Το Μαρόκο είναι η έκπληξη του Μουντιάλ 2022, το οποίο έγινε στο Κατάρ, καθώς κατάφερε να γίνει η πρώτη Αφρικανική χώρα, αλλά και η πρώτη μουσουλμανική, που φτάνει σε ημιτελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Μια μεγάλη επιτυχία για μια χώρα 37 εκατ. κατοίκων, η οποία δεν είχε να επιδείξει μέχρι πρότινος κάτι το σπουδαίο στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, πέραν μιας πρόκρισης στους «16» του Μουντιάλ το 1986 που είχε γίνει στο Μεξικό.
Το Μαρόκο μπορεί να μην κατάφερε να ολοκληρώσει το όνειρο και να αγωνιστεί σε έναν τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου, ωστόσο έφτασε αρκετά κοντά, καθώς η πορεία του σταμάτησε στα ημιτελικά, μπροστά στο μεγαθήριο Γαλλία – τι ειρωνεία να αποκλείεσαι από τη χώρα της οποίας αποτελούσες αποικία μέχρι και πριν 66 περίπου χρόνια.
Όμως η αφρικανική χώρα πέτυχε πολλά στο φετινό Μουντιάλ και έδειξε ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι… μόνο μπάλα, αλλά μπορεί να πετύχει πράγματα που δεν μπορεί η πολιτική, όπως για παράδειγμα να ενώσει λαούς, πολιτισμούς και θρησκείες που έχουν μάθει να μισούν ο ένας τον άλλον.
Η επιτυχία του Μαρόκο, ένωσε περίπου τη μισή υφήλιο, καθώς εκτός από το γεγονός πως πάντα το αουτσάιντερ «γοητεύει» τα πλήθη, η πιθανότητα να φτάσει μια αφρικανική, μια μουσουλμανική, μια αραβική χώρα τόσο ψηλά, ενώνει τόσο τους Αφρικανούς, τους μουσουλμάνους, όσο και τους Άραβες!
Το «The Standard» βρέθηκε σε γνωστή παμπ των Αθηνών το βράδυ του ημιτελικού, προκειμένου να μιλήσει με Μαροκινούς που ζουν στην Ελλάδα και να ακούσει την γνώμη τους για το θαύμα που κατάφερε η χώρα τους στο φετινό Μουντιάλ.
Κερδίσουμε ή χάσουμε είμαστε υπερήφανοι
Εντοπίσαμε μια παρέα Μαροκινών, να περιμένει με αγωνία το παιχνίδι με την Γαλλία. «Κερδίσουμε ή χάσουμε, είμαστε υπερήφανοι, αλλά ναι είμαστε λίγο άπληστοι και θέλουμε να φτάσουμε μέχρι το τέλος», μας δήλωσαν αστειευόμενοι λίγο πριν ξεκινήσει ο αγώνας και αποφασίζουμε να συνεχίσουμε τη συζήτησή μας μετά το τέλος του.
Το Μαρόκο έγραψε ιστορία
Τα πράγματα δεν πήγαν τόσο καλά, ο Τεό Ερναντές και ο Μουνί έδωσαν την πρόκριση στη Γαλλία, η οποία ετοιμάζεται για τον τελικό με την Αργεντινή. Το χαμόγελο δεν έχει φύγει από τους Μαροκινούς, καθώς αμέσως μετά τη λήξη της αναμέτρησης ξεκινούν να χορεύουν.
«Είμαι χαρούμενη, όλος ο κόσμος έμαθε για το Μαρόκο και αυτό μου είναι αρκετό», λέει η Λούμπνα στο «The Standard». «Είμαστε η πρώτη αραβική, η πρώτη μουσουλμανική, η πρώτη αφρικανική χώρα, που έφτασε σε ημιτελικό Μουντιάλ, γράψαμε ιστορία!».
«Μπορεί να αποκλειστήκαμε, ωστόσο σήμερα πανηγυρίζουμε γιατί καταφέραμε να φτάσουμε τόσο μακριά. Και στο Μαρόκο τώρα η οικογένειά μου πανηγυρίζει, το ίδιο και όλοι οι Μαροκινοί στους δρόμους» διαπίστωσε η ίδια.
Μάλιστα την κάναμε να γελάσει ακόμη περισσότερο όταν τη ρωτήσαμε εάν πίστευε πριν από την έναρξη του Μουντιάλ 2022 ότι η χώρα της θα μπορέσει να φτάσει τόσο ψηλά. «Είσαι τρελός;» είπε γελώντας και πρόσθεσε: «Στο Μαρόκο είχαμε μια ατάκα για την εθνική μας ομάδα. Ότι ο οδηγός του αεροπλάνου δεν χρειάζεται καν να ανάψει τη μηχανή γιατί θα επιστρέψουμε άμεσα πίσω».
«Ωστόσο φέτος τα πράγματα άλλαξαν, στο πρώτο ματς μπορείς να πεις ότι ήταν τύχη, αλλά όταν καταφέρνεις να κερδίσεις τόσα παιχνίδια τότε δεν πρόκειται για τύχη, αλλά για ικανότητα», τονίζει η Λούμπνα.
Ο Βαλίντ Ρεγκραγκί δημιούργησε μια οικογένεια
Γιατί όμως φέτος το Μαρόκο κατάφερε να κάνει τη διαφορά, τι είναι αυτό που άλλαξε; Μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για μια ομάδα που απέκλεισε το Βέλγιο από τον όμιλο και τις Ισπανία-Πορτογαλία στα νοκ άουτ.
«Η διαφορά είναι ότι φέτος έχουμε Μαροκινό προπονητή. Πάντα είχαμε ξένους που έδιναν περισσότερη βάση στην τακτική και όχι στο να φτιάξουν μια ομάδα. Ο Βαλίντ Ρεγκραγκί έχει φτιάξει μια ομάδα και όπως έχει πει έχει στόχο να περνούν καλά οι παίκτες όταν παίζουν με την εθνική τους ομάδας», λέει αρχικά η Λούμπνα.
Ο Βαλίντ Ρεγκραγκί έχει φτιάξει μια ομάδα και όπως έχει πει έχει στόχο να περνούν καλά οι παίκτες
«Επίσης πρόκειται για μια οικογένεια, το κλίμα είναι πολύ καλό. Πρόκειται για παίκτες που παίζουν στο εξωτερικό και έχουν μεγαλώσει στο εξωτερικό, ωστόσο ήθελαν να παίξουν για το Μαρόκο. Οπότε έχουμε μια ομάδα που έχει Μαροκινό προπονητή, Μαροκινούς παίκτες και έτσι όλοι παίζουν για το Μαρόκο» συνεχίζει.
Βλέποντας την ομάδα του Μαρόκο δεν μπορώ να πω ότι δεν σκέφτηκα την Ατλέτικο Μαδρίτης των πρώτων χρόνων του Ντιέγκο Σιμεόνε, τότε που έντεκα «καμικάζι» έμπαιναν στο γήπεδο και τα έδιναν όλα ώστε να κερδίσουν όσες περισσότερες χαμένες μπάλες. Μια ομάδα που τότε είχε ένα χαρακτηριστικό, ήταν οικογένεια!
Το Μαρόκο έχει ξεχωρίσει όμως και για τους οπαδούς του, οι οποίοι δίνουν δυναμικό παρών σε κάθε παιχνίδι στο Μουντιάλ 2022, χαρακτηριστική ήταν η εικόνα του Αλ Μπαΐτ στον ημιτελικό με την Γαλλία, εκεί που οι Γάλλοι ήταν περίπου 3-4.000 και οι Μαροκινοί κοντά στους 40.000.
«Έχουμε αναδειχθεί ως κορυφαίοι οπαδοί του Μουντιάλ», σχολιάζουν οι Μαροκινοί και αποκαλύπτουν ότι υπάρχει μεγάλη στήριξη από τον βασιλιά της χώρας, Μοχάμετ ΣΤ’.
«Η πραγματικότητα είναι ότι όλο αυτό οφείλεται και στον βασιλιά του Μαρόκο, ο οποίος δίνει δωρεάν εισιτήρια σε οπαδούς για να υποστηρίξουν την ομάδα μας, παράλληλα βοηθά και ο εμίρης του Κατάρ, καθώς είμαστε και οι δύο αραβικές χώρες», προσθέτουν.
Το Μαρόκο ένωσε τον μισό πλανήτη
Πέρα όμως από τους Μαροκινούς, στα γήπεδα του Κατάρ είδαμε και ανθρώπους από άλλες χώρες να στηρίζουν την εθνική ομάδα του Μαρόκο. «Το Μαρόκο κατάφερε να ενώσει όλο τον αραβικό, όλο τον μουσουλμανικό και όλο τον αφρικανικό κόσμο. Άνθρωποι από το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές, άνθρωποι από την Ινδία, μέχρι άνθρωποι από το Καμερούν στηρίζουν το Μαρόκο. Οπότε έχουν πολλούς οπαδούς από αυτές τις χώρες», λένε χαρακτηριστικά.
Μάλιστα, η εθνική ομάδα του Μαρόκο κατάφερε να «κερδίσει» και μη παραδοσιακούς συμμάχους των αραβικών χωρών, τους Εβραίους! Είναι γνωστό ότι οι Ισραηλινοί δεν έχουν τις καλύτερες σχέσεις με τους Άραβες, άλλωστε εδώ και αρκετές δεκαετίες οι Παλαιστίνιοι βρίσκονται σε έναν πόλεμο με τους Ισραηλινούς.
«Όχι όμως με το Μαρόκο«, λέει χαρακτηριστικά η Λούμπνα. «Στο Μαρόκο έχουμε μεγάλη κοινότητα Εβραίων και οι Ισραηλινοί μας στήριξαν σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο».
Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις που έκανε ο πρόεδρος του Ισραήλ, Ισαάκ Χέρτζογκ, ο οποίος τόνισε μετά τη νίκη του Μαρόκο επί της Πορτογαλίας: «Συγχαίρω τον μεγαλειότατο Βασιλιά Μοχάμεντ ΣΤ’ και τον λαό του Μαρόκο για την ιστορική επιτυχία τους στο Παγκόσμιο Κύπελλο… Συγχαρητήρια».
Αλλά και το πρωτοσέλιδο της «Jerusalem Post» ανήμερα του ημιτελικού με τη Γαλλία, έγραφε: «We are all Moroccans» (δηλαδή είμαστε όλοι Μαροκινοί), σε μια παραλλαγή των γνωστών slogan από τις περιόδους των τρομοκρατικών επιθέσεων επί γαλλικού εδάφους (όπως το Je suis Charlie).
https://twitter.com/AviKaner/status/1603014666074165253?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1603014666074165253%7Ctwgr%5E37fbccab625a808eda36225e7b8380be43723a94%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Fwww.moroccoworldnews.com%2F2022%2F12%2F353025%2Fthe-jerusalem-post-supporting-morocco-s-atlas-lions-in-the-world-cup
Βεβαίως με τη νίκη του Μαρόκο πανηγύρισαν και οι Παλαιστίνιοι, που συγκεντρώθηκαν ακόμη και μετά από την ήττα από την Γαλλία στην πύλη της Δαμασκού στην Ιερουσαλήμ.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Το Μαρόκο μπορεί να μην κατάφερε να πετύχει ένα θαύμα παρόμοιο με αυτό της Ελλάδας το 2004, ωστόσο έδειξε με πολλούς τρόπους ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι απλά 22 παίκτες στο χορτάρι που κλωτσούν τη μπάλα, αλλά είναι ένας τρόπος να ενωθούν άνθρωποι με διαφορετική καταγωγή, διαφορετική θρησκεία, διαφορετικό χρώμα.
Ένας τρόπος να πανηγυρίσουμε και να αγκαλιαστούμε με έναν «αδελφό» μας, με τον οποίον είχαμε περισσότερα κοινά απ’ ότι νομίζαμε, ακόμη και εάν η σημαία που έχουμε στο στήθος μας είναι διαφορετική.
Παράλληλα, ενώ ετοιμαζόμαστε για έναν ακόμη τελικό ανάμεσα σε Ευρωπαϊκή και Λατινοαμερικάνικη ομάδα, έδειξε ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι υπόθεση για δύο μόνο Ηπείρους, αλλά ανήκει σε όλο τον κόσμο.
Θα τα πούμε ξανά σε 4 χρόνια; Κανείς δεν ξέρει! Σίγουρα στο Μαρόκο έχουν πολλούς λόγους να ονειρεύονται.
Υ.Γ. Ευχαριστούμε την Vita Photografy για τη βοήθεια με τις φωτογραφίες.
