Λίγα είναι τα πρόσωπα που έχουν περάσει από την ελληνική τηλεόραση και τα θυμόμαστε με το μικρό τους όνομα. Πολύ περισσότερο αν ανήκουν στην κοσμοπλημμύρα των παικτών ριάλιτι που πνίγηκε στην αφάνεια, λίγο καιρό αφού έσβησαν τα φώτα του πλατό (ή του νησιού αν μιλάμε για Survivor).
Από την άλλη, πώς να ξεχάσεις μια πανύψηλη γυναίκα με κορμί που μπορούσε να βάλει κάτω δέκα (άνδρες ή γυναίκες δεν θα επαναλάβουμε τα κλισέ στερεότυπα) και χαρακτήρα μικρού παιδιού; Η ελαφριά σπαστή προφορά της που πρόδιδε πως είναι κορίτσι της ομογένειας, αλλά και το ξεχωριστό της όνομα συμπλήρωναν το μοναδικό της προφίλ που την ανασήκωνε πάντα από τον οδοστρωτήρα της αφάνειας τόσων και τόσων τηλεοπτικών προσώπων.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η Ορθούλα άλλωστε δεν είναι απλά ένας παίκτης ριάλιτι. Είναι εκείνη που μαζί με τη «φουρνιά» της – τη ΕΣΣΟ που λέγαμε και στο στρατό – εισήγαγε στην Ελλάδα τα λεγόμενα ριάλιτι επιβίωσης και που μαζί με την Ευαγγελία που κέρδισε εκείνο το πρώτο Survivor, απέδειξαν πως οι κακουχίες, η ευρηματικότητα και η αντοχή δεν έχουν φύλο.
Στα χρόνια του Covid οι συνεντεύξεις έχουν μετατραπεί σε τηλεφωνικά ραντεβού από το σπίτι. Με την Ορθούλα όμως, ακόμη κι έτσι, η ώρα που μιλήσαμε πέρασε ευχάριστα… σαν να τα έλεγες με μια φίλη πριν πάτε για καφέ. Ξέρετε εκείνα τα τηλεφωνήματα που σε πιάνει λογοδιάρροια και τα λες όλα, για να μην έχεις τίποτα να πεις από κοντά.
Η αίτηση για το Survivor ήρθε ως δώρο γενεθλίων
Μου μιλούσε το κορίτσι που επέστρεψε στην Ελλάδα από τον Καναδά πριν κάποια χρόνια για να μπολιάσει το ελληνικό μπάσκετ με την αμερικανική κουλτούρα (όπως και ο αδερφός της άλλωστε, επί σειρά ετών παίκτης του Ολυμπιακού) και βρέθηκε περίπου από ένα αστείο να παλεύει για την επιβίωση σε μια αφιλόξενη παραλία της Μαλαισίας στο πρώτο ever, Survivor που προβλήθηκε στην Ελλάδα το 2003.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Και να φανταστεί κανείς πως δεν είχε μέχρι τότε, ούτε και το τόλμησε έκτοτε, κάνει κάμπινγκ ποτέ στη ζωή της. «Δεν έχω κάνει ποτέ κάμπινγκ στη ζωή μου, είναι κάτι που δεν με ευχαριστεί δεν το έχω» λέει. Έτρεμε τα ζωύφια και τα τρωκτικά κι όμως κατέληξε να κοιμάται ξέπνοη πάνω σε κούτσουρα με τερμίτες και ποντίκια σε μια τροπική παραλία.
«Ακόμη τώρα παρόλο που κολυμπάω πάρα πολύ καλά, ο βυθός (στη θάλασσα) με φοβίζει γιατί είναι το άγνωστο» μου εξηγεί. Την αίτηση για την Ορθούλα, που τότε διέγραφε λαμπρή πορεία στο γυναικείο μπάσκετ, έκαναν φίλες της, περίπου ως πλάκα, ανήμερα των γενεθλίων της.
Έφυγα τουρίστας από το σπίτι: “Πάω για τρεις μέρες κι έρχομαι” είπα στους δικούς μου. Θεωρούσα ότι δεν θα το αντέξω
«Είχα τα γενέθλιά μου, 6 Μαΐου το 2003 και είχαμε μαζευτεί με τις φίλες μου και μου λένε θα σου κάνουμε αίτηση» θυμάται σήμερα. Λίγες μέρες αργότερα ετοίμαζε βαλίτσες για τη Μαλαισία, πιστεύοντας πως θα αποχωρήσει από τους πρώτους.
«Έφυγα τουρίστας από το σπίτι: “Πάω για τρεις μέρες κι έρχομαι” είπα στους δικούς μου. Θεωρούσα ότι δεν θα το αντέξω» λέει. Πράγματι την πρώτη μέρα, η Ορθούλα πίστεψε πως τη μετέφεραν στην κόλαση επί γης.
Ένα Survivor, πραγματική πρόκληση επιβίωσης
Εκείνο το Survivor ήταν σκληρό. Δεν υπήρχαν σανίδες και σφυριά και εργαλεία, δεν είχαν πιάτα – κρατούσαν το κέλυφος από τις καρύδες γι’ αυτό το σκοπό – έτρωγαν με τα χέρια. Στη βροχή, περιγράφει, φορούσαν το αδιάβροχο, το μόνο μέσο που είχαν για να ζεσταθούν και περιφέρονταν όρθιοι αναζητώντας απάγκιο.
«Λίγο ακόμη, θα είχα πεθάνει. Δεν θα άντεχα. Στην ένωση μας αλλάξαν νησί… άντε να φτιάξεις πάλι κάτι από την αρχή. Δεν είχαμε τάβλες, δεν είχαμε καρφιά για να φτιάξουμε καλύβα» θυμάται η Ορθούλα. Όπως λέει όμως, μετά το πρώτο σοκ, μπήκε σε λειτουργία αθλητή – το αποκάλεσε mode αθλητή – και συνέχισε έτσι στοχοπροσηλωμένη ως τον τελικό.
Αυτά που έζησα μες στο παιχνίδι με την Ευαγγελία δεν μπορεί ποτέ κανείς να μας καταλάβει. Ποτέ!
Η φωνή της ζωντανεύει, φαντάζομαι τη ματιά της να λάμπει για όσα πέρασε εκείνους τους σκάρτους δυο μήνες στο νησί. «Αυτά που έζησα μες στο παιχνίδι με την Ευαγγελία που ήταν το πιο κοντινό μου άτομο, δεν μπορεί ποτέ κανείς να μας καταλάβει. Ποτέ!» μου λέει με έμφαση. Το Survivor της πρώτης εποχής, από το MEGA ακόμη, δεν είχε ίντριγκες με ραβασάκια και έπαθλα με λουκούλλεια γεύματα. Ήταν ένα παιχνίδι καθαρά επιβίωσης με πρωταγωνιστή την πείνα!
Το κίνητρο που έκανε την Ορθούλα να μπει στο Survivor
Αυτός ήταν όμως και ο λόγος και όχι το χρηματικό έπαθλο, που η Ουρθούλα αποφάσισε τελικά να μπει στο Survivor. Ως τότε, λέει, η ζωή της ήταν γήπεδο-σπίτι, σπίτι-γήπεδο και δεν είχε ιδέα ούτε τι θα πει ριάλιτι, ούτε όμως πόση έκθεση μπορεί να προσφέρει ένα τέτοιο τηλεοπτικό προϊόν. Ακόμη και το περιβόητο πρώτο Big Brother, εκείνη δεν το παρακολουθούσε!
«Το πρώτο κίνητρο ήταν πόσο θα αντέξω, το δεύτερο ήταν να δω τι δυσκολίες πέρασαν οι γονείς μου» λέει σήμερα, περιγράφοντας πως την ιντρίγκαρε η ιδέα να βιώσει την αίσθηση που της μετέφεραν η γιαγιά της, ακόμη και ο πατέρας της, του να μην έχεις τα βασικά. Να νιώθεις πως πεινάς και να μην υπάρχει τροφή να κορέσεις αυτή σου την πρωταρχική ανάγκη.
«Αν κάποιος μου πει “ξέρεις τι σημαίνει να πεινάς;”, θα πω ξέρω! Όταν δεν μπορείς να κάνεις τρία βήματα και λες στην παραγωγή, “αν δεν μας δώσετε κάτι θα πεθάνουμε”, καταλαβαίνεις τι σημαίνει πείνα» λέει.
Αν κάποιος μου πει “ξέρεις τι σημαίνει να πεινάς;”, θα πω ξέρω!
Η πείνα υπήρξε άλλωστε, με έναν τραγικά ειρωνικό τρόπο και η κινητήριος δύναμη για να μπορέσουν να υπομείνουν τις δυσκολίες στο νησί. Μια αθλήτρια υψηλών απαιτήσεων, η οποία κάνει γεύματα χιλιάδων θερμίδων για να συντηρήσει τη μυική της μάζα, βρέθηκε να τρώει μια κουταλιά ρύζι τη μέρα και πότε, πότε ένα κομμάτι φρούτο σε μέγεθος κέρματος. Τους το έδινε η παραγωγή πριν τα αγωνίσματα για ενέργεια, ώστε να μην λιποθυμήσουν.
Όπως ήταν λογικό, η Ορθούλα, το «κτήνος» όπως την αποκαλούσαν οι συμπαίκτριές της στο παρκέ, κατέρρευσε. «Λιποθύμησα κάποια στιγμή. Δεν βγήκε ποτέ (αυτό) στην τηλεόραση» λέει σήμερα και περιγράφει πως η παραγωγή την έβαλε σε μια βάρκα και την έκανε μια βόλτα για να την πείσει να μην αποχωρήσει οικειοθελώς.
Η Ορθούλα και η απαγορευμένη αποστολή στη ζούγκλα
Επιβίωση όμως σημαίνει φτάνω στα άκρα! Και η Ορθούλα έχει κανά δυο τέτοιες ιστορίες που μοιράζεται για πρώτη φορά δημόσια με το «S». Η πείνα την έκανε να αναζητήσει τροφή στην… απαγορευμένη ζώνη.
«Μπήκα μες στη ζούγκλα, γιατί το μάτι μου είχε γυρίσει και βρήκα μια καλύβα» μας λέει σήμερα. Στους όρους του παιχνιδιού αναφερόταν ρητά πως αν κάποιος παίκτης βρεθεί μακριά από την παραλία μέσα στη ζούγκλα ακυρώνεται.
Πήρα δυο μαχαίρια, έβαλα σημάδια και βρήκα μια εγκαταλειμμένη καλύβα. Έσπασα το παράθυρο και ότι βρήκα τα έφερα πίσω
«Πήρα την Ευαγγελία και της λέω προχώρα. Πήρα δυο μαχαίρια, έβαλα σημάδια και βρήκα μια εγκαταλειμμένη καλύβα. Έσπασα το παράθυρο και ότι βρήκα, ληγμένα 3-4 χρόνων, τα έφερα πίσω και τα μοίρασα. Όλα τα φάγαμε!» λέει η Ορθούλα. Η περιπέτειά της, όπως την περιγράφει θυμίζει χολιγουντιανή περιπέτεια. Κι όμως, ήταν ριάλιτι, πραγματικότητα που λέμε και στα ελληνικά.
Πριν από αυτό, η πολυμήχανη Ορθούλα παραδέχεται πως παραφύλαγε με τους συμπαίκτες της μπας και αρπάξει το φαγητό των μελών της παραγωγής. Όπως λέει, κάμεραμάν και ηχολήπτης έφερναν στο νησί ψυγειάκι με νερό και φαγητό για εκείνους και οι παίκτες προσπαθούσαν να τους αποσπάσουν την προσοχή για να το πάρουν. «Είχα κλέψει την παραγωγή! […] μέχρι που το κατάλαβαν και έβαλαν λουκέτο στο ψυγειάκι» εξηγεί.
Η Ορθούλα έχει ακόμη το φίδι του Survivor
Και να φανταστείτε πως οι τηλεθεατές το μόνο που παρακολουθήσαμε ήταν το φίδι. Ένα από τα έπαθλα σε εκείνο το Survivor ήταν ένα πελώριο ξύλινο σεντούκι που μέσα του υπήρχε ένα ζωντανό ερπετό. Η «τυχερή» ομάδα το σκότωσε, το έγδαρε και το έφαγε. «Έχω ακόμη το δέρμα του σπίτι, το κράτησα!» λέει σήμερα η Ορθούλα.
Τέτοιο ήταν το σημείο της απελπισίας τους, που σε κάποιο σημείο του παιχνιδιού οι Έλληνες διαγωνιζόμενοι κήρυξαν «στάση εργασίας». «Σηκώσαμε τα χέρια ψηλά και είπαμε αν δεν μας δώσετε κάτι δεν ξαναμιλάμε» θυμάται η Ορθούλα σήμερα, αναφερόμενοι στις δηλώσεις που παρουσιάζονται εμβόλιμα στο μονταρισμένο επεισόδιο.
Κάπως έτσι, η παραγωγή – που σημειωτέον ήταν τόσο άτεγκτη που δεν έδινε στην Ορθούλα ούτε ένα λαστιχάκι για τα μαλλιά – έβαλε ζαχαροκάλαμα και κάτι ρίζες σαν πατάτες στη ζούγκλα. «Το παρουσίασαν σαν να τα βρήκαμε εμείς στη ζούγκλα» θυμάται σήμερα η Ορθούλα.
Α και για όσους αναρωτιούνται, προφανώς και υπάρχει στρατηγική σε ένα τέτοιο παιχνίδι. Η Ορθούλα δεν στρογγυλεύει τα λόγια της όταν μιλά για αυτό. «Εννοείται υπήρχε στρατηγική, αρκεί να μην βλάψεις κάποιον» λέει.
Τότε, εκείνη, η Ευαγγελία και ο Νίκος (ο επονομαζόμενος και Κρητικός) είχαν έρθει κοντά και κατάφεραν με την ιδιότυπη συμμαχία τους να φτάσουν ως το τέλος, να είναι η τριάδα που έφυγε τελευταία. «Αντί αν είσαι μια μονάδα είστε τρεις. Πηγαίνοντας να ψηφίσεις ξέρεις ότι οι τρεις είναι μαζί. Από τους τρεις που έχεις σίγουρα, μπορείς να φέρεις κι άλλον έναν» εξηγεί η Ορθούλα.
Πέρασαν σχεδόν 20 χρόνια
Έχουν περάσει 19 χρόνια από τότε και η Ορθούλα, παρότι πιστεύει πως οι αληθινές φιλίες δεν σφυρηλατούνται σε τέτοιες άγριες συνθήκες, διατηρεί επαφές με τους συμπαίκτες της. «Με τον Νίκο ήπιαμε καφέ πριν από 3 μήνες, με τον Ηλία (Βαλάση) μιλάμε σε μηνύματα, με την Κατερίνα… Γενικά μιλάμε με μηνύματα και με την Ευαγγελία» λέει.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, η επιτυχία του Survivor άνοιξε στην Ορθούλα τον λαμπερό κόσμο της τηλεόρασης. Ήρθε το Fort Boyard, ένα τηλεπαιχνίδι που αγαπήθηκε πολύ από το κοινό και προβλήθηκε επί έξι χρόνια και άλλες προτάσεις ώσπου η ίδια επέλεξε να ασχοληθεί με άλλα πράγματα.
Για ότι έχω κάνει έπειτα, νιώθω πολύ καλά για τις αποφάσεις μου, δεν μετανιώνω τίποτα!
Δεν ήταν άλλωστε της λογικής να είμαι στα φώτα με κάθε κόστος. Θυμάται ακόμη με έκπληξη πως της είχαν προτείνει τότε ακόμη και να βγάλει δίσκο. «Ακύρωσα πολλές δουλειές που μου δόθηκαν, όπως να τραγουδήσω και γέλασα πάρα πολύ», λέει. «Για ότι έχω κάνει έπειτα, νιώθω πολύ καλά για τις αποφάσεις μου, δεν μετανιώνω τίποτα!», προσθέτει.
Ως την περίοδο του Covid ασχολούνταν με το marketing και όπως λέει έκανε δεκάδες ταξίδια στο εξωτερικό, τα οποία και κόπηκαν κάπως απότομα. Σήμερα, σκέφτεται να επιστρέψει εκεί από όπου ξεκίνησε, στον αθλητισμό. «Τώρα κοιτάζω, επειδή αγαπάω πολύ τον αθλητισμό και ήταν για εμένα όλη η ζωή μου, κοιτάζω να κάνω κάτι να γυρίσω» εκεί, λέει.
