Η Αθήνα είναι μετά τη Ρώμη, το Βερολίνο, το Δουβλίνο, τις Βρυξέλλες, το Παρίσι και το Νέο Δελχί, ο επόμενος σταθμός της επιτυχημένης διεθνούς περιοδείας εκθέσεως έργων του Ισπανού καλλιτέχνη Μιρό. Η ανανεωμένη επιλογή έργων ζωγραφικής και γλυπτικής του Ισπανού δημιουργού εγκαινιάστηκε χθες το βράδυ στο Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας από την πρεσβεία της Ισπανίας στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της ισπανικής προεδρίας της ΕΕ και θα φιλοξενηθεί έως τις 27 Ιουλίου. Επίσης, φιλοξενούνται και φωτογραφίες του Joaquim Gomis που δείχνουν τη δημιουργική διαδικασία του Μιρό και προέρχονται από το Arxiu Nacional de Catalunya (Εθνικό Αρχείο της Καταλονίας).
Μέσα από έργα που προέρχονται από την τελευταία περίοδο της δημιουργικής πορείας του Μιρό, η έκθεση θα επιτρέψει στους επισκέπτες να γνωρίσουν τον τρόπο με τον οποίο ο καλλιτέχνης εργάστηκε και εδραίωσε τη δική του γλώσσα, την οποία σταδιακά τελειοποίησε σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του.
Ειδικότερα, οι επισκέπτες της έκθεσης έχουν την ευκαιρία να δουν τους πίνακες «Γυναίκα και Πουλιά» (1969), «Ζωγραφική» (1971-1973) και «Κεφάλι, Πουλί» (1976) από τις συλλογές του Ιδρύματος Joan Miró. Και τα τρία έργα προέρχονται από την τελευταία περίοδο της δημιουργικής πορείας του καλλιτέχνη, κατά την οποία συνδύαζε πυκνότερες συνθέσεις που έτειναν να καταλαμβάνουν ολόκληρη την εικαστική επιφάνεια με άλλες απλούστερες, πιο παραστατικές και ποιητικές. Σύμφωνα με τη Véronique Dupas, την επιμελήτρια της έκθεσης και υπεύθυνη για τη συγγραφή του κειμένου της έκδοσης που τη συνοδεύει, “παρά τις διαφορές από τυπική άποψη, οι τρεις πίνακες της έκθεσης μοιράζονται τη χρήση μιας χρωματικής κλίμακας, που περιορίζεται στα βασικά χρώματα και συνοδεύεται από το μαύρο, το οποίο αποκτά δομική λειτουργία”.
Η προσεκτική επιλογή για το Miró Universe περιλαμβάνει επίσης τα γλυπτά «Γυναίκα» (1966) και «Φιγούρα» (1968) από τις συλλογές του Ιδρύματος Joan Miró. Αυτά δημιουργήθηκαν τη δεκαετία του 1960, όταν ο Miró ξεκίνησε μια πορεία φιλόδοξης γλυπτικής παραγωγής που συνδέεται με το objet trouvé ή, αλλιώς, με το ανευρεθέν αντικείμενο. Όπως επισημαίνει η Dupas, «ο καλλιτέχνης αντλούσε έμπνευση από κάθε είδους υλικά που μάζευε τυχαία από τη φύση κατά τη διάρκεια των περιπάτων του, καθώς και από αντικείμενα που ήταν φτιαγμένα από ανθρώπινα χέρια, τα οποία συνέλεγε στα εργαστήριά του».
Επιπλέον, το Miró Universe παρουσιάζει μια επιλογή φωτογραφιών που καταγράφουν τις δημιουργικές διαδικασίες και τα περιβάλλοντα εργασίας του καλλιτέχνη. Τα στιγμιότυπα προέρχονται από τον Joaquim Gomis (Βαρκελώνη, 1902-1991), έναν υποστηρικτή της τέχνης και σπουδαίο φίλο του Χουάν Μιρό, ο οποίος φωτογράφιζε το έργο και το δημιουργικό περιβάλλον του καλλιτέχνη καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του. Ο Gomis ήταν ο πρώτος πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Joan Miró, το οποίο, κατόπιν επιθυμίας των κληρονόμων του, διαχειρίζεται και διαδίδει το φωτογραφικό του αρχείο που φυλάσσεται με μακροχρόνιο δανεισμό στο Arxiu Nacional de Catalunya.
Χουάν Μιρό, 1893 – Πάλμα, 1983
Ο Χουάν Μιρό γεννήθηκε στη Βαρκελώνη το 1893, αλλά τα συναισθηματικά τοπία που τον διαμόρφωσαν ως άνθρωπο και καλλιτέχνη ήταν κυρίως αυτά του Mont-roig, του Παρισιού και της Μαγιόρκα, και αργότερα αυτά της Νέας Υόρκης και της Ιαπωνίας. Η μικρή πόλη Mont-roig στην περιοχή Baix Camp της Καταλονίας υπήρξε ο αντίποδας της πνευματικής ζύμωσης της ζωής του με τους υπερρεαλιστές ποιητές στο Παρίσι της δεκαετίας του 1920 και των ερεθισμάτων που τού έδωσε η γνωριμία με τον αφηρημένο εξπρεσιονισμό στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του ’40. Λίγο αργότερα, στα μέσα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Χουάν Μιρό επέστρεψε από την εξορία στη Γαλλία και εγκαταστάθηκε στην Πάλμα ντε Μαγιόρκα, η οποία έγινε το καταφύγιο και ο χώρος εργασίας του και ο τόπος όπου ο φίλος του Josep Lluís Sert σχεδίασε το ατελιέ των ονείρων του.
Η προσκόλληση του Μιρό στο τοπίο του Mont-roig αρχικά και, στη συνέχεια, της Μαγιόρκα ήταν καθοριστική για το έργο του. Η σύνδεσή του με τη γη και το ενδιαφέρον του για τα καθημερινά αντικείμενα και το φυσικό περιβάλλον αποτέλεσαν το υπόβαθρο για ορισμένες από τις έρευνες τεχνικής και φόρμας που πραγματοποίησε. Στο πλαίσιο της συνεχούς αναζήτησης μιας αυθεντικής, παγκόσμιας τέχνης που δε θα μπορούσε να ενταχθεί σε κανένα κίνημα, ο Μιρό απέφευγε τον ακαδημαϊσμό. Αυτοπεριοριζόμενος στους τρόπους και τις δημόσιες εκφράσεις του, ο Χουάν Μιρό έδειξε μέσω της τέχνης την επαναστατικότητά του και την έντονη ευαισθησία του στα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα που διαδραματίζονταν γύρω του. Αυτές οι αντικρουόμενες δυνάμεις τον οδήγησαν στη δημιουργία μιας μοναδικής και εξαιρετικά προσωπικής γλώσσας που τον καθιστά έναν από τους σημαντικότερους δημιουργούς του 20ού αιώνα.
Για το Ίδρυμα Joan Miró
Το Ίδρυμα Joan Miró δημιουργήθηκε από τον ίδιο τον καλλιτέχνη και άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό το 1975. Φιλοξενεί μια μοναδική συλλογή έργων του Χουάν Μιρό, την προσωπική του βιβλιοθήκη και ένα αρχείο με όλα τα προπαρασκευαστικά του σχέδια, καθιστώντας το έτσι κέντρο αναφοράς για την έρευνα, τη διάδοση και την προώθηση της παραγωγής και της κληρονομιάς του καλλιτέχνη. Από την ημέρα που ιδρύθηκε ως το πρώτο μουσείο στη Βαρκελώνη αφιερωμένο στη σύγχρονη και μοντέρνα τέχνη, το Ίδρυμα Joan Miró μοιράζεται το έργο και την κληρονομιά του καλλιτέχνη με τον κόσμο. Με την υποστήριξη δημόσιων και ιδιωτικών ιδρυμάτων, έχει προωθήσει και αναπτύξει διεθνή έργα και πολυάριθμες περιοδικές εκθέσεις. Αποτελεί επίσης την κινητήρια δύναμη πίσω από την Espai 13, μια από τις πρώτες γκαλερί που δόθηκε σε ανερχόμενους καλλιτέχνες και επιμελητές και έναν ενεργό εκπαιδευτικό χώρο που προάγει τη δημιουργικότητα και την κατανόηση των σύγχρονων και μοντέρνων καλλιτεχνικών πρακτικών.
Το έργο προωθείται από το Ίδρυμα Joan Miró και βασίζεται στη συνεργασία του Ιδρύματος Abertis, του ισπανικού Υπουργείου Εξωτερικών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Συνεργασίας, της Ισπανικής Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (AECID) και του Ινστιτούτου Θερβάντες.
