Η αντίστροφη μέτρηση για τις εκλογές θέτει σε εγρήγορση την κυβερνητική και κομματική μηχανή της ΝΔ, εν αναμονή και των πρώτων δημοσκοπήσεων που θα διενεργηθούν μετά τις εορτές και θα αποτυπώνουν το τοπίο που έχει διαμορφωθεί, με ορατό πλέον τον ορίζοντα των εκλογικών αναμετρήσεων, εκεί όπου ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα… κοντραριστεί πολιτικά με τον Αλέξη Τσίπρα.
Τα νέα ευρήματα θα είναι καθοριστικά και για τη στρατηγική που το Μέγαρο Μαξίμου θα ξεδιπλώσει τις περίπου 100 μέρες που απομένουν, σύμφωνα με τα σενάρια εργασίας, πάνω στα οποία εργάζονται στο κυβερνητικό επιτελείο. Μια στρατηγική που θα στοχεύει καταρχάς στην πρώτη Κυριακή, οπότε οι εκλογές θα διεξαχθούν με το σύστημα της απλής αναλογικής. Στην κυβέρνηση εκτιμούν ότι από την πρώτη κάλπη θα πρέπει να μπουν οι βάσεις που θα κάνουν εφικτό τον στόχο της αυτοδυναμίας, ο οποίος αποτελεί «μονόδρομο», όπως σημειώνουν για την επόμενη μέρα και έχει διακηρυχθεί ως ύψιστο διακύβευμα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Στο κυβερνητικό επιτελείο θεωρούν κρίσιμο στην κάλπη της απλής αναλογικής να καταγραφούν ως μίνιμουμ ποσοστά κοντά στο 34%. Αυτό σημαίνει ότι στον δεύτερο γύρο των εκλογών, που θα διεξαχθούν με το ενισχυμένο σύστημα, η Νέα Δημοκρατία κερδίζοντας 4-5 ποσοστιαίες μονάδες θα έφτανε σε ποσοστά αυτοδυναμίας, με 151 έως 153 έδρες. Για να υλοποιηθεί το σενάριο αυτό που θεωρείται μεν εφικτό, αλλά ούτε εύκολο ούτε αυτονόητο είναι, κρίσιμο είναι τα αποτελέσματα της πρώτης εκλογικής αναμέτρησης να εκπέμπουν το μήνυμα της νίκης στη δεύτερη κάλπη.
Σε αυτό τον σχεδιασμό πρώτος στόχος αναδεικνύεται η επίτευξη της υψηλότερης δυνατής συσπείρωσης που, σύμφωνα με τις έρευνες, σήμερα φθάνει το 70%. Δεύτερος στόχος, η αποφυγή των διαρροών, ψηφοφόρων δηλαδή που ήδη δηλώνουν ότι στις επικείμενες εκλογές θα ψηφίσουν τη Νέα Δημοκρατία, στόχος που προϋποθέτει να μην υπάρξουν απρόοπτα στον δρόμο προς τις κάλπες. Τρίτος στόχος, με προοπτική πλέον την αύξηση των ποσοστών, ο διεμβολισμός του κεντρώου χώρου και των ψηφοφόρων που αμφιταλαντεύονται έως τώρα.
Πρόκειται κυρίως για ψηφοφόρους που έχουν περάσει από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, με την κυβέρνηση να επιχειρεί να δείξει σε αυτούς ότι η ψήφος τους θα είχε μεγαλύτερη αξία, αν έδινε στήριγμα στη «γαλάζια» παράταξη για την επίτευξη αυτοδυναμίας και όχι στον Νίκο Ανδρουλάκη, καθώς σε αυτή την περίπτωση η επιλογή τους θα μπορούσε να οδηγήσει σε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτήν τη ρητορική εντάσσεται και η επαναφορά του αποκαλούμενου «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» μετώπου, καθώς στοκυβερνητικό επιτελείο εκτιμούν ότι οι συγκεκριμένοι ψηφοφόροι δεν θέλουν να δουν την επιστροφή της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην εξουσία.
Μητσοτάκης-Τσίπρας: Κόντρα με προσωπικά χαρακτηριστικά
Το κλίμα πόλωσης, που ήδη καλλιεργείται από όλες τις πλευρές, αναμένεται να κάνει ακόμη πιο εμφατικά και τα διλήμματα που θα θέτουν η κυβέρνηση και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Άλλωστε, είναι σαφές ότι η στρατηγική που χαράσσεται για την πρώτη Κυριακή των εκλογών με στόχο την αυτοδυναμία στις δεύτερες κάλπες δεν θα φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα, αν τελικά οι ψηφοφόροι ψηφίσουν είτε με «χαλαρή ψήφο» είτε με ψήφο διαμαρτυρίας.
Για τον λόγο αυτόν το επόμενο διάστημα αναμένεται όλο και περισσότερο τα κυβερνητικά στελέχη να προχωρούν στη σύγκριση των πεπραγμένων της τετραετίας του ΣΥΡΙΖΑ (2015-2019) με τη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας (Ιούλιος 2019 έως σήμερα), καταδεικνύοντας τα απτά αποτελέσματα της πολιτικής που ακολουθήθηκε σε αντίθεση με τα καταστροφικά, όπως λένε, αποτελέσματα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Το δίλημμα αυτό θα λάβει και προσωπικά χαρακτηριστικά, με την κυβέρνηση να θέτει ευθέως στους πολίτες το ερώτημα «Μητσοτάκης ή Τσίπρας;» και τη σύγκριση των δύο ανδρών, που έχουν κρατήσει στα χέρια τους τα ηνία της κυβέρνησης. Αυτή η σύγκριση, όπως εκτιμούν «γαλάζια» στελέχη, τρομάζει την Κουμουνδούρου, αφού στα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ χάνει αρκετά από τον πρωθυπουργό, ιδιαίτερα σε ζητήματα αξιοπιστίας.
