Πορεία πραγματοποίησαν τα μέλη της Κοινότητας Αρμενίων αφού συγκεντρώθηκαν στο κέντρο της Θεσσαλονίκης με αφορμή τα 108 χρόνια από την Γενοκτονία των Αρμενίων.
Με αφορμή την συμπλήρωση 108 χρόνων από τη Γενοκτονία των Αρμενίων (1915-2023) μέλη της αρμενικής κοινότητας και μέλη της αρμενικής νεολαίας πραγματοποίησαν στις έξι το απόγευμα συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Αριστοτέλους και πορεία προς το προξενείο της Τουρκίας στη Θεσσαλονίκη.
Οι διαδηλωτές, κρατώντας αρμενικές σημαίες, πανό και πλακάτ, φώναξαν συνθήματα καταγγελίας των εγκλημάτων και των βιαιοτήτων που διαπράχθηκαν σε βάρος των προγόνων τους από τους Νεότουρκους στα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ζήτησαν την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από την τουρκική κυβέρνηση.
Στη διαμαρτυρία παρέστησαν εκφράζοντας τη συμπαράσταση τους μέλη κυπριακών και προσφυγικών οργανώσεων ποντίων και μικρασιατών. Η πορεία ολοκληρώθηκε μπροστά στις αστυνομικές δυνάμεις, που έκλεισαν την οδό Αγίου Δημητρίου με κλούβες, σε μικρή απόσταση από το τουρκικό προξενείο της Θεσσαλονίκης.
Απόψε, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκη διοργανώνεται με αφορμή τη Γενοκτονία των Αρμενίων ρεσιτάλ πιάνου της αρμενικής καταγωγής και διεθνούς φήμης πιανίστριας Heghine Rapyan.
Η γενοκτονία των Αρμενίων, η πρώτη καταγεγραμμένη του 20ου αιώνα
Η πρώτη γενοκτονία του 20ου αιώνα, με τη συστηματική εξόντωση ενάμισυ εκατομμυρίου ανθρώπων από τις Οθωμανικές αρχές την τριετία 1915-1918. Υπήρξε ο προάγγελος του Εβραϊκού Ολοκαυτώματος, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Στα τέλη του 19ου αιώνα, οι Αρμένιοι, ένας πανάρχαιος χριστιανικός λαός της Εγγύς Ανατολής, μοιράζονταν μεταξύ της Ρωσίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στην τσαρική Ρωσία ζούσαν κάτω από ένα σχετικά ανεκτικό καθεστώς (αν και δεν έλειπαν μαζικοί εκρωσισμοί), αλλά στην Οθωμανική Αυτοκρατορία υφίσταντο παντός είδους διωγμούς, όπως και οι άλλοι χριστιανικοί λαοί της αυτοκρατορίας (Έλληνες, Ασσύριοι κλπ).
Η συστηματική, όμως, εξόντωση των Αρμενίων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έγινε κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ο σουλτάνος και ο τσάρος βρέθηκαν σε διαφορετικά στρατόπεδα. Το σχέδιο του Υπουργού Εσωτερικών, Ταλαάτ Πασά, μπήκε σε εφαρμογή στις 24 Απριλίου του 1915, με τη σύλληψη 250 επιφανών Αρμενίων στην Κωνσταντινούπολη, οι οποίοι εκτελέστηκαν το ίδιο βράδυ. Η 24η Απριλίου έχει καθιερωθεί ως Ημέρα Μνήμης για την Αρμενική Γενοκτονία και τιμάται κάθε χρόνο από την Αρμενική διασπορά.
Η γενοκτονία του 1915 παρέμεινε ατιμώρητη από τη διεθνή κοινότητα, παρότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία, ως σύμμαχος των Κεντρικών Δυνάμεων, βρισκόταν στους ηττημένους του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Αδόλφος Χίτλερ τη χρησιμοποίησε ως παράδειγμα για να δικαιολογήσει το Εβραϊκό Ολοκαύτωμα. «Ποιος μιλάει σήμερα για τον αφανισμό των Αρμενίων;» διερωτήθηκε το 1939.
Η Τουρκία, ως διάδοχο κράτος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ποτέ δεν παραδέχτηκε τη Γενοκτονία των Αρμενίων. Υποστηρίζει ότι επρόκειτο για μία επιχείρηση καταστολής κατά εκείνων των Αρμενίων, που είχαν συνεργαστεί με τις ρωσικές δυνάμεις εισβολής στην ανατολική Τουρκία και ότι οι νεκροί δεν ξεπερνούσαν τις 300.000. Η δήλωση συγγνώμης του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογκάν προς τα εγγόνια των θυμάτων στις 23 Απριλίου του 2014, ίσως να είναι το προμήνυμα αλλαγής της στάσης της Άγκυρας.
Μέχρι το 2015, 25 χώρες έχουν αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων (Αργεντινή, Βέλγιο, Καναδάς, Χιλή, Κύπρος, Ελλάδα, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Λιθουανία, Λίβανος, Ολλανδία, Πολωνία, Ρωσία, Σλοβακία, Σουηδία, Ελβετία, Ουρουγουάη, Βατικανό, Βενεζουέλα, Αρμενία, Αυστρία, Βολιβία, Τσεχία, Συρία) και διεθνείς οργανισμοί, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) ,το Συμβούλιο της Ευρώπης και η Κοινή Αγορά του Νότου (Mercosur).
