Το ελληνικό δημόσιο άσκησε έφεση κατά της απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου της Αθήνας με την οποία υποχρεούνταν να αποζημιώσει τους συγγενείς των νεκρών από τη φωτιά στο Μάτι.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το «Law and Order» λίγες ημέρες μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Μάτι συνοδεία του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και ενώ η δίκη για το ποινικό σκέλος της υπόθεσης βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, το ελληνικό δημόσιο άσκησε έφεση κατά της απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου της Αθήνας με την οποία δικαιώθηκαν οι πρώτοι συγγενείς θύματος της φονικής πυρκαγιάς που είχαν προσφύγει ενώπιον του διεκδικώντας αποζημίωση λόγω ψυχικής οδύνης.
Το δικαστήριο με απόφασή του αναγνώρισε ευθεία ευθύνη του δημοσίου που συνδέεται με τον θάνατο του θύματος, μιας 77χρονης γυναίκας, και επιδίκασε σε πέντε συγγενείς του χρηματική αποζημίωση λόγω ψυχικής οδύνης σε πέντε συγγενείς της αποζημίωση ύψους 300.000 ευρώ με τους νόμιμους τόκους.
Σύμφωνα με την απόφαση αυτή ο θάνατος της γυναίκας συνδέεται αιτιωδώς με την παράλειψη της Πυροσβεστικής, ως όφειλε, να εισηγηθεί την εκκένωση της περιοχής στα αρμόδια όργανα της περιφέρειας και του δήμου.
Χαρακτηρίζεται η φονική πυρκαγιά ως «περιστατικό ανωτέρας βίας»
Τώρα, πληροφορίες αναφέρουν ότι στο δικόγραφο της έφεσης το ελληνικό δημόσιο χαρακτηρίζει τη φονική πυρκαγιά «περιστατικό ανωτέρας βίας» και υποστηρίζει πως έλαβε μέτρα «άκρας επιμέλειας».
Συγκεκριμένα, αναφέρει: «η πυροσβεστική υπηρεσία δεν αδράνησε κατά την εκτέλεση των καθηκόντων της, αλλά αντιθέτως επιστράτευσε άμεσα όλη τη διαθέσιμη δύναμη για την αντιμετώπιση της πυρκαγιάς. Παρά ταύτα, δεδομένου του τεράστιου πλήθους των ταυτόχρονων εστιών φωτιάς που εκδηλώνονταν σε διάφορα σημεία στην επίδικη περιοχή και λόγω της ταχύτητας εναέριας και επίγειας μεταφοράς καυτρών, δεν κατέστη δυνατή αντικειμενικά η αντιμετώπιση όλων των περιστατικών…».
Επιπλέον στο δικόγραφο της έφεσης, το ελληνικό Δημόσιο υποστηρίζει μεταξύ άλλων, ότι «κακώς το Πρωτοδικείο δέχθηκε τον αναπόδεικτο ισχυρισμό των αντιδίκων ότι η έλλειψη εισήγησης για εκκένωση προκάλεσε το ένδικο τραγικό αποτέλεσμα».
Όπως υποστηρίζει «από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν προέκυψε ότι τυχόν εισήγηση του Πυροσβεστικού Σώματος για οργανωμένη προληπτική απομάκρυνση των κατοίκων θα μπορούσε χρονικά και τεχνικά να πραγματοποιηθεί και να ολοκληρωθεί πριν την έλευση του θερμικού κύματος που προηγείτο της φωτιάς, δηλαδή με ασφαλή και αίσια κατάληξη για τους κατοίκους».
Δημόσιο: Γιατί θα ήταν επικίνδυνη η εκκένωση
Μάλιστα, όπως φέρεται να αναφέρει το Ελληνικό Δημόσιο ακόμα και αν το Πυροσβεστικό Σώμα εισηγείτο την εκκένωση, δεν είναι βέβαιο ότι αυτή θα ολοκληρωνόταν επιτυχώς. «Είναι βέβαιο ότι και στην περίπτωση αυτή τα κρατικά όργανα Θα κατηγορούνταν για την εκκένωση(…). Θα πρέπει να ληφθούν υπόψη επίσης ιδιαίτερα στοιχεία, τα οποία καθιστούσαν την κένωση σε όλους επικίνδυνη:
Δεν είχε υλοποιηθεί το σύστημα ειδοποίησης το 112, οι οδοί εντός και πέριξ των οικισμών είναι μικροί και δαιδαλώδεις (χωρίς ρυμοτομία και με αδιέξοδα), η πυρκαγιά εξαπλωνόταν με μεγάλη ταχύτητα κι από μεγάλο ύψος μέσω καυτρών (που δημιουργούσαν εστίες φωτιάς προς όλες τις πιθανές κατευθύνσεις εκκένωσης), η απόσταση από το μέτωπο της πυρκαγιάς έως την ακτογραμμή ήταν μόλις 5 χιλιόμετρα, οι άνεμοι έπνεαν με εντάσεις 10 και 11 μποφόρ, δεν υπήρχε ασφαλές καταφύγιο για τον πληθυσμό εκτός από τις οικίες και τα κτίσματα τα οποία θα εκκενώνονταν (με δεδομένο ότι δεν θα ήταν δυνατόν όλος ο πληθυσμός να χωρέσει στις ακτές)» τονίζει το δημόσιο.
Μάλιστα, υποστηρίζει πως προηγήθηκε ενημέρωση προς τους φορείς και τους πολίτες τόσο για τον επικείμενο κίνδυνο (δελτίο τύπου ΓΓΠΠ της 22.07.2018) όσο και για τα μέτρα αντιμετώπισης του (οδηγίες δημοσιευμένες μέσω της ιστοσελίδας civilprotection και των ΜΜΕ)».
Σε δήλωσή του ο πληρεξούσιος δικηγόρος της οικογένειας που δικαιώθηκε από το Διοικητικό Πρωτοδικείο, Δημήτρης Σκύφτας, ανέφερε: «Με την υπ’ αριθμ 17030/2022 απόφαση του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, όπως είναι γνωστό, επιδικάστηκε η πρώτη αποζημίωση στους εντολείς μας – συγγενείς θύματος από την τραγική φωτιά στην περιοχή της Ανατολικής Αττικής (Ν. Βούτζας – Μάτι) τον Ιούλιο του 2018, για χρηματική ικανοποίηση λόγω της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν.
Κατά της απόφασης αυτής το Ελληνικό δημόσιο ήγειρε έφεση προκειμένου να οδηγηθεί η υπόθεση ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών (έχει εκ του νόμου την υποχρέωση) Στο εφετήριό του το ελληνικό δημόσιο, πέραν των νομικών λόγων, επαναλαμβάνει τη θέση του ότι τα θύματα έχουν ποσοστό συνυπαιτιότητας λόγω της μη πληροφόρησής τους από τα ΜΜΕ ή από το διαδίκτυο (site πολιτικής προστασίας) για το πως να αυτοπροστατευθούν.
Η «άναρχη» δόμηση στο Μάτι
Επιπροσθέτως το ελληνικό δημόσιο αναφέρεται εκ νέου στην «άναρχη» δόμηση της περιοχής και στην ύπαρξη αυθαιρέτων, καίτοι αυτά ήταν γνωστά στις αρχές και στην προκειμένη περίπτωση δεν υπήρχε κανένα ζήτημα αυθαιρέτου (όλα νόμιμα). Τέλος, κατά το ελληνικό δημόσιο, η επιδικασθείσα αποζημίωση από το Δικαστήριο, κρίνεται υπερβολική και επικουρικά ζητά τη μείωσή της.Σημειώνω ότι η υπόθεση αυτή δεν έχει προσδιοριστεί ακόμα προς εκδίκαση ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου».
Την ίδια στιγμή πάντως σε ότι αφορά στην εκδίκαση του ποινικού σκέλους της υπόθεσης, δηλαδή τη δίκη για το Μάτι, σε εξέλιξη βρίσκεται νέα εισαγγελική έρευνα. Και αυτό διότι εισαγγελέας της έδρας του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου της Αθήνας, Παναγιώτης Μανιάτης απέστειλε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών λίστα με εγκαυματίες οι οποίοι δεν είχαν καταθέσει στις δικαστικές αρχές και εμφανίστηκαν στο δικαστήριο. Άμεσα διατάχθηκε προκαταρκτική εξέταση και σύμφωνα με πληροφορίες οι εγκαυματίες έχουν αρχίσει να καλούνται για κατάθεση.
