Ο υπουργός Επικρατείας, Άκης Σκέρτσος, έκανε τον απολογισμό του για τα τρία χρόνια διακυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία στην Ελλάδα, τονίζοντας ότι μειώθηκαν αρκετοί φόροι, όπως ο ΕΝΦΙΑ, αλλά και η ανεργία.
«Η ώσμωση αιρετών και τεχνοκρατών είναι μια κατάκτηση. Βαθαίνει τη δημοκρατία, την εμπλουτίζει -βοηθάει τους πολιτικούς να λειτουργούν πιο τεχνοκρατικά και τους ειδικούς να σκέφτονται πιο πολιτικά ώστε μαζί να οργανώνουμε πιο “έξυπνα” και καινοτόμα τις κρατικές λειτουργίες» τονίζει σε άρθρο του στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο» ο Άκης Σκέρτσος.
«Έτσι εντοπίζονται ταχύτερα και αντιμετωπίζονται πιο αποτελεσματικά οι πιεστικές ανάγκες της κοινωνίας, επιλύονται τα σύνθετα και συχνά πολύπλοκα προβλήματα των καιρών μας» προσθέτει.
Ο κ. Σκέρτσος αφού αναφέρεται στις μεγάλες κατακτήσεις της Ελλάδας, εστιάζοντας στη μείωση της ανεργίας, στις μειώσεις φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, στην αύξηση των ξένων επενδύσεων αλλά και στη θωράκιση των συνόρων μας έναντι των μεταναστευτικών ροών και στις στρατηγικές συμμαχίες με ΗΠΑ, Γαλλία, Αραβικά κράτη και Ισραήλ, υπογραμμίζει ότι όλα αυτά δεν έγινα τυχαία.
«Οφείλονται όμως στην εφαρμογή ενός νέου μοντέλου διακυβέρνησης αλλά και στην κοινωνία που ωρίμασε, ζητάει απτά αποτελέσματα και στηρίζει πλέον μεταρρυθμίσεις που κάνουν πιο ανθεκτική και καλύτερη τη ζωή των πολλών» σημειώνει.
«Η ανάταξη έγινε με σχέδιο, μέτρηση και αξιολόγηση, με διόρθωση αστοχιών και λαθών, με τη συνεργασία πολιτικών και ειδικών με ερευνητικές, διαχειριστικές και άλλες τεχνικές δεξιότητες» συμπληρώνει.
Καταλήγοντας ο υπουργός Επικρατείας επισημαίνει ότι καθώς νέες υβριδικές απειλές διαμορφώνουν ένα σκηνικό αβεβαιότητας και αστάθειας, στη γειτονιά μας και ευρύτερα, «δεν έχουμε την πολυτέλεια- τολμώ να πω θα ήταν αυτοχειρία- να γυρίσουμε πίσω σε λαϊκιστικά πειράματα και να ξεχάσουμε τους λόγους που έφεραν την Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού».
«Το οφείλουμε στους νέους, τους πραγματικά χαμένους της προηγούμενης δεκαετίας, που δικαίως απαιτούν από εμάς να μπορούν να ζήσουν καλύτερα από τους γονείς τους» τονίζει ο κ Σκέρτσος.
Το άρθρο του Άκη Σκέρτσου
Τρία χρόνια πολιτικοί και τεχνοκράτες-ένας απολογισμός
Αποστολή κάθε κυβέρνησης είναι να πηγαίνει τη χώρα πιο μπροστά και να βελτιώνει τη ζωή των πολιτών, πρωτίστως των πιο ευάλωτων. Που βρισκόμαστε έπειτα από τρία χρόνια -πυκνά σε μείζονες εισαγόμενες πρωτοφανείς κρίσεις- που έθεσαν και θέτουν σε δοκιμασία ακόμη και κραταιές οικονομίες, πόσο μάλλον την ελληνική;
Με αυτοπεποίθηση και χωρίς κομπασμό μπορούμε να πούμε ότι σήμερα η Ελλάδα και οι Έλληνες είναι πιο μπροστά και πιο ψηλά στην Ευρώπη και τον κόσμο. Το πετύχαμε μαζί με την κοινωνία, μαζί με τους πολίτες.
Η Ελλάδα το 2021 κατέγραψε την 3η δυναμικότερη ανάκαμψη στην ΕΕ των 27 (8,3% αύξηση του ΑΕΠ, 7% το πρώτο τρίμηνο φέτος).
Προστέθηκαν περισσότερες από 200.000 νέες θέσεις εργασίας εν μέσω πανδημίας (μείωση ανεργίας σχεδόν κατά 5 μονάδες).
Μειώθηκαν 52 φόροι -ο ΕΝΦΙΑ κατά 34%- και εισφορές σε φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις.
Με την διπλή αύξηση του κατώτατου μισθού οι χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι -μαζί με τη μείωση εισφορών- εξασφαλίζουν παραπάνω από έναν επιπλέον 15ο μισθό.
Διατέθηκαν συνολικά 51 δισ. ευρώ για να στηρίξουν θέσεις εργασίας, επιχειρήσεις και εισοδήματα λόγω πανδημίας και ενεργειακής κρίσης, ενώ ταυτόχρονα το κλειδωμένο σε σταθερά επιτόκια δημόσιο χρέος βαίνει μειούμενο.
1.500 νέες ψηφιακές υπηρεσίες του κράτους διευκολύνουν την καθημερινότητα όλων μας.
Χάρη στο Ταμείο Ανάκαμψης και το ΕΣΠΑ, που μαζί με τα αγροτικά κονδύλια εξασφαλίζουν σωρευτικά 80 δισ. ευρώ έως το 2027, εφαρμόζεται το μεγαλύτερο πρόγραμμα κοινωνικής πολιτικής στην πρόσφατη ιστορία. Διευρύνουμε το ολοήμερο δημόσιο σχολείο, ενισχύουμε με τον δωρεάν προσωπικό γιατρό τη δημόσια υγεία, εκσυγχρονίζουμε την αγορά εργασίας με την ψηφιακή κάρτα εργαζομένων, ψηφιοποιούμε τον ΕΦΚΑ για ταχύτερη έκδοση των συντάξεων, υλοποιούμε το μεγαλύτερο πρόγραμμα νέων υποδομών (65 μεγάλα έργα 13,9 δισ. ευρώ) σχεδόν διπλάσιας αξίας των έργων που υλοποιήθηκαν για τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004.
Ακόμη μέσα σ’ αυτήν την τριετία η Ελλάδα κατέγραψε ρεκόρ 20ετίας στις Ξένες ‘Αμεσες Επενδύσεις και ιστορικό ρεκόρ στις εξαγωγές. Τον προσεχή Αύγουστο βγαίνουμε από τη 12ετή περίοδο μνημονίων και ενισχυμένης εποπτείας, αποπληρώσαμε νωρίτερα το ΔΝΤ και βρισκόμαστε πλέον ένα σκαλί από την επιστροφή στην επενδυτική βαθμίδα.
Στον τομέα της ασφάλειας, θωρακίσαμε τα σύνορα μας έναντι των μεταναστευτικών ροών, ενδυναμώσαμε την αποτρεπτική και αμυντική ικανότητα της χώρας με εξοπλιστικό πρόγραμμα 5,5 δισ. ευρώ και μεγαλώσαμε τα όρια της επικράτειας μας με την οριοθέτηση της ΑΟΖ με Ιταλία και Αίγυπτο, διευρύναμε τις στρατηγικές συμμαχίες μας με ΗΠΑ, Γαλλία, Αραβικά κράτη και Ισραήλ.
Όλα αυτά δεν έγιναν τυχαία. Και έχουμε επίγνωση ότι μένουν ακόμη πολλά να γίνουν στη δικαιοσύνη, στην υγεία, στο κοινωνικό κράτος, στην ενδυνάμωση των νέων, στην πολιτική για πιο προσιτή στέγη, στην ενεργειακή αυτονομία της χώρας.
Οφείλονται όμως στην εφαρμογή ενός νέου μοντέλου διακυβέρνησης αλλά και στην κοινωνία που ωρίμασε, ζητάει απτά αποτελέσματα και στηρίζει πλέον μεταρρυθμίσεις που κάνουν πιο ανθεκτική και καλύτερη τη ζωή των πολλών.
Η ανάταξη έγινε με σχέδιο, μέτρηση και αξιολόγηση, με διόρθωση αστοχιών και λαθών, με τη συνεργασία πολιτικών και ειδικών με ερευνητικές, διαχειριστικές και άλλες τεχνικές δεξιότητες.
Εδώ θέλω να καταθέσω την προσωπική μου εμπειρία: η όσμωση αιρετών και τεχνοκρατών είναι μια κατάκτηση. Βαθαίνει τη δημοκρατία, την εμπλουτίζει -βοηθάει τους πολιτικούς να λειτουργούν πιο τεχνοκρατικά και τους ειδικούς να σκέφτονται πιο πολιτικά ώστε μαζί να οργανώνουμε πιο «έξυπνα» και καινοτόμα τις κρατικές λειτουργίες. Έτσι εντοπίζονται ταχύτερα και αντιμετωπίζονται πιο αποτελεσματικά οι πιεστικές ανάγκες της κοινωνίας, επιλύονται τα σύνθετα και συχνά πολύπλοκα προβλήματα των καιρών μας.
Καθώς νέες υβριδικές απειλές διαμορφώνουν ένα σκηνικό αβεβαιότητας και αστάθειας, στη γειτονιά μας και ευρύτερα δεν έχουμε την πολυτέλεια- τολμώ να πω θα ήταν αυτοχειρία- να γυρίσουμε πίσω σε λαϊκιστικά πειράματα και να ξεχάσουμε τους λόγους που έφεραν την Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού. Το οφείλουμε στους νέους, τους πραγματικά χαμένους της προηγούμενης δεκαετίας, που δικαίως απαιτούν από εμάς να μπορούν να ζήσουν καλύτερα από τους γονείς τους.
