Το σκουριασμένο ναυάγιο Δημήτριος στην ακτή της Σελινίτσας, που στέκει αγέρωχο στο πέρασμα του χρόνου, είναι μία εικόνα που αναμφίβολα χαρακτηρίζει το Γύθειο, καθώς αποτυπώνεται για πάντα στη μνήμη των επισκεπτών της μανιάτικης κωμόπολης.
Σχεδόν πάνω στη χρυσαφένια αμμουδιά της Σελινίτσας, στη Λακωνία και σε απόσταση μόλις 4 χλμ. από το Γύθειο, το ναυάγιο του πλοίου «Δημήτριος», που ναυπηγήθηκε το 1950, αποτελεί σήμα κατατεθέν για την περιοχή και κορυφαία τουριστική ατραξιόν.
Ναυάγιο Δημήτριος: Οι μύθοι και οι ιστορίες για το πλοίο
Γνωστό και ως πλοίο φάντασμα, οι ιστορίες και οι μύθοι που το ακολουθούν από τον Δεκέμβριο του 1981 όποτε και βρέθηκε ακινητοποιημένο στην περιοχή πολλές.
Η μία από αυτές κάνει λόγο για παράνομο τσιγαράδικο, η δεύτερη θέλει να έκανε λαθρεμπόριο μεταξύ Τουρκίας και Ιταλίας, ενώ η τρίτη εξ αυτών κάνει λόγο για ένα πλοίο- φάντασμα με άγνωστο ιδιοκτήτη.
Η επικρατέστερη, ωστόσο, και σύμφωνα με μάρτυρες της περιοχής, θέλει το 67 μέτρων πλοίο Δημήτριος (η παλαιότερη ονομασία του ήταν Klintholm) να εγκαταλείφθηκε από τους ιδιοκτήτες του, λόγω οικονομικών δυσχερειών.
Το «Δημήτριος» είχε προσαράξει εκτάκτως λόγω ασθένειας του πλοιάρχου στο Γύθειο το Δεκέμβριο του 1980 και μέχρι τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου παρέμενε στο ίδιο σημείο επικίνδυνο για το κοινό, όπως είχαν ειδοποιήσει οι λιμενικές αρχές τους ιδιοκτήτες, λόγω του ότι είχε πάρει κλίση από την εισροή των υδάτων στην κύτη του.
Η μη ανταπόκριση των πλοιοκτητών, είχε αποτέλεσμα ως τον Νοέμβριο του 1981 το πλοίο να βρίσκεται ακόμη στην ίδια τοποθεσία. Έρμαιο, πια, των δυσμενών καιρικών συνθηκών παρασύρθηκε από το αγκυροβόλιο του και ξεβράστηκε από τη θάλασσα στην παραλία της Σελινίτσας, βορειοανατολικά του Γυθείου, το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου.
Η παραλία, στην οποία εντοπίζεται το σκουριασμένο κουφάρι του «Δημήτριος» με την χρυσαφένια αμμουδιά και την πεντακάθαρη θάλασσα είναι γνωστή και ως τόπος αναπαραγωγής της θαλάσσιας χελώνας καρέτα- καρέτα.
