Σπουδαίους δημιουργούς και πολυαναμενόμενες ταινίες περιλαμβάνει το πρόγραμμα του 80ου επετειακού Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, το οποίο πραγματοποιείται στη σκιά της μεγάλης απεργίας των Αμερικανών σεναριογράφων και ηθοποιών, που έχει ως συνέπεια λιγότεροι σταρ να δίνουν το «παρών» στη φετινή Μόστρα.
Η διοργάνωση σηκώνει αυλαία στις 30 Αυγούστου με το ιταλικό biopic «Comandante» του Εντοάρντο ντε Άντζελις, αφού λόγω της απεργίας ματαιώθηκε η πρεμιέρα του «Challengers» του Λούκα Γκουαντανίνο που ήταν αρχικά η προγραμματισμένη ταινία έναρξης του φεστιβάλ.
Αυτή, ωστόσο, φαίνεται ότι θα είναι και η μοναδική «απώλεια», σύμφωνα με τον διευθυντή του φεστιβάλ, Αλμπέρτο Μπαρμπέρα, ο οποίος στο σημείωμά του για τη φετινή διοργάνωση αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Μια σχεδόν άνευ προηγουμένου απεργία κλονίζει τα ίδια τα θεμέλια της κινηματογραφικής βιομηχανίας, που έχει ήδη πληγεί από τις συνέπειες της πρόσφατης πανδημίας και τον εξελισσόμενο μετασχηματισμό μιας αγοράς αβέβαιης για το μέλλον της. Υπάρχει μια διαφαινόμενη απειλή ότι, μετά από μια διετία τεράστιων επενδύσεων, οι οικονομικοί πόροι ενδέχεται να περιοριστούν απότομα από την επόμενη σεζόν.
Οι πωλήσεις εισιτηρίων στους κινηματογράφους αγωνίζονται να επιστρέψουν στα προ πανδημίας επίπεδα, και με εξαίρεση την κυκλοφορία ενός μικρού αριθμού υπερπαραγωγών, απειλείται η ίδια η επιβίωση του arthouse και του ανεξάρτητου κινηματογράφου.
Τέλος, υπάρχει αυξανόμενος φόβος για τις επικείμενες αλλαγές που θα προκαλέσει η Τεχνητή Νοημοσύνη σε ολόκληρη τη δημιουργική και παραγωγική αλυσίδα της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Για να μην αναφέρουμε την κλιματική αλλαγή και έναν πόλεμο που δεν τελειώνει προκαλώντας ανείπωτη καταστροφή στους τοπικούς πληθυσμούς και αυξανόμενη ανησυχία σε όλους μας.
Κι όμως, ακόμα κι αν η οπτικοακουστική βιομηχανία δείχνει όλη της την ευθραυστότητα, ο κινηματογράφος είναι πιο ζωντανός από ποτέ. Η ολοκλήρωση της μακράς διαδικασίας επιλογής των ταινιών που υποβλήθηκαν στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας το επιβεβαιώνει, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε και φέτος. Αυτή η επιβεβαίωση δεν είναι μόνο ποσοτική, αλλά κυρίως ποιοτική: Καταξιωμένοι κινηματογραφιστές εκφράζουν με τον καλύτερο τρόπο τη δημιουργικότητα τους.
Στιβαροί δημιουργοί επιβεβαιώνουν το ταλέντο τους και την ικανότητά τους να αποδίδουν το παρόν και τις ανησυχίες του. Πρωτοεμφανιζόμενοι σκηνοθέτες πιάνουν το νήμα εκείνων που προηγήθηκαν, καθώς ανιχνεύουν νέα μονοπάτια στο μέλλον που μας περιμένει, και ένας αυξανόμενος αριθμός από γυναίκες δημιουργούς, μας κάνει να ελπίζουμε σε μια πραγματική ισότητα των φύλων. Ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε την 80η διοργάνωση του Φεστιβάλ, με την ελπίδα ότι το πρόγραμμα όχι μόνο αντικατοπτρίζει τη ζωντάνια του σύγχρονου κινηματογράφου, αλλά θα τροφοδοτήσει επίσης την πίστη σε ένα μέλλον που στοχάζεται τολμηρές προκλήσεις και ευκαιρίες».
Στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα του το «Poor Things» του Γιώργου Λάνθιμου, με πρωταγωνιστές την Έμμα Στόουν, τον Γουίλεμ Νταφόε και τον Μαρκ Ράφαλο διεκδικώντας μαζί με άλλες 22 ταινίες το μεγάλο βραβείο της διοργάνωσης, το Χρυσό Λέοντα που θα απονείμει η κριτική επιτροπή με πρόεδρο τον Ντάμιεν Σαζέλ. Πρόκειται για μια μοντέρνα διασκευή του μύθου του Φρανκενστάιν βασισμένη στο ομώνυμο βραβευμένο βιβλίο του Άλισντερ Γκρέι.
Η επίσημη σύνοψη της ταινίας αναφέρει πως η ιστορία αφορά την «Μπέλα, μια νεαρή γυναίκα που ανασταίνεται χάρη στον ιδιοφυή και αντισυμβατικό επιστήμονα δρ Γκόντγουιν Μπάξτερ. Υπό την προστασία του Μπάξτερ, η Μπέλα ανυπομονεί να μάθει τι εστί ζωή. Διψασμένη από την εμπειρία που στερείται, το σκάει με τον Ντάνκαν, έναν ικανό και με αμβλυμμένη ηθική δικηγόρο, σε μια περιπέτεια περιπλάνησης σε όλες τις ηπείρους. Απελευθερωμένη από τις προκαταλήψεις και τα στεγανά της εποχής της, η Μπέλα επιδιώκει να δώσει τη μάχη της για την ισότητα και την ελευθερία».
Ανάμεσα στους πολυαναναμενόμενους τίτλους που συμμετέχουν στο επίσημο διαγωνιστικό συναντάμε τρεις παραγωγές του Netflix: τη νέα δημιουργία του Ντέιβιντ Φίντσερ, με τίτλο «The Killer», στο οποίο ο επαγγελματίας εκτελεστής Μάικλ Φασμπέντερ στρέφεται εναντίον των εργοδοτών του ξεκινώντας μία διεθνή καταδίωξη, το «El Conde» στο οποίο ο δοκιμασμένος στις βιογραφίες Χιλιανός Πάμπλο Λαραΐν μεταμορφώνει σε βαμπίρ τον δικτάτορα Αουγκούστο Πινοσέτ και το «Maestro» του Μπράντλεϊ Κούπερ, με τον ίδιο στον ρόλο του σπουδαίου συνθέτη Λέοναρντ Μπερνστάιν και τη Κάρεϊ Μάλιγκαν να υποδύεται τη Φελίσια Μοντεαλέγκρε.
Το επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα ενισχύεται με το φιλόδοξο «Ferrari» του Μάικλ Μαν, τη βιογραφία του πρώην οδηγού αγώνων και καινοτόμου επιχειρηματία Έντσο Φεράρι, του οποίου ο ταραχώδης γάμος τον οδηγεί να ποντάρει τα πάντα σε έναν τελευταίο αγώνα, με πρωταγωνιστές τους Άνταμ Ντράιβερ και Πενέλοπε Κρουζ, τη νέα ταινία της Σοφία Κόπολα με τίτλο «Priscilla» που είναι βασισμένη στο βιβλίο της Πρισίλα Πρίσλεϊ «Ο Έλβις και εγώ» που κυκλοφόρησε το 1985 και αφηγείται την σχέση του διάσημου ζευγαριού, το «Evil does not exist»- την πρώτη ταινία του Ιάπωνα Ριουσούκε Χαμαγκούτσι μετά τον καλλιτεχνικό και οσκαρικό θρίαμβο του «Drive my Car», το βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα του 18ου αιώνα «The Promised Land» του Δανού Νικολάι Αρσέλ με πρωταγωνιστή τον Μαντς Μίκελσεν, το «Memory» του Μεξικανού Μισέλ Φράνκο που διαδραματίζεται στη Νέα Υόρκη, με πρωταγωνιστές την Τζέσικα Τσαστέιν και τον Πίτερ Σάρσγκαρντ, καθώς και τις τρεις συμμετοχές Γάλλων δημιουργών: του Λικ Μπεσόν με το «Dogman» (που αφορά έναν ήρωα που μικρότερος κακοποιήθηκε από τον πατέρα του και βρήκε την αγάπη και τη συντροφιά στα σκυλιά), του Στεφάν Μπριζέ με το ρομαντικό δράμα «Out of Season» με τους Άλμπα Ρορβάκερ και Γκιγιόμ Κανέ, και του Μπερτράν Μπονελό με το «La bete» με πρωταγωνίστρια τη Λεά Σεϊντού.
Η Αφροαμερικανή σκηνοθέτρια Εϊβα ΝτιΒερνέ εμφανίζεται για πρώτη φορά στο διαγωνιστικό τμήμα της Μόστρα με το πολιτικοποιημένο δράμα «Origin», ενώ λόγω της επετειακής του έκδοσης φέτος, το φεστιβάλ έχει πολλές συμμετοχές Ιταλών δημιουργών.
Από τις έξι συνολικά ταινίες, μαζί με το «Comandante», ξεχωρίζουν αυτές του Ματέο Γκαρόνε που αφηγείται την οδύσσεια δυο Αφρικανών προς την Ευρώπη(«Io Capitano»), του Σαβέριο Κονστάνζο που σκιαγραφεί το ταξίδι ενηλικίωσης μιας νεαρής κοπέλας στο στούντιο της Cinecittà τη δεκαετία του 1950 («Finalmente l’ alba»), και του Στέφανο Σολίμα που παρουσιάζει μια σκοτεινή ιστορία εκδίκησης και λύτρωσης («Adagio»), η οποία αποτελεί και το τελευταίο κεφάλαιο της τριλογίας του.
Δυνατά ονόματα στο εκτός συναγωνισμού τμήμα
Καταξιωμένους όμως δημιουργούς συναντάμε και στο εκτός συναγωνισμού τμήμα το οποίο «συναγωνίζεται» το διαγωνιστικό σε κινηματογραφικό ενδιαφέρον, καθώς θα προβληθούν εκεί η 50η ταινία του Γούντι Άλεν, το γαλλόφωνο γυρισμένο στο Παρίσι «Coup de Chance», το σπονδυλωτό «The Wonderful Story of Henry Sugar» του Γουές Άντερσον το οποίο βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του Ρόαλντ Νταλ και έχει διάρκεια μόλις 37 λεπτά με πρωταγωνιστές τους Μπένεντικτ Κάμπερμπατς και Ρέιφ Φάινς, το «Palace» του Ρομάν Πολάνσκι, το σενάριο του οποίου έγραψε μαζί με τον Γέρζι Σκολιμόφσκι, η κωμωδία δράσης «Hitman» του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, η νέα δουλειά της ενενηντάχρονης Λιλιάνα Καβάνι, το δικαστικό θρίλερ «The Caine Mutiny Court Martial» του Γουίλιαμ Φρίντκιν και το «Aggro Dr1ft» του Χάρμονι Κορίν, ένα ψυχεδελικό ταξίδι σ’ έναν κόσμο όπου η βία και η τρέλα κυριαρχούν και τα όρια μεταξύ αρπακτικού και θηράματος είναι θολά.
Η «Κάρμεν» στη Βενετία
Τέσσερα χρόνια μετά τον «Απόστρατο», ο Ζαχαρίας Μαυροειδής επιστρέφει με μία κωμωδία για την τραγωδία της αυτογνωσίας.
Το «Καλοκαίρι της Κάρμεν», η νέα του ταινία θα κάνει παγκόσμια πρεμιέρα στο παράλληλο τμήμα της «Εβδομάδας Σκηνοθετών» του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας, διπλασιάζοντας το ελληνικό ενδιαφέρον της φετινής διοργάνωσης μαζί με την συμμετοχή του «Poor Things» του Γιώργου Λάνθιμου.
Σύμφωνα με την επίσημη σύνοψη της ταινίας, «ο 25χρονος Νικήτας είναι ένας εκκολαπτόμενος σκηνοθέτης σε αναζήτηση ιδέας για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του. Κατά τη διάρκεια ενός ολοήμερου μπάνιου παρέα με τον κολλητό του Δημοσθένη, ανατρέχουν στα γεγονότα ενός πρόσφατου καλοκαιριού εξετάζοντάς τα ως πιθανό υλικό για σενάριο:
Εκείνο το καλοκαίρι ο Δημοσθένης βίωσε τον παρατεταμένο χωρισμό του από τον Πάνο, τη γηροκόμηση του στριφνού πατέρα του, μια ατυχή απόπειρα συνεργασίας με τον Νικήτα και μια καταλυτική γνωριμία με την Κάρμεν, ένα μικρόσωμο, μαλλιαρό σκυλάκι. Προς μεγάλη τους έκπληξη, σύντομα οι δύο φίλοι συνειδητοποιούν πόσο διαφορετικά ερμηνεύουν τις πράξεις του ήρωα. Η μετατροπή του Δημοσθένη σε κινηματογραφικό πρωταγωνιστή πυροδοτεί μια εφ’ όλης της ύλης ενδοσκόπηση που θα επιβεβαιώσει, για μια ακόμη φορά, τα λόγια της σοφής αστρολόγου: “η αυτογνωσία δεν είναι παρά μια βολική αυταπάτη”».
