«Δεν πρέπει να ακούμε διάφορα καταστροφολογικά σενάρια. Το χειρότερο σενάριο που μπορεί να υπάρξει, ποιο είναι; Είναι να συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια η λειψυδρία που είχαμε τα τελευταία 2 έτη. Αν αυτό το σενάριο συνεχιστεί, που είναι πολύ ακραίο, τα αποθέματα νερού επαρκούν για κάτι παραπάνω από 4 χρόνια στην Αττική, περίπου 4,5 χρόνια. Έχουμε ένα έλλειμμα νερού κάθε χρόνο 150 εκατομμύρια κυβικά έχουμε νερό, 704 είχαμε μέχρι προχθές που δεν είχε βρέξει.
Τώρα που έβρεξε μπορεί να είναι κάπως παραπάνω Έχουμε 700 εκατομμύρια κυβικά επομένως αν κάνετε τα μαθηματικά θα δείτε ότι φτάνει για 4,7 χρόνια» τόνισε ο ο ΓΓ Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων του Υπ. Περιβάλλοντος Πέτρος Βαρελίδης μιλώντας για το θέμα της λειψυδρίας στην Αττική στην εκπομπή «Σαββατοκύριακο από τις 6» και τη Νίνα Κασιμάτη.
Πρόσθεσε ότι «εμείς ως κράτος οφείλουμε να προνοήσουμε έτσι ώστε να μην βρεθούμε προ εκπλήξεως απέναντι στην διασφάλιση της τροφοδοσίας του νερού στο 40% του πληθυσμού της χώρας. Επομένως, με την ΕΥΔΑΠ έχουμε επεξεργαστεί διάφορα εναλλακτικά σενάρια εξασφάλισης πρόσθετων πηγών τροφοδοσίας σε νερό. Το επικρατέστερο σενάριο -νομίζω ότι μέσα στο Σεπτέμβριο θα καταλήξουμε οριστικά στην λύση- είναι η τροφοδοσία από την υδρολογική λεκάνη του Αχελώου, από την νοτιοανατολική πλευρά της λεκάνης, από κάποιους παραπόταμους που είναι κοντά στον Εύηνο, άρα μπορούν με μία σχετικά μικρού μήκους σήραγγα εκτροπής να διοχετευτούν τα νερά στο φράγμα του Ευήνου και από εκεί στο υπόλοιπο δίκτυο της ΕΥΔΑΠ.
Και ταυτόχρονα σε μία δεύτερη φάση ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί και η λίμνη των Κρεμαστών να γίνει κάποιο έργο αντλησιοταμίευσης, πιο περίπλοκα πράγματα που θέλουν περισσότερο χρόνο και παράλληλα έχουμε και plan C που είναι μονάδα αφαλάτωσης. Μια μεγάλη μονάδα αφαλάτωσης η οποία θα παίρνει νερό είτε από τον Σαρωνικό είτε από τον Κορινθιακό και θα το αφαλάτωνει και θα το δίνει κατευθείαν στον αγωγό που συνδέει τον Μόρνο με τον με την Υλίκη και τον Μαραθώνα. Και σε πιο μακροπρόθεσμη βάση έχουμε το ζήτημα της επαναχρησιμοποίησης των επεξεργασμένων λυμάτων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν πολύ μεγάλες ποσότητες.
Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για άρδευση κυρίως και βιομηχανική χρήση, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για την ενίσχυση του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα και άρα έμμεσα μετά μέσω των γεωτρήσεων που έχουμε να χρησιμοποιηθούν και για ύδρευση. Ειδικά μετά το ’30 θα έλεγα, όπου καθίσταται υποχρεωτικός και ο τεταρτοβάθμιος καθαρισμός, δηλαδή η απομάκρυνση των μικροπλαστικών και των φαρμακευτικών ουσιών, θα έχουμε ένα νερό που θα βγαίνει από τα επεξεργασμένα λύματα, το οποίο ενδεχομένως θα είναι καθαρότερο από πολλά νερά που υπάρχουν σε διάφορες περιοχές του κόσμου».
