Δεκαπέντε χρόνια συμπληρώνονται σήμερα (4/3) από τον θάνατο της αγαπημένης ηθοποιού Έλενας Ναθαναήλ, η οποία έφυγε από τη ζωή στις 4 Μαρτίου του 2008, σε ηλικία 61 ετών, χτυπημένη από καρκίνο στους πνεύμονες.
«Να συνειδητοποιήσεις ότι η ζωή είναι μικρή και οι χαρές είναι μικρές» δήλωνε στην τελευταία της τηλεοπτική συνέντευξη η Έλενα Ναθαναήλ καλώντας τον κόσμο να μάθει να χαίρεται τα μικρά και τα καθημερινά που έχουν και μεγαλύτερη αξία της ζωής. «Ο χρόνος πάντα είναι λίγος, γι’ αυτό λέω πάντα ότι, ό, τι νιώθει κανείς πρέπει να το λέει» συνέχιζε.
«Θέλω να έχω καλά γεράματα και έναν αξιοπρεπή θάνατο. Και αυτό διότι σ’ αυτή τη χώρα ούτε να πεθάνεις δε σε αφήνουν» έλεγε μάλλον προφητικά σε άλλη της συνέντευξη μερικά χρόνια πριν αφήσει την τελευταία της πνοή.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της απείχε από τα καλλιτεχνικά δρώμενα και ζούσε αποτραβηγμένη στο κτήμα της στην Εύβοια, μαζί με τον σύντροφό της, τον παλαίμαχο διεθνή ποδοσφαιριστή Τάσο Μητρόπουλο. Η Έλενα Ναθαναήλ περιέγραφε πως γνώρισε τον σύντροφο της ζωής της σε ένα κλαμπ, ενώ αποκάλυψε πως εκείνη έκανε το πρώτο βήμα.
«Για πάρα πολλά χρόνια κάναμε ένα γελοίο πράγμα το ομολογώ. Πηγαίναμε καλεσμένοι κάπου και ο Τάσος έμπαινε με κάποια άλλη και εγώ μετά. Εν τέλει πέρασαν 15 χρόνια και δεν είχαμε ούτε μια φωτογραφία μαζί» έλεγε αργότερα η ηθοποιός για τη μεγάλη σχέση της ζωής της και τη δημοσιότητα.
«Πολλές φορές οι σχέσεις δυο κοινωνικά αναγνωρίσιμων ανθρώπων δεν έχουν και πάρα πολύ σοβαρότητα με τη μία. Κανείς δεν δημιουργεί μια σχέση υπογράφοντας ένα συμβόλαιο για το πόσα χρόνια θα είναι. Δεν φανταστήκαμε κι εμείς ότι θα είχαμε μια σχέση που θα κρατούσε 25 χρόνια» δήλωνε η Έλενα Ναθαναήλ επίσης για τη σχέση της με τον ποδοσφαιριστή. Το ζευγάρι είχε κάνει ένα παιδί εκτός γάμου, μια υπόθεση που εκείνη την εποχή ήταν πρωτόγνωρη για τα ελληνικά χρονικά.
«Σκληρή απόφαση το ’73. Το είχα αποφασίσει πάρα πολύ σοβαρά, με πολλή σκέψη και με τρομακτική επιθυμία να κάνω ένα παιδί. Το επεδίωξα με τρέλα, με πάθος αυτό το παιδί. Είναι ό, τι καλύτερο έχω κάνει η Ίνκα» είπε, για την απόφασή της να μην ανέβει τα σκαλιά της Εκκλησίας με τον παλαίμαχο σήμερα ποδοσφαιριστή.
Η εκθαμβωτική κυρία Έλενα Ναθαναήλ
Η Έλενα Ναθαναήλ γεννήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 1947 στη Νέα Φιλαδέλφεια Αττικής από πλούσια οικογένεια. Ο πατέρας της, με καταγωγή από τη Μικρά Ασία, έφερε το επώνυμο Δεληβασίλης και ήταν υφαντουργός, ενώ το επίθετο της μητέρας της, που καταγόταν από τη Μάνη, ήταν Ναθαναήλ. «Επειδή η μητέρα μου είχε χωρίσει με τον πατέρα μου, είχαμε ήδη το όνομά της, αλλά προτιμήθηκε από τον Φίνο γιατί ήταν πιο εύηχο» σημείωνε η ηθοποιός για τον λόγο που βγήκε στο σινεμά με αυτό το επίθετο.
Είναι ενδιαφέρον πως ούτε ο πατέρας της, ούτε όμως και η μητέρα της ήθελαν εκείνη να ακολουθήσει τον δρόμο της υποκριτικής. «Ο πατέρας μου πίστευε ότι μπορώ να κάνω πολύ καλύτερα πράγματα, γιατί προέρχομαι από μια οικογένεια του εμπορίου και πίστευε πως έχω πιο πολύ εμπορικό πνεύμα παρά καλλιτεχνικό» είπε. «Η μητέρα μου, μου στέρησε τρυφερότητα, αλλά σκόπιμα και το κατάλαβα πολύ αργότερα και την ευγνωμονώ γι’ αυτό» είπε η Έλενα Ναθαναήλ για τη σχέση με τη μητέρα της.
Στην έκτη Δημοτικού βρέθηκε στην Ιταλία τιμωρημένη από τη μητέρα της, όπου συνέχισε το σχολείο μένοντας στη θεία της. Τελείωσε το Ιταλικό Γυμνάσιο και το Λύκειο Τεχνών της Ρώμης, όπου σπούδασε ζωγραφική και διακόσμηση. «Ήμουν ζωηρή πολύ, αλλά πάρα πολύ καλή μαθήτρια. Ό, τι με γλίτωσε στη ζωή μου ήταν ότι διάβαζα πολύ και ήμουν πολύ καλή μαθήτρια» λέει η ίδια. Ωστόσο, εξομολογείται πως υπήρξε ιδιαίτερα ζωηρή σε σημείο που να αναγκάζεται να αλλάζει σχολείο εξαιτίας των αποβολών από τους καθηγητές της.
Πώς μπήκε στον κινηματογράφο η Έλενα Ναθαναήλ
Την τέχνη της ηθοποιίας τη διδάχθηκε στη δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη.
Όταν ο Γιάννης Δαλιανίδης αντίκρυσε την Έλενα Ναθαναήλ στα δεκάξι της χρόνια, τά ‘χασε με την ομορφιά της, έγραφε σε πρόσφατο αφιέρωμα η Φίνος Φιλμ. «Δεν έχεις δουλειά πίσω από τις κάμερες, αλλά μπροστά από αυτές, σε περιμένει από αύριο συμβόλαιο με το όνομά σου στα γραφεία της Φίνος Φιλμ, Χίου 53. Ποιο είναι το όνομά σου;» της είπε. «Δεληβασίλη» απάντησε εκείνη. «Της μητέρας σου;» ρώτησε. «Ναθαναήλ» αποκρίθηκε εκείνη. «Ε, μ’ αυτό, σε περιμένει ένας ρόλος στην επόμενη ταινία μου».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Στον κινηματογράφο η Έλενα Ναθαναήλ πρωτοεμφανίστηκε το 1964 στην κωμωδία του Γιάννη Δαλιανίδη «Κάτι να καίει». Ένας οικογενειακός φίλος ο Δημήτρης Λυμπερόπουλος είχε ακούσει ότι στον Φίνο ψάχνουν μια πιτσιρίκα να λανσάρουν. Τους είπε ότι γνωρίζει την κόρη μιας φίλης αλλά δεν νομίζει να την αφήσουν. Ο Φίνος τότε είπε: «Φέρτην να δει γύρισμα».
Ο μάγος του ελληνικού κινηματογράφου έκανε στην 16χρονη τότε Έλενα Ναθαναήλ μια πρόταση που δύσκολα θα μπορούσε να αρνηθεί. Της πρότεινε 60.000 δραχμές τότε για τη συμμετοχή της στην ταινία, όταν ο βασικός μισθός ήταν μόλις 2.000 το μήνα. «Τρελάθηκα! Νόμισα ότι κέρδισα το λαχείο! Λέω στη μάνα μου: “Μαμά μη φοβάσαι, εγώ δεν θα γίνω ηθοποιός, αλλά το καλοκαίρι που κάθομαι γιατί να μην δουλέψω να βγάλω χαρτζιλίκι;”» έλεγε πολλά χρόνια αργότερα σε συνέντευξή της στον περιοδικό Τύπο.
Σε κάθε περίπτωση, η Έλενα Ναθαναήλ εντυπωσίασε με τη μελαχρινή εύθραυστη ομορφιά της, τα χαρακτηριστικά μάτια της και το αριστοκρατικό ύφος της, που την ανέδειξαν αμέσως σε μια από τις πιο μεγάλες σταρ του ελληνικού κινηματογράφου. Η ταινία εκείνη του Δαλιανίδη ήρθε πρώτη σε εισπράξεις ανάμεσα σε 92 ελληνικές παραγωγές, σπάζοντας το ρεκόρ εισιτηρίων του «Μεθύστακα» από το 1950.
https://youtu.be/mFq6RXUBVzo
«Έκανα μια δουλειά που δεν πέρασε ποτέ αρνητικά απο μένα, μπορεί να μην μου άρεσε ουσιαστικά να μην ήταν αυτό που ήθελα να κάνω στη ζωή μου, αλλά μου δόθηκε τόσο απλόχερα» έλεγε στο τέλος της καριέρας της η Έλενα Ναθαναήλ.
Το πρώτο της εξώφυλλο, Έλενα Ναθανήλ το έκανε για το περιοδικό «Πρώτο» και έτσι γοήτευσε τον Γερμανό σκηνοθέτη Ρoλφ Τίλε, που την κάλεσε να πρωταγωνιστήσει στο γερμανικό δράμα του 1965 «Το Αίμα των Βελσούγκεν» («Wälsungenblut»), το οποίο βασιζόταν στην ομώνυμη νουβέλα του σπουδαίου Γερμανού συγγραφέα Τόμας Μαν. Η ταινία συμμετείχε στο διαγωνιστικό τμήμα του 15ου Φεστιβάλ του Βερολίνου.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα παίζει στην ταινία «Ντάμα Σπαθί» του Γιώργου Σκαλενάκη, η οποία διαγωνίσθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης (1966) και στο κινηματογραφικό φεστιβάλ Σικάγου ένα χρόνο αργότερα.
Το 1967 πρωταγωνιστεί στο κοινωνικό δράμα του Ντίμη Δαδήρα «Ο 13ος», που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για το σενάριο του Παύλου Κοντέλη.
Το 1968 ήταν η σειρά της ίδιας να τιμηθεί στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, για την ερμηνεία της στο κοινωνικό δράμα του Βασίλη Γεωργιάδη «Ραντεβού με μία άγνωστη».
Την ίδια χρονιά γύρισε και την ταινία «Επιχείρησις Απόλλων» του Γιώργου Σκαλενάκη, όπου υποδυόταν μία όμορφη ελληνίδα ξεναγό. Η ταινία γνώρισε μεγάλη επιτυχία και στο εξωτερικό, καθώς πρόβαλλε τις ελληνικές ομορφιές.
Το 1971 πρωταγωνίστησε μαζί με τον Λάκη Κομνηνό στο ερωτικό δράμα του Βασίλη Γεωργιάδη «Εκείνο το καλοκαίρι». Ήταν μία ελληνική εκδοχή του «Love Story», που ταυτίστηκε με τη μουσική του Γιάννη Σπανού.
«Είναι μια μαγική εποχή η οποία δεν είναι ίδια με τώρα» έλεγε η Έλενα Ναθαναήλ για τα χρόνια του χρυσού κινηματογράφου. «Όταν μεγάλωσα μου άρεσε, στην ηλικία που έγινε δεν το καταλάβαινα γιατί με ενοχλούσε» έλεγε η ηθοποιός για την δόξα που τη βρήκε στην τρυφερή ηλικία των 16 ετών.
Στη δύση του σινεμά
Η παρακμή του ελληνικού κινηματογράφου τη δεκαετία του ‘70 είχε επιπτώσεις και στην καριέρα της, όπως και άλλων σταρ εκείνης της εποχής.
Τη δεκαετία του ‘80, η Έλενα Ναθαναήλ επανεμφανίστηκε μετά από επτά χρόνια απουσίας κι έπαιξε σε ελαφρές κωμωδίες και βιντεοταινίες, αλλά και σε σοβαρές παραγωγές, όπως στις ταινίες του Γιώργου Κατακουζηνού «Απουσίες» (1987) και του Μενέλαου Καραμαγγιώλη «Black out» (1998).
Από τις τηλεοπτικές της εμφανίσεις ξεχώρισε ο ρόλος της Τζούλιας στη δημοφιλή σαπουνόπερα της δεκαετίας του ‘90 «Άγγιγμα Ψυχής» (ΑΝΤ1).
Τελευταία της εμφάνιση στη σόου-μπιζ, η συμμετοχή της στο σήριαλ του Mega «Γοργόνες» το 2007.
Φιλμογραφία
- Κάτι να καίει (1964)
- Walsungenblut (1965)
- Έρωτας στην καφτή άμμο (1966)
- Ντάμα σπαθί (1966)
- Ο φόβος (1966)
- Ο 13ος (1967)
- Επιχείρησις Απόλλων (1968)
- Κατάσκοποι στο Σαρωνικό (1968)
- Ραντεβού με μια άγνωστη(1968)
- Ξύπνα Βασίλη (1969)
- Το λεβεντόπαιδο (1969)
- Il sorriso del ragno (1971)
- Εθελοντής στον έρωτα (1971)
- Εκείνο το καλοκαίρι… (1971)
- Πρόκληση (1971)
- Αναζήτησις… (1972)
- Αντάρτες των πόλεων (1972)
- Ζήτημα ζωής και θανάτου (1973)
- Ο αισιόδοξος (1973)
- Ο ποδόγυρος (1980)
- Ένας κοντός θα μας σώσει (1981)
- Είσαι στην ΕΟΚ πάθε για την ΕΟΚ (1981)
- Της πολιτσμάνας το κάγκελο (1981)
- Απίθανοι αλλοιώτικοι κι ωραίοι… (1982)
- Παγίδα στην Ελλάδα (1982)
- Οι Πόντιοι (1985)
- Απουσίες (1987)
- Τροφική δηλητηρίαση (1988)
- Black out (1998)
- Παταγωνία (1998)
- Στη σκιά του Λέμμυ Κώσιον (2002)
Βιντεοταινίες
- Ο θάνατος έχει δυο όψεις (1985)
- Νύχτες τρόμου (1985)
- Θυμήσου τον Σεπτέμβρη (1985)
- Η Πολιτεία κατηγορεί (1985)
- Ο τρελοξενύχτης (1986)
- Ένας τρελλός… τρελλός ονειροπαρμένος (1986)
- Τελευταίος έρωτας (1988)
- Τα σημάδια του ήλιου (1990)
Τηλεοπτικές εμφανίσεις
- Λέσχη μυστηρίου: Αρσενικό για δύο (1976, ΕΡΤ)
- Λέσχη μυστηρίου: Η Πολιτεία κατηγορεί (1976, ΕΡΤ)
- Λέσχη μυστηρίου: Μια παρτίδα για τρεις (1976, ΕΡΤ)
- Λέσχη μυστηρίου: Ο θάνατος έχει δυο όψεις (1976, ΕΡΤ)
- Λέσχη μυστηρίου: Τυφλή δολοφονία (1976, ΕΡΤ)
- Θωμάς επί Κολωνώ (1977, ΕΡΤ)
- Λέσχη μυστηρίου: Επικίνδυνη νύχτα (1977, ΕΡΤ)
- Φάκελος 38 (1978, ΕΡΤ)
- Οι αξιόπιστοι (1982,ΥΕΝΕΔ)
- Το δίχτυ (1983, ΕΡΤ2)
- Αντίζηλες (1989, ΕΤ2)
- Το γαλάζιο διαμάντι (1993, ΑΝΤ1)
- Άγγιγμα ψυχής (1998, ΑΝΤ1)
- Γοργόνες (2007, Mega)
Με πληροφορίες από San Simera
