Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος βρέθηκε σήμερα Τετάρτη (18/6) στο «Στούντιο 4» και μίλησε για το πώς είναι στις κοινωνικές του συνανστροφές, για τις ενοχές που νιώθει και πώς προσπαθεί να τις βγάλει από πάνω του, αλλά και για στοιχεία του χαρακτήρα του που έχει εντοπίσει στα παιδιά του και το πόσο έχει αλλάξει με το πέρασμα των χρόνων.
«Είμαι φλύαρος αν μου δώσεις χώρο. Αν νιώθω οικειότητα, είμαι φλύαρος. Μου αρέσει να μιλάω, αλλά και να συνομιλώ.
Βαριέμαι λίγο τις συζητήσεις για τη δουλειά. Μου αρέσει να μιλάω για υπαρξιακά θέματα.
Δυστυχώς μου αρέσει να μιλάω για τον εαυτό μου, σε πολλούς αρέσει. Ο κύκλος μου είναι μικρός, αλλά είναι άνθρωποι του χώρου.
Η δουλειά μου είναι εγωκεντρική και προσπαθώ να έχω μία πραγματική σχέση με τις ελλείψεις μου.
Είναι ένας αντιφατικός αγώνας γιατί η δουλειά τρέφει τον ναρκισσισμό σου συνέχεια και από την άλλη προσπαθείς να μην το κάνεις για να μην είσαι εγωκεντρικός», είπε αρχικά ο γνωστός ηθοποιός.
«Είμαι παρατηρητικός όταν δεν ασχολούμαι με εμένα. Όταν δεν θυμόμαστε μάλλον δεν είμαστε εκεί.
Όταν δεν είμαι εδώ, είμαι κάπου κλεισμένος στον εαυτό μου. Στην πραγματικότητα δυσκολεύομαι να είμαι παρών, είναι θαυμαστό το να μπορείς να είσαι», πρόσθεσε ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος.
«Αν κάποιος με στεναχωρήσει, προσπαθώ να του το λέω, το δουλεύω. Στο επαγγελματικό επίπεδο είμαι πολύ πιο καθαρός με τον εαυτό μου, ξέρω πάντα πολύ καλύτερα τι θέλω, ξέρω τα όριά μου και βάζω και όρια στους άλλους.
Στα προσωπικά είμαι τελείως διαφορετικός. Στα επαγγελματικά μου ήταν πιο εύκολο να είμαι “εγώ”. Δεν μπορώ τα “πρέπει”, τις ενοχές, τη μόνιμη προσπάθεια», δήλωσε στη συνέχεια ο ίδιος.
«Το κομμάτι που χρειάστηκε να δουλέψω περισσότερο είναι αυτό της ενοχής, η ενοχική λειτουργία. Όλα κατοικούν ούτως ή άλλως κάπου στην αρχή. Όλα πάνε πίσω και δεν φταίει και κανείς γι’ αυτά. Έτσι είναι. Το να μεγαλώνεις είναι ούτως ή άλλως πραγματικό.
Έχω δει δικά μου στραβά που επαναλαμβάνονται στα παιδιά μου και εκείνη την ώρα νιώθω φρικτά, απαίσια. Έχω δει και των γονιών μου φρικτά πράγματα που ήταν σε μένα φρικτά, να τα βλέπω να τα κάνω και να μην ξέρω ποιος είναι αυτός που τα κάνει. Τα μιμούμαστε όμως γιατί αυτά συνέβησαν σε καίριες στιγμές», σημείωσε.
«Κάνω πολλά χρόνια αυτή τη δουλειά, από έφηβος σχεδόν, δηλαδή ξεκίνησα να παίζω στα 18 μου. Άρα, λοιπόν, οι φίλοι μου είναι όλοι της δουλειάς και κάπως ήταν συνεργάτες και έγιναν φίλοι μου οι περισσότεροι. Οπότε δεν ξέρω ποιος είναι αυτός.
Είμαι ευτυχής που ακούω ανθρώπους που με ξέρουν χρόνια να λένε ότι “είναι καλύτερη η εκδοχή σου τώρα”. Αυτό με κάνει να νιώθω όμορφα», εξομολογήθηκε ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος.
