scott & Sons, στο Μπόουλινγκ Σκωτίας. Καθέλκυσή του στις 14 Ιανουαρίου 1937 με ιδιοκτήτρια την εταιρία J. & A. Gardner & Co. Ltd., με έδρα τη Γλασκώβη Σκωτίας.
- 1964 – Μεταπώληση του πλοίου στους Έλληνες Μ. Γκιγκιλίνη και Δ.Καλκασινα στη Θεσσαλονίκη και μετονομασία του σε «Μερόπη».
- 1966 – Μεταπώληση του πλοίου στον Ν. Κάλφα, με έδρα τη Θεσσαλονίκη και μετονομασία του σε «Χάρις».
- 1975 – Μεταπώληση του πλοίου στην εταιρία Π. Λυσικάτος & Co. με έδρα τον Πειραιά και μετονομασία του σε “Παναγιώτης”.
- 1980 – Προσάραξη του πλοίου στις αρχές Οκτωβρίου στη Ζάκυνθο.
Το πλοίο «Παναγιώτης» ήταν τύπου motor vessel / MV, συνολικού μήκους 48 μέτρων, πλάτους 8 μέτρων και βάρους 450 τόνων.
