Οι Γκρίζοι Λύκοι είναι τουρκική εθνικιστική, πολιτική οργάνωση. Ανεπίσημα, είναι η νεολαία του Τουρκικού Κόμματος του Εθνικιστικού Κινήματος (MHP) και του Κόμματος της Μεγάλης Ενότητας (BBP) και αποτελεί τον κύριο παρακρατικό βραχίονα όλων των κομμάτων που κυβέρνησαν και κυβερνούν την Τουρκία.
Πρωτοεμφανίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’60, όπως και άλλες ακροδεξιές ομάδες στην Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα, με την χρηματοδότηση των ΗΠΑ, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της χώρας. Ως έδρα της φαίνεται να είναι η Κωνσταντινούπολη.
Ιδρυτής των Γκρίζων Λύκων ήταν ο απόστρατος συνταγματάρχης Αλπαρσλάν Τουρκές ο οποίος κατηγορήθηκε μετά τον θάνατο του για υπεξαίρεση χρημάτων και διακίνηση ναρκωτικών. Μέλη της οργάνωσης των Γκρίζων Λύκων τη χαρακτηρίζουν ως μια αντιιμπεριαλιστική οργάνωση, η οποία αριθμεί περίπου 700 συνδικάτα, ομάδες αποστράτων, συνταξιούχων και «σωματεία μαρτύρων».
Πρόκειται για οργανώσεις οι οποίες έχουν δημιουργηθεί από τους γονείς και τα αδέλφια Tούρκων στρατιωτών, οι οποίοι σκοτώθηκαν σε μάχες με τους Kούρδους.
Η ιδεολογία της οργάνωσης «Γκρίζοι Λύκοι»
Η ιδεολογία της οργάνωσης βασικά είναι ο παντουρκισμός, η ιδέα δηλαδή για την ένωση και κοινή δράση όλων των τουρκικών φυλών και τη συμβίωσή τους σε μια νέα Τουρκική Αυτοκρατορία.
Η οργάνωση με έντονα φασιστικά χαρακτηριστικά είναι γνωστή από τη διοργάνωση συλλαλητηρίων κατά της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Αρμενίων, καθώς και επιθέσεις εναντίον Κούρδων όχι μόνο στην Τουρκία αλλά και στην Ευρώπη.
Μέλος των Γκρίζων Λύκων ήταν ο Μεχμέτ Αλί Αγκτσά, που το 1981 επιχείρησε να δολοφονήσει τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β΄. Μέλη των Γκρίζων Λύκων ήταν επίσης και όσοι συμμετείχαν στη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ το 1996,
Σήμα της οργάνωσης είναι ο μπλε λύκος. Ο λύκος σαν σύμβολο της οργάνωσης προέρχεται από την λύκαινα (αρχαία τουρκικά Kök Böri, μπλέ ή ουράνια λύκαινα) της τουρκικής μυθολογίας. Αυτή ήταν που κατά τη μυθολογία οδήγησε τους Γκιοκτούρκους από την κοιλάδα του Εργκενεκόν μετά την ήττα τους από τους Κινέζους.
Η δράση της οργάνωσης
Πρωταγωνιστές του κύματος βίας μεταξύ 1976-1980, εξόντωσαν αναρίθμητους αριστερούς εκείνα τα χρόνια, από διανοούμενους, δημοσιογράφους και συνδικαλιστές μέχρι αξιωματούχους τους κράτους και Kούρδους πολίτες. Ήταν κανονικά τάγματα θανάτου και κάπου 220 ενεργά μέλη τους εκτέλεσαν 694 πολιτικές δολοφονίες και τρομοκρατικά χτυπήματα, καταλήγοντας στον θάνατο 5.000-6.000 ανθρώπων.
Τα πλέον διαβόητα χτυπήματά τους, ήταν η σφαγή εκατό Αλεβίτων τον Δεκέμβριο του 1978, αλλά και τα αιματηρά γεγονότα στην Πλατεία Ταξίμ την Πρωτομαγιά του 1977. Ήδη τότε βέβαια, λειτουργούσαν ως βαθύ κράτος, κάτω από τις ευλογίες της επίσημης εξουσίας και το κλίμα αποσταθεροποίησης που έφεραν στο εσωτερικό της Τουρκίας θα κατέληγε όπως ξέρουμε στο πραξικόπημα του Σεπτεμβρίου του 1980 του στρατηγού Κενάν Εβρέν.
Περιττό να αναφερθεί, πως η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης θεωρήθηκε για τους παντουρκιστές Γκρίζους Λύκους ως η ιδανική ευκαιρία για την εξάπλωση της επιρροής τους στις χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ με σημαντικούς τουρκικούς ή μουσουλμανικούς πληθυσμούς.
Έτσι, πήραν ενεργό μέρος το 1992 στη σύρραξη μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν (Πόλεμος του Ναγκόρνο-Καραμπάχ), στο πλευρό των Αζέρων φυσικά, αλλά και στους δύο πολέμους των Tσετσένων αυτονομιστών το 1994 και το 1999, αντίστοιχα (Πρώτος και Δεύτερος Πόλεμος της Τσετσενίας), συντάσσοντας τις δυνάμεις τους με τους Tσετσένους αντάρτες. Αλλά και το 1995 μεθόδευαν ενεργά πραξικόπημα στο Αζερμπαϊτζάν για την κατάληψη της εξουσίας.
Γκρίζοι Λύκοι: Επιθέσεις που συνδέονται με την Ελλάδα
Στις 18 Ιουνίου 1988, ο Καρτάλ Ντεμιράγ, ένα ανώτερο μέλος των Γκρίζων Λύκων, αποπειράθηκε να δολοφονήσει τον πρωθυπουργό Τουργκούτ Οζάλ στο συνέδριο του κόμματός του. Ο Οζάλ το συνέδεσε με την επίσκεψή του στην Ελλάδα, που είχε γίνει τρεις ημέρες νωρίτερα, λέγοντας ότι η απόπειρα πραγματοποιήθηκε «από μια ομάδα που αντιτίθεται στις προσπάθειές του να βελτιώσει (η Τουρκία) τις σχέσεις της με την Ελλάδα».
Στις 6 Σεπτεμβρίου 2005, μια ομάδα εθνικιστών, με επικεφαλής τον ηγέτη των Γκρίζων Λύκων Λεβέντ Τεμίζ, εισέβαλε σε μια έκθεση της Κωνσταντινούπολης που τιμούσε το ανθελληνικό πογκρόμ του 1955. Έριξαν αυγά και κατέστρεψαν φωτογραφίες. Ωστόσο, οι Γκρίζοι Λύκοι εξέδωσαν δήλωση με την οποία αρνούνταν οποιαδήποτε ανάμειξή τους στο περιστατικό.
Οι Γκρίζοι Λύκοι διαδήλωσαν επίσης έξω από το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης στο Φανάρι και μάλιστα έκαψαν ομοίωμα του Πατριάρχη.
Τον Οκτώβριο του 2005 πραγματοποίησαν διαδήλωση και προχωρώντας στην πύλη έβαλαν ένα μαύρο στεφάνι, φωνάζοντας «Το Πατριαρχείο στην Ελλάδα», εγκαινιάζοντας την εκστρατεία για τη συλλογή υπογραφών προκειμένου να εκδιωχθεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο από την Κωνσταντινούπολη.
Από το 2006 οι Γκρίζοι Λύκοι ισχυρίζονται ότι έχουν συλλέξει περισσότερες από 5 εκατομμύρια υπογραφές για την εκδίωξη του Πατριάρχη και κάλεσαν την τουρκική κυβέρνηση να τον απελάσει στην Ελλάδα.
Τον Δεκέμβριο του 2017, τα μέλη των Γκρίζων Λύκων, ιδιαίτερα του Αλπερέν Οτζακλαρί, που συνδέονται με το BPP, εισέβαλαν στην Αγία Σοφία και προσευχήθηκαν εκεί ως αντίποινα για την αναγνώριση των Ιερουσαλήμ από την Αμερική ως πρωτεύουσα του Ισραήλ. Αργότερα βέβαια, προς μεγάλη τους ικανοποίηση, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα καθιστούσε ξανά τον βυζαντινό ναό τζαμί.
Δράση των Γκρίζων Λύκων στην Κύπρο
Μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, οι Γκρίζοι Λύκοι «συνέχισαν να διαδραματίζουν ρόλο στη ριζοσπαστικοποίηση της διαμάχης με τους Ελληνοκύπριους με ενεργή συμμετοχή σε βία στο νησί».
Υποστήριξαν ενεργά τον Ραούφ Ντενκτάς, τον Πρόεδρο της μη αναγνωρισμένης Βόρειας Κύπρου μεταξύ 1983 και 2005, και συμμετείχαν, σύμφωνα με τον Χάρι Αναστασίου, σε ενέργειες που παραπέμπουν σε κρατική τρομοκρατία.
Τον Αύγουστο του 1996, οι Γκρίζοι Λύκοι επιτέθηκαν σε Ελληνοκύπριους μοτοσυκλετιστές που συμμετείχαν σε εκδηλώσεις ενάντια στην εισβολή και κατοχή της Κύπρου. Ο Τάσος Ισαάκ, ένας Ελληνοκύπριος διαδηλωτής, ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από τους Γκρίζους Λύκους στη ζώνη ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.
Στις 17 Οκτωβρίου 2003, ο Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος και συντάκτης της αντιπολιτευόμενης εφημερίδας Γενιτσάγ, Μουράτ Κανατλί, «δέχθηκε επίθεση από μια ομάδα 20-30 ατόμων που ανήκουν στους Γκρίζους Λύκους», σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Τύπου (IPI). Ο Κανατλί είχε καλύψει τη διαδήλωση των Γκρίζων Λύκων κατά της «παρέμβασης» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών στις εκλογές στη Βόρεια Κύπρο.
Τον Οκτώβριο του 2013, οι Γκρίζοι Λύκοι άνοιξαν νέα κεντρικά γραφεία στην κατεχόμενη Λευκωσία. Κατά την εναρκτήρια τελετή, ο Αντέμ Γιουρναγκιούλ, ο πρόεδρος των Γκρίζων Λύκων στην Κύπρο εκφώνησε λόγο όπου ακούστηκαν τα συνθήματα «Η πεδιάδα Λευκωσίας είναι το σπίτι των Γκρίζων Λύκων» και «Η Κύπρος είναι Τουρκική και θα παραμείνει Τουρκική».
Η προϊστορία και η CIA
Ο Ψυχρός Πόλεμος υποχρέωσε τις ΗΠΑ να χρησιμοποιήσουν ακροδεξιούς παραστρατιωτικούς της Τουρκίας για να φουντώσουν τα αντισοβιετικά μίση στις μουσουλμανικές μειονότητες εντός ΕΣΣΔ. Οι δεσμοί μεταξύ αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών και Τούρκων φασιστών ενισχύθηκαν, ενώ το 1948 Τούρκοι στρατιωτικοί, εθνικιστές και αντικομμουνιστές στάλθηκαν για εκπαίδευση στις ΗΠΑ.
Εκεί, έμαθαν τους τομείς του ανορθόδοξου πολέμου, τις δολοφονίες, τις απαγωγές, τις βομβιστικές επιθέσεις, τους βασανισμούς. Ένας από αυτούς ήταν και ο Αλπαρσλάν Τουρκές, εμπνευστής των «Γκρίζων Λύκων», ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος του Εθνικιστικού Κινήματος (MHP).
Ο συνταγματάρχης Τουρκές καλούσε σε τουρκική πανστρατιά όλους τους μουσουλμάνους και οι «Γκρίζοι Λύκοι» άρχισαν τις επιθέσεις με την ανοχή της CIA, ενώ λειτουργούσαν 100 στρατόπεδα εκπαίδευσης στην τουρκική επικράτεια.
Εμπόριο ναρκωτικών και Γκρίζοι Λύκοι
Τα μέλη και οι ηγέτες των Γκρίζων Λύκων ασχολούνται με τη διεθνή διακίνηση ναρκωτικών από τη δεκαετία του 1980. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, οι εμπειρογνώμονες κατά της τρομοκρατίας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ ανέφεραν ότι ο ο ιδρυτής των Γκρίζων Λύκων απόστρατος Αλπαρσλάν Τουρκές είχε εμπλακεί στη μεταφορά ηρωίνης από την Τουρκία στη Δυτική Ευρώπη.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Ιστορίας στο πανεπιστήμιο της Νέας Ορλεάνης, Στίβεν Άμπροουζ , οι Γκρίζοι Λύκοι είχαν δημιουργήσει στα τέλη της δεκαετίας του 1980 έναν στρατό από τα κέρδη της εμπορίας ναρκωτικών, είχαν εξοπλισμό από επιθετικά ελικόπτερα έως άρματα μάχης. Τα ναρκωτικά μεταφέρονταν στην Ιταλία, όπου το οργανωμένο έγκλημα (Ιταλική μαφία) τα επεξεργάζονταν πριν τα διαθέσει στην διεθνή αγορά.
Σύμφωνα με τον Πίτερ Σκοτ, τον συγγραφέα του βιβλίου American War Machine, το 2010 υπήρχαν ομάδες παραγωγής και εμπορίας ναρκωτικών που είχαν σαφείς δεσμούς με την οργάνωση «Γκρίζοι Λύκοι» και το συνδεδεμένο πολιτικό κόμμα με αυτούς, το εθνικιστικό κίνημα MHP.
Υποστηρίζουν τη ρητορική Ερντογάν
Μπορεί να μην είναι ξεκάθαρο, αλλά οι «Γκρίζοι Λύκοι» αποτελούν –εντός και εκτός Τουρκίας– έναν βασικό υποστηρικτή του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν.
Οι Γκρίζοι Λύκοι εφαρμόζουν επί του εδάφους την ακραία ρητορική τόσο του Ερντογάν, όσο και του συμμάχου του Ντεβλέτ Μπαχτσελί, που ανέλαβε πρόεδρος του MHP το 1997, μετά τον ιδρυτή τους, Αρπασλάν Τουρκές.
Η οργάνωση έχει έχει γίνει επανειλημμένα και σε βάθος δεκαετιών το «μακρύ χέρι» των τουρκικών κυβερνήσεων, όποτε αυτές χρειαζόντουσαν ένα «εθνικιστικό αφήγημα».
Στην Ελλάδα, οι Γκρίζοι Λύκοι ήρθαν ξανά στην επικαιρότητα μέσω των επιθετικών tweets απέναντι στην χώρα μας, αλλά και του «χάρτη Μπαχτσελί» που έδειχνε τα νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη στην τουρκική επικράτεια.
Ο Μπαχτσελί και οι Γκρίζοι Λύκοι
Ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί έχει πολλές φορές πει όσα δεν ήθελε – όχι δεν μπορούσε – ο Ερντογάν και δη απέναντι στην Ελλάδα. Χωρίς «θεσμικούς» περιορισμούς ο κυβερνητικός εταίρος του Tούρκου προέδρου θεωρείται από την Άγκυρα ότι μπορεί να είναι αυτός που θα κάνει τη «βρώμικη δουλειά».
Αυτός που θα λέει όσα πρέπει να ειπωθούν για την συντήρηση ενός κλίματος πόλωσης και έντασης στην τουρκική κοινωνία, χρήσιμο για τον αποπροσανατολισμό από τα ζητήματα που αποτελούν επί της ουσίας αιτία για πρόκληση αντιδράσεων, όπως η οικονομική κρίση.
Ο Μπαχτσελί έχει επιστρατευθεί για να θυμίσει στους Έλληνες πώς οι Τούρκοι τους πέταξαν στη θάλασσα, πώς η Αθήνα πρέπει να φοβάται την οργή της Άγκυρας, αλλά και γιατί τα ελληνικά νησιά δεν είναι και τόσο ελληνικά κατά την άποψη του, αφού η κυριαρχία τους μπορεί να αμφισβητηθεί με διάφορους τρόπους. Όπως το αφήγημα της αποστρατικοποίησης.
Οι απειλές του δε έχουν διατυπωθεί απέναντι στην Ελλάδα, πολλές φορές και κυρίως αποτελεί – συνήθως – προάγγελο των όσων σκοπεύει να ανακινήσει σε δεύτερο χρόνο ο Tούρκος πρόεδρος.
Ακόμα και όταν ήταν σε ισχύ τα μορατόριουμ ηρεμίας, ανάμεσα σε Αθήνα και Άγκυρα ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί μπορούσε να τοποθετείται με την ανάλογη αγριότητα και επιθετικότητα που ο Τούρκος πρόεδρος ήθελε για να κρατήσει το ακροδεξιό του ακροατήριο, αλλά δεν μπορούσε να εκφράσει.
