Σε ηλικία 81 ετών έφυγε από τη ζωή η ιέρεια της μόδας, Βίβιαν Γουέστγουντ.
Η σχεδιάστρια μόδας πέθανε σε ηλικία 81 ετών.
Σε ανακοίνωσή του στο Twitter, ο οίκος μόδας της ανέφερε ότι πέθανε «ειρηνικά και περιτριγυρισμένη» από την οικογένειά της στο Κλάπχαμ του νότιου Λονδίνου. «Ο κόσμος χρειάζεται περισσότερους σαν την Βίβιαν για να αλλάξει προς το καλύτερο» συμπλήρωνε η ανάρτηση.
Ο σύζυγός της και δημιουργικός της συνεργάτης Αντρέας Κορτχάλερ δήλωσε: «Η Westwoodwood είναι η πιο διάσημη και η πιο δημοφιλής γυναίκα που έχει δει ποτέ: Θα συνεχίσω να έχω τη Vivienne στην καρδιά μου. Δουλέψαμε μέχρι το τέλος και μου έδωσε πολλά πράγματα να ασχοληθώ».
29th December 2022.
Vivienne Westwood died today, peacefully and surrounded by her family, in Clapham, South London.
The world needs people like Vivienne to make a change for the better. pic.twitter.com/YQwVixYUrV
— Vivienne Westwood (@FollowWestwood) December 29, 2022
Το επαναστατικό πνεύμα της Βίβιαν Γουέστγουντ
Η Γουέστγουντ μετέφερε το επαναστατικό της πνεύμα στις συλλογές της καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας της, συνδυάζοντας συχνά τον πανκ συμβολισμό με παραδοσιακά γυναικεία θέματα, και σήμερα θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους αρχιτέκτονες του βρετανικού στυλ.
Γεννήθηκε στις 8 Απριλίου 1941, στην Αγγλία, ενώ με τον άλλοτε σύντροφό της, Μάλκολμ Μακλάρεν, επέκτεινε την επιρροή του μουσικού κινήματος πανκ της δεκαετίας του 1970 στη μόδα.
Σύμφωνα με την Britannica, η Βρετανίδα ήταν δασκάλα πριν παντρευτεί τον Ντέρεκ Γουέστγουντ το 1962 από τον οποίο χώρισε το 1965. Αυτοδίδακτη σχεδιάστρια, το 1965 η Γουέστγουντ γνώρισε και συγκατοίκησε με τον Μακλάρεν, μελλοντικό μάνατζερ του πανκ συγκροτήματος Sex Pistols.
Μαζί ακολούθησαν μια ζηλευτή καριέρα στη μόδα. Αρχικά, διατηρούσαν το Let It Rock, έναν πάγκο που πουλούσε μεταχειρισμένα vintage ρούχα της δεκαετίας του 1950 μαζί με τη συλλογή δίσκων ροκ εν ρολ του μάνατζερ.
Η Γουέστγουντ παρήγαγε σχέδια ρούχων βασισμένα στις προκλητικές ιδέες της. Τα προσαρμοσμένα μπλουζάκια τους, τα οποία ήταν σκισμένα και διακοσμημένα με σοκαριστικά αντικυβερνητικά συνθήματα και απεικονίσιες, και τα bondage παντελόνια τους -μαύρα παντελόνια με ιμάντες εμπνευσμένους από σαδομαζοχιστικά κοστούμια- ξεπήδησαν από το κατάστημα του Λονδίνου, του οποίου το ζευγάρι έγινε ιδιοκτήτης το 1971.
Η μπουτίκ τους -που ονομάστηκε ποικιλοτρόπως Too Fast to Live, Too Young to Die, Sex και τελικά Seditionaries- ήταν η Μέκκα της νεανικής μόδας. Ωστόσο, η ερωτικά φορτισμένη εικόνα της μόδας τους εξόργισε τον δεξιό Τύπο της Βρετανίας.
Αμέσως μετά την παρουσίαση των Pirates, της πρώτης εμπορικής τους συλλογής έτοιμων ενδυμάτων, το 1981, η Γουέστγουντ και ο ΜακΛάριεν τερμάτισαν την προσωπική τους σχέση. Παρέμειναν επαγγελματικοί συνεργάτες για άλλα πέντε χρόνια, αλλά η Westwood σύντομα εδραίωσε την ταυτότητά της ως κορυφαία ανεξάρτητη σχεδιάστρια.
Το mini-crini που απογείωσε τη φήμη της
Το σχέδιο mini-crini της Γουέστγουντ -ένα κρινολίνο που αναδείκνυε τους μηρούς και κατασκευαζόταν τόσο από βαμβάκι όσο και από τουίντ και έκανε το ντεμπούτο του ως μέρος της ανοιξιάτικης-καλοκαιρινής συλλογής της το 1985- σηματοδότησε ένα σημείο καμπής.
Για τις επόμενες δύο δεκαετίες δημιούργησε συλλογές που αντλούσαν έμπνευση από κλασικές πηγές, κυρίως από τους πίνακες των Ζαν Ονορέ Φρανγκονάρ και Τόμας Γκένσμπουργκ, καθώς και από το ιστορικό βρετανικό ένδυμα, συμπεριλαμβανομένου του μπουστάλ του 19ου αιώνα, το οποίο η Γουέστγουντ ενσωμάτωσε κάτω από περίτεχνα πλεκτά φορέματα και ταρτάν μίνι φούστες.
Ανεξάρτητα, η Γουέστγουντ έχτισε τη δική της επώνυμη μίνι αυτοκρατορία μόδας, λειτουργώντας πολυάριθμες μπουτίκ και παράγοντας δύο συλλογές ανδρικής και τρεις γυναικείες συλλογές ετησίως, καθώς και νυφικά ρούχα, παπούτσια, καλσόν, γυαλιά, κασκόλ, γραβάτες, πλεκτά, καλλυντικά και αρώματα.
Την 1η Απριλίου 2004, άνοιξε αναδρομική έκθεση αφιερωμένη στις δημιουργίες της στο Μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου στο Λονδίνο. Η έκθεση «Vivienne Westwood: 34 χρόνια στη μόδα» ήταν η μεγαλύτερη έκθεση που είχε αφιερώσει ποτέ το μουσείο σε Βρετανίδα σχεδιάστρια. Έγινε αξιωματικός του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (OBE) το 1992 και προήχθη σε Dame Commander του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (DBE) το 2006.
