Από τις πέντε νέες ταινίες που κάνουν απόψε, Πέμπτη (24/2) πρεμιέρα ξεχωρίζουν ελαφρά το γαλλικό ερωτικό δράμα «Το Πάθος», με πρωταγωνιστή τον διάσημο χορευτή Σεργκέι Πολούνιν, το ελληνικό δράμα ενηλικίωσης «Σελήνη, 66 Ερωτήσεις», της Ζακλίν Λέντζου και το αισθηματικό ανάλαφρο δράμα «Μια Μέρα στη Σαγκάη», σε σκηνοθεσία του Βασίλη Ξηρού, που αποτελεί και την πρώτη ελληνοκινεζική κινηματογραφική παραγωγή, ενώ προβάλλονται και η βίαιη περιπέτεια «Ο Μεσάζοντας», μια ακόμη κακή επιλογή του σταρ Λίαμ Νίσον και το αδιάφορο παιδικό animation «Μπάντι, ο Ροκ Σταρ 2».
Αναλυτικά οι πέντε ταινίες:
1. Το Πάθος (Passion Simple)
Αισθηματικό δράμα, γαλλικής παραγωγής του 2020, σε σκηνοθεσία Ντανιέλ Αρμπίντ, με τους Σεργκέι Πολούνιν, Λετίσια Ντος, Καρολίν Ντουσέ, Σιλμάν Νταζί κ.ά.
Γαλλικό ερωτικό δράμα, που όταν μιλούν τα σώματα κερδίζει πόντους και χάνει ακόμη περισσότερους όταν προσπαθεί να μπει στον πυρήνα του θέματός του, τη σεξουαλική εμμονή και το δικαίωμα της γυναίκας σε έναν ανορθόδοξο έρωτα.
Ταινία της Γαλλολιβανέζας Ντανιέλ Αρμπίντ (“Parisienne”) που προβλήθηκε στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα τού φεστιβάλ των Καννών και που στηρίζεται στη χημεία του πρωταγωνιστικού ζευγαριού, της ανερχόμενης Λετίσια Ντος και του διάσημου κορυφαίου χορευτή και εσχάτως ηθοποιού, Σεργκέι Πολούνιν. Του τρομερού και «άγριου» παιδιού του Royal Ballet, ο οποίος θα αποτελέσει και τον μαγνήτη για το κοινό, καθώς θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους χορευτές του 21ου αιώνα, παρά τις αντιδράσεις που προκάλεσαν τα σχόλιά του για το κύκλωμα του κλασικού χορού και όχι μόνο.
Η Αρμπίντ δίνει έμφαση στο ερωτικό δέσιμο του ζευγαριού, αλλά και στον σεξουαλικό εθισμό που προκαλεί η σχέση στη διαζευγμένη μητέρα, έχοντας μαγευτεί από έναν Ρώσο διπλωμάτη, με τον οποίο δεν έχει τίποτα κοινό. Απ’ τη μια η Γαλλίδα αστή και απ’ την άλλη ο γοητευτικός νεαρός αλλοπρόσαλλος Ρώσος, «που αγαπάει τις αμερικάνικες ταινίες και τον Πούτιν» και θα της προκαλέσει μία πρωτόγνωρη έλξη. Έναν εθισμό και όπως εξομολογείται η ηρωίδα, η φυγή του στη Ρωσία θα της αφήσει μια στέρηση, «πόνο σε όλο το σώμα». Τα ανεξήγητα του ερωτικού πάθους, που θα μείνουν σε μεγάλο βαθμό αδιερεύνητα με τη ρηχή αντιμετώπιση τού ομότιτλου εκρηκτικού μπεστ σέλλερ της Ανί Ερνό, ένα αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα, μια σπουδή πάνω στην ερωτική εμμονή, που μεταφέρει στην οθόνη, αν μη τι άλλο άνισα, η Αρμπίντ.
Η εκφραστική και όσο πρέπει ευάλωτη Λετίσια Ντος μεταφέρει με μία ξεχωριστή χάρη το υποκριτικό της ταλέντο, ενώ ο Πολούνιν, που κάνει τα πρώτα του βήματα στα πλατό, είναι απλώς ο Πολούνιν κι αυτό είναι υπεραρκετό για τις πολλές θαυμάστριές του.
2. Σελήνη, 66 Ερωτήσεις
Πρόκειται για μία ελληνική δραματική ταινία, ελληνογαλλικής παραγωγής του 2021, σε σκηνοθεσία Ζακλίν Λέντζου, με τους Σοφία Κόκκαλη, Λάζαρο Γεωργακόπουλο, Μαρία Ζορμπά, Νικήτα Τσακίρογλου κ.ά.
Συμπαθητική προσπάθεια της νεαρής και ελπιδοφόρας Ζακλίν Λέντζου, σε αυτή την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της, που διαγωνίστηκε πέρσι στο φεστιβάλ Βερολίνου, κέρδισε το βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Ρέικιαβικ και βραβεία ερμηνείας για την πρωταγωνίστρια Σοφία Κόκκαλη σε Μόντρεαλ και Θεσσαλονίκη.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Sofia Kokkali (@sofiakokkali)
Ένα δράμα ενηλικίωσης που προχωρά ένα βήμα παρακάτω και εξερευνά με θάρρος τα θέματα της ελευθερίας, της οικογένειας, της αγάπης, το δικαίωμα της επιλογής, αλλά περισσότερο, όπως δηλώνει και στην έναρξη, ένα φιλμ «για την αγάπη, την κίνηση, τη ροή και την έλλειψη αυτών».
Μια δήλωση που δίνει το στίγμα των συνεχών αντιθέσεων, το πρόβλημα της αποξένωσης και της αναζήτησης της αγάπης, μέσα από ένα δρόμο βασανιστικό, στρωμένο με αγκάθια.
Το στόρι, θέλει μια νέα κοπέλα να επιστρέφει στην Αθήνα για να φροντίσει, μετά από χρόνια αποξένωσης, τον άρρωστο πατέρα της, έναν άνθρωπο που γνωρίζει ελάχιστα, αλλά όταν μάθει το κρυμμένο μυστικό του θα τον γνωρίσει καλύτερα και θα τον αγαπήσει αληθινά για πρώτη φορά.
Η Ζακλίν Λέντζου, φανερώνοντας ότι έχει ένα δικό της προσωπικό κινηματογραφικό βλέμμα, σαφώς με μοντέρνες επιρροές του ευρωπαϊκού σινεμά, αλλού δείχνει το μέγεθος των γνώσεων της πάνω στη δουλειά της, το ταλέντο της, που μπορεί να αναπτυχθεί με το χρόνο και αλλού ζητάει πολλά περισσότερα από τον θεατή, την πλήρη προσήλωσή του για κάτι μεγαλύτερο απ’ αυτό που μπορεί να διαχειριστεί η ίδια, χάνοντας και την αποτελεσματικότητά της. Με δυο λόγια, απ’ τη μια το ταλέντο και απ’ την άλλη οι γνωστές παθογένειες (έστω και όχι τόσο εμφανείς) του ελληνικού σινεμά, τα προβλήματα στο σενάριο και στην αφήγηση, τη θεατρικότητα των ερμηνειών, την έλλειψη ταυτότητας και χαρακτήρα.
Όμως, θα πρέπει να αναγνωριστεί στη Λέντζου ο θαρραλέος βηματισμός της και η άποψή της ότι η αλήθεια όσο και αν πονάει, είναι η μοναδική επιλογή, ο μοναδικός δρόμος, που μπορεί να μας πάει μπροστά αλλά και το χάρισμά της να μας προσφέρει ένα αφοπλιστικό απέριττο φινάλε, αποφεύγοντας μια συμβατική εύκολη επιλογή.
3. Μια Μέρα στη Σαγκάη (A Day in the Life of a Teddy Bear)
Ρομαντικό δράμα, ελληνικής και κινεζικής παραγωγής του 2020, σε σκηνοθεσία Βασίλη Ξηρού, με τους Δημήτρη Μοθοναίο, Του Χουά κ.ά.
Η πρώτη ελληνοκινεζική κινηματογραφική παραγωγή σε σκηνοθεσία του πρωτοεμφανιζόμενου Βασίλη Ξηρού, ο οποίος μεταφέρει τα βιώματά του από την Κίνα και από τη γενιά των Ελλήνων που έφυγαν για να εργαστούν και να ζήσουν στο εξωτερικό. Κάτι που γνωρίζει από πρώτο χέρι ο Ξηρός, καθώς από το 2002 εργάζεται στη διπλωματική υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών και υπήρξε γενικός πρόξενος της Ελλάδας στη Σαγκάη για τέσσερα χρόνια, από το 2015 έως το 2019!
Πρόκειται για ένα ανάλαφρο ρομαντικό δράμα, που θυμίζει εν πολλοίς το πετυχημένο “Πριν το Ξημέρωμα», εξελίσσεται σε ένα 24ωρο και περιγράφει τη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα σε έναν Έλληνα αρχιτέκτονα, που βρέθηκε στη Σαγκάη για δουλειά, και μια ντόπια κοπέλα, που έχει αποφασίσει να μετακομίσει στην Ευρώπη. Έτσι, τριγυρνώντας στα γραφικά κομμάτια της κινεζικής μεγαλούπολης, οι δυο νέοι προσπαθούν να έρθουν κοντά, να καταλάβουν ο ένας τον άλλον και φυσικά να φλερτάρουν.
Όχι, δεν είναι ένα απλό τουριστικό ρομάντζο, καθώς υπάρχει κάτι βαθύτερο, που είναι η επαφή δυο άγνωστων πολιτισμών σε έναν πολυπολιτισμικό κόσμο, η διαχρονική σχέση γυναικών- ανδρών, τα προβλήματα των δυσλειτουργικών οικογενειών και βεβαίως το πρόβλημα της φυγής των νέων από την Ελλάδα. Και επιπροσθέτως ένα σχόλιο για τα νεανικά όνειρα, που ακροβατούν μεταξύ επιθυμιών και πραγματικότητας. Και ως γνωστόν η πραγματικότητα είναι σκληρή, σε αντίθεση με την ανάλαφρη αντιμετώπιση της από τον νεοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Dimitris Mothonaios (@motho_naios)
Με τον προσηνή, αλλά σχετικά άχρωμο, Δημήτρη Μοθωναίο και την λεπτεπίλεπτη και υποκριτικά, Του Χουά.
4. Ο Μεσάζοντας (Blacklight)
Αστυνομική περιπέτεια, αμερικανικής, κινεζικής και αυστραλιανής παραγωγής του 2022, σε σκηνοθεσία Μαρκ Γουίλιαμς, με τους Λίαμ Νίσον, Αϊνταν Κουίν, Τέιλορ Τζον Σμιθ, Έιμι, Ρέιβερ Λάμπμαν, Κλερ βαν ντερ Μπουμ κ.ά.
Η τυποποίηση πλέον του Λίαμ Νίσον σαν πρωταγωνιστή κούφιων ή ανόητων ως επί των πλείστων δυναμικών περιπετειών είναι μια επιλογή, που τελικά θα αποκαθηλώσει το όνομά του απ’ ό,τι αξιόλογο είχε κάνει στην ακμή τής καριέρας του -ποιος μπορεί να τον ξεχάσει στους ρόλους του Σίντλερ, του Ρομπ Ρόι ή του Μάικλ Κόλινς;
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη VOX Cinemas (@voxcinemas)
Εδώ, στην περιπέτεια του δοκιμασμένου, με μέτρια αποτελέσματα στο είδος αυτό, Μαρκ Γουίλιαμς, με τον οποίο είχε ξανασυνεργαστεί πριν λίγα χρόνια στο μέτριο θρίλερ «Έντιμος Κλέφτης», ο Νίσον πέφτει ακόμη πιο χαμηλά. Η ιστορία, μια συνωμοσία εντός των κόλπων του FBI, που απειλεί το δημόσιο συμφέρον, με εκτελέσεις αθώων ανθρώπων, δεν είναι απλώς μία ξαναζεσταμένη συνταγή γεμάτη κλισέ, καθώς μοιάζει περισσότερο βγαλμένη από τα περισσεύματα των ταινιών του είδους, που προσπαθεί, μεταξύ άλλων, να αναδείξει ξώφαλτσα και επιφανειακά, υποτιμώντας τη νοημοσύνη ακόμη και του μέσου αμερικάνικου κοινού, το τεταμένο κλίμα και τις αντιθέσεις μέσα στην Αμερική και φυσικά τον μοναχικό Αμερικάνο ήρωα, που θα διαλευκάνει την υπόθεση, πλακώνοντας στις φάπες και στις σφαίρες όποιον μπαίνει στο διάβα του.
Αυτό όμως που φέρνει αυθόρμητο γέλιο είναι οι ερμηνείες των ηθοποιών, που γρυλίζουν, ξεπερνούν ακόμη και την υπερβολή, θυμίζοντας τους παλιούς καουμπόηδες της δεκαετίας του ’30, όταν έδειχναν τον ανδρισμό τους ή την ένταση των σκηνών με πόζες ακραίες συσπάσεις του στόματός τους…
Πραγματικά ένα αχαρακτήριστο κατασκεύασμα, που απορείς γιατί έπρεπε να παίξει ο Λίαμ Νίσον και όχι αυτοί οι μυώδεις τύποι, που παριστάνουν τους ηθοποιούς των αμερικάνικων ηρωικών παραγωγών.
5. Μπάντι Ο Ροκ Σταρ 2 (Rock Dog 2)
Το σίκουελ του μουσικού amimation «Μπάντι ο Ροκ Σταρ» από τους παραγωγούς του «Κλίφορντ, ο Κόκκινος Σκύλος» και τον σκηνοθέτη Μαρκ Μπάλντο. Αδιάφορη παιδική ταινία, των γνωστών εύπεπτων μηνυμάτων «ακολούθα το όνειρό σου», η αξία της φιλίας και της αυθεντικότητας.
Με τον θιβετιανό σκύλο και την μπάντα του να είναι πλέον μεγάλες διασημότητες στο χωριό τους και να ανοίγονται σε μεγαλύτερα κοινά, όταν τους δίνεται η ευκαιρία να κάνουν περιοδεία με τη διάσημη ποπ σταρ Λιτλ Φόξι. Στη διάρκεια της περιοδείας ο Μπάντι και οι φίλοι του θα μάθουν το τίμημα της φήμης και θα ανακαλύψουν ότι παραμένοντας γνήσιοι θα γνωρίσουν την πραγματική δύναμη της ροκ. Η ταινία προβάλλεται μόνο μεταγλωττισμένη στα ελληνικά.