Στο Αλεξάνδρειο, για… τελευταία φορά βρέθηκε ο Γιάννης Ιωαννίδης, όπου πλήθος κόσμου προσήλθε για να τον αποχαιρετήσει, στο λαϊκό προσκύνημα, στο γήπεδο που δόξασε και δοξάστηκε ως προπονητής του Άρη, πριν την ταφή του στα κοιμητήρια Θέρμης.
Το φέρετρο με τη σορό του Γιάννη Ιωαννίδη, σκεπασμένο με τη σημαία του Άρη – έφτασε, μέσα σε αποθέωση από τον κόσμο, λίγο πριν από τις 16:00 στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο, ενώ στις 16:30 η σορός του Γιάννη Ιωαννίδη έφτασε στο Κοιμητήριο για την εξόδιο ακολουθία.
Συντετριμμένες βγήκαν από το όχημα που τις μετέφερε η κόρη του Ελένη-Θεοδώρα και η σύζυγός του, Γιούλα.
«Λύγισε» ο Νίκος Γκάλης που δήλωσε: «Αν μπορούσα να τον χαρακτηρίσω με μια κουβέντα θα έλεγα ότι ήταν άνδρας. Ότι είχε να σου πει το έλεγε στο πρόσωπο σου. Είχε όραμα από μικρός να κάνει τον Άρη μεγάλη ομάδα και τα κατάφερε. Τον είχα σαν μεγάλο αδερφό, έβαζε την ομάδα πάνω από τον εαυτό του. Ήταν σπουδαίος».
Με μία ιδαίτερα συγκινητική ανακοίνωση αποχαιρέτησε τον Γιάννη Ιωαννίδη η ΚΑΕ Άρης, συνοψίζοντας όσα συνέβησαν στο Αλεξάνδρειο και τη Θέρμη Θεσσαλονίκης, για το τελευταίο αντίο του «Ξανθού».
Στο «σπίτι» σου. Στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο Θεσσαλονίκης.
Ήταν οι συμπαίκτες σου και οι παίκτες σου, τα «παιδιά» σου, από τη «χρυσή» εποχή του ΑΡΗ.
Ήταν οι συνεργάτες και διοικητικοί παράγοντες, συνοδοιπόροι σου εκτός παρκέ σε ό,τι χρειάστηκε για να γίνει ο ΑΡΗΣ Αυτοκράτορας.
Ήταν σύσσωμη η σημερινή ομάδα του ΑΡΗ Midea, με όλο το επιτελείο της. Αυτοί που κουβαλούν τη χρυσή κληρονομιά που άφησες στον σύλλογο.
Ήταν σύσσωμη η διοίκηση της ΚΑΕ, με τον παλιό συνοδοιπόρο σου εντός κι εκτός παρκέ, Χάρη Παπαγεωργίου, να μην μπορεί να συγκρατήσει τους λυγμούς του.
Ήταν φορείς της πολιτικής σκηνής, της τοπικής αυτοδιοίκησης, όπως και ο επίτροπος της Comission, Μαργαρίτης Σχοινάς.
Και πάνω απ’ όλα:
Ήταν εκατοντάδες φιλάθλων, οι οποίοι ήρθαν στο «σπίτι» σου, το «σπίτι» τους, για να σου απευθύνουν το ύστατο χαίρε. Να σε περιμένουν στις σκάλες, όπως όταν έκαναν ουρές οι χιλιάδες φίλαθλοι για τους αγώνες του ΑΡΗ. Με δάκρυα στα μάτια, με πόνο στην ψυχή. Όλοι τους, «παιδιά» σου.
ΣΗΚΩ ΓΙΑΝΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΣ
Να δεις τον αγαπημένο σου Νίκο Φιλίππου να ξεκινά, ως άλλος οργανωτής κερκίδας, τον ύμνο του ΑΡΗ.
ΑΡΗΣ, ΑΡΗΣ, ΑΡΗΣ, νικητής προχωρείς πάντα μπρος…
Να δεις τον ανυπέρβλητο Νίκο Γκάλη να μην αντέχει στη θέα του, τυλιγμένου με την κιτρινόμαυρη σημαία και «πνιγμένου» στα λουλούδια, φερέτρου σου και να ξεσπά σε κλάματα.
Να δεις τη σύζυγό σου, Γιούλα και τη μονάκριβή σου, Ελένη – Θεοδώρα, να λυγίζουν από όσα βίωσαν στο Αλεξάνδρειο. Και να ευχαριστούν άπαντες για την τιμή που σου έγινε.
Να δεις τους παλιούς συνοδοιπόρους σου και τους παίκτες της σημερινής ομάδας να κρατούν ΟΛΑ τα τρόπαια από τους τίτλους που κατέκτησες με τον ΑΡΗ.
Να δεις και να ακούσεις τα συνθήματα που φώναζαν όλοι οι παρόντες, συνθήματα από τα χρόνια της Αυτοκρατορίας την οποία θεμελίωσες και συνέχισες.
Γιάννη Ιωαννίδη, «Ξανθέ» μας, ήσουν, είσαι και θα είσαι στις καρδιές, τις ψυχές και το μυαλό μας. Φάνηκε και σήμερα περίτρανα πως δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ. Το βροντοφώναξε και ο λαός του ΑΡΗ, ο λαός σου:
ΓΙΑΝΝΗ ΖΩΝΤΑΝΟΣ, ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΑΡΕΙΑΝΟΣ!”.
