Το Τιτσίνο είναι το νοτιότερο από τα 26 καντόνια στην Ελβετία και είναι γνωστό για τις «σπηλιές» του, τις σημερινές ταβέρνες των χωριών.
Είναι φυσικές σπηλιές που χρονολογούνται από τον 17ο αιώνα και λειτουργούσαν ως οικογενειακά κελάρια, λόγω του εξαιρετικoύ αερισμού σύμφωνα με το bbc travel. Δεδομένου ότι δημιουργήθηκαν μετά από κατολισθήσεις έχουν πορώδη θεμέλια που εγγυώνται την εσωτερική κυκλοφορία του αέρα σε σταθερή θερμοκρασία καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, ιδανικές ειδικά για παλαίωση κρασιού.
«Εκατοντάδες χρόνια πριν, κάποιες κατσίκες έβαζαν τα κεφάλια τους στις τρύπες των τοιχωμάτων των σπηλαίων, πάνω στα βουνά», εξηγεί η ξεναγός Patricia Carminati. «Σύντομα, οι κτηνοτρόφοι συνειδητοποίησαν ότι το έκαναν για να νιώσουν τον κρύο αέρα και άρχισαν να τις χρησιμοποιούν ως «φυσικά ψυγεία».
Το φαγητό στο σπήλαιο είναι σαν να απολαμβάνεις τη μαγειρική της γιαγιάς σου
«Το φαγητό στο σπήλαιο είναι σαν να απολαμβάνεις τη μαγειρική της γιαγιάς σου. Φανταστείτε μια Τικινέζα γιαγιά που φοράει μια ποδιά με παπαρούνα και σας φέρνει φαγητό γευστικό, ανακουφιστικό και προετοιμασμένο με αγάπη. Δεν υπάρχει τίποτα πολύ φανταχτερό σε αυτό, και ίσως αυτό είναι που το κάνει τόσο ξεχωριστό» δήλωσε η Carminati.
Οι ντόπιοι στην Ελβετία διαμόρφωσαν τις σπηλιές
Με την πάροδο του χρόνου, οι ντόπιοι άρχισαν να τις διαμορφώνουν εσωτερικά και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, έβαλαν πέτρινα τραπέζια, στον προαύλιο χώρο και άρχισαν να πωλούν τα προϊόντα τους», ανέφερε στο BBC ο Alessandro Rezzonico.
Μερικά από τα γνωστά προϊόντα που παράγονται στο Τιτσίνο είναι το «nocino» (λικέρ από καρύδια), το «gazzosa» (ένα ημίγλυκο ανθρακούχο ποτό που παρασκευάζεται με λεμόνια) και το «pepe della Valle Maggia» (πιπέρι από την κοιλάδα Maggia).
Σήμερα, οι σπηλιές είναι συνώνυμο της γαστρονομίας του τόπου και έχουν καταφέρει να διατηρήσουν την οικεία αίσθηση του παρελθόντος της περιοχής, σερβίροντας πλούσιο φαγητό από εποχιακά προϊόντα με συνταγές που έχουν περάσει από γενιά σε γενιά, σύμφωνα με το δημοσίευμα του ΒΒC Travel.
Το 400 ετών Grotto America, που βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Μάτζια στο χωριό Ponte Brolla, δεν προσέφερε μόνο σπιτικά γεύματα, αλλά και μια ματιά στο δύσκολο παρελθόν του Τιτσίνο ως φτωχή γεωργική περιοχή.
Ο χώρος είναι λουσμένος από παλιούς πίνακες και φωτογραφίες στους τοίχους που αφηγούνταν τις ιστορίες μετανάστευσης περισσότερων από 30.000 ντόπιων του Τιτσίνο που κατέφυγαν στην Καλιφόρνια μεταξύ 1850 και 1918 για να γλιτώσουν από την εκτεταμένη φτώχεια και ανεργία στην πατρίδα τους.\
Για πολλούς ντόπιους, μεζεδάκια με πικάντικα αλπικά τυριά σε μια σπηλιά και παιχνίδι με χαρτιά ή boccia (ένα παιχνίδι που παίζεται παραδοσιακά στις σπηλιές), παραμένει ο ιδανικός τρόπος για να περάσουν την Κυριακή τους. Αγαπημένες από μικρούς και μεγάλους, αυτές οι έξυπνες κατασκευές, ένα μείγμα φυσικής και ανθρώπινης αρχιτεκτονικής, παραμένουν σύμβολα παράδοσης, πολιτισμού, συναναστροφής και αίσθησης της πατρίδας.
