«Λευκή επιταγή» ζητά ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν από την τουρκική Βουλή προκειμένου να μπορεί να επιχειρεί με τις ένοπλες δυνάμεις στο εξωτερικό, όπου εκείνος κρίνει σκόπιμο «για την προστασία της Τουρκίας».
Στην καταληκτική παράγραφο ενός νέου ψηφίσματος που έφερε το βράδυ της Δευτέρας στην τουρκική Βουλή, ο Ερντογάν ζητά την έγκριση του κοινοβουλίου για την αποστολή τουρκικών στρατευμάτων σε ξένες χώρες για επιχειρήσεις και επεμβάσεις, προκειμένου να προστατεύσει αποτελεσματικά τα συμφέροντα της Τουρκίας και να συμβάλει στην άσκηση μιας δυναμικής πολιτικής, ώστε να αποφύγει να αντιμετωπίσει μια κατάσταση που δεν μπορεί να διορθωθεί, προσθέτοντας ότι το πεδίο των επιχειρήσεων, ο αριθμός των στρατευμάτων και ο χρόνος ανάπτυξης θα καθοριστούν από τον ίδιο.
Οι «χώρες» που εποφθαλμιά ο Ερντογάν
Η χρήση της λέξης «χώρες» αντί για «Λιβύη», αφού το ψήφισμα υποτίθεται πως αφορά μόνο την αφρικανική χώρα, επιτρέπει στον Ερντογάν να στείλει στρατεύματα σε οποιονδήποτε προορισμό κρίνει απαραίτητο, με την πρόφαση της προστασίας των συμφερόντων της Τουρκίας.
Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει το NordicMonitor, που φιλοξενεί το θέμα, ο Ερντογάν θα μπορούσε έτσι να αναλάβει δράση εναντίον μιας άλλης χώρας στο πλαίσιο του ψηφίσματος αυτός, ισχυριζόμενος ότι υπάρχει παραβίαση στην ανατολική Μεσόγειο για παράδειγμα όσον αφορά την εφαρμογή του ψευτομνημονίου οριοθέτησης των θαλάσσιων συνόρων Τουρκίας-Λιβύης που υπεγράφη το 2019.
Η θαλάσσια συμφωνία, η οποία δεν αναγνωρίζεται από καμία μεσογειακή χώρα, καθορίζει την κοινή υφαλοκρηπίδα και την αποκλειστική οικονομική ζώνη (ΑΟΖ) Τουρκίας-Λιβύης.
Η αλήθεια είναι πως η Τουρκία του Ερντογάν επιχειρεί – παρά τις επιφυλάξεις και τις αντιρρήσεις των ΗΠΑ – και στη Συρία, αλλά και σε εδάφη του Ιράκ, όπου υποστηρίζει πως πραγματοποιεί στοχευμένες επιθέσεις σε βάρος των δυνάμεων του PKK (Κούρδων ανταρτών) στην περιοχή. Είναι πάντως ενδεικτικό πως η εν λόγω «λεπτομέρεια» δεν αναφέρεται σε αντίστοιχο δημοσίευμα της τουρκικής hurriyet για το θέμα.
Το Casus Belli κατά της Ελλάδας
Αξίζει να σημειώσουμε πάντως εδώ πως με αντίστοιχο ψήφισμα η Τουρκία «ενεργοποίησε» πριν από 27 χρόνια το Casus Belli σε βάρος της χώρα μας. Συγκεκριμένα, τον Ιούνιο του 1995, η τουρκική Βουλή εξουσιοδότησε με ψήφισμά της (8/6/1995) την τουρκική κυβέρνηση, εν λευκώ και στο διηνεκές, να κηρύξει πόλεμο (casus belli) στην Ελλάδα (εξουσιοδότηση για χρήση και στρατιωτικών μέσων κατά της Ελλάδος), σε περίπτωση που η τελευταία επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της πέραν των 6 ν.μ.
Αξίζει να σημειωθεί οτι η άρση του casus belli έχει συμπεριληφθεί μεταξύ των βασικών κριτηρίων για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, στο πλαίσιο της υποχρέωσής της για πλήρη σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου και της καλής γειτονίας που αποτελεί θεμέλια αρχή πάνω στην οποία έχει οικοδομηθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο Ερντογάν θέλει να κρατήσει τα στρατεύματα στη Λιβύη
Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, όπως αναμενόταν, απέστειλε τη Δευτέρα στο κοινοβούλιο ψήφισμα στο οποίο ζητά παράταση της ανάπτυξης στρατευμάτων στη Λιβύη για άλλους 18 μήνες, μέσα στο οποίο αναφέρεται και το αίτημα του για «λευκό χαρτί» στις επιχειρήσεις του εκτός συνόρων. Όπως και σε προηγούμενη εγκεκριμένη προεδρική πρόταση, ο αριθμός των στρατευμάτων που θα υπηρετήσουν και το πότε ή πού θα αναπτυχθούν αφήνονται πλήρως στη διακριτική ευχέρεια του προέδρου Ερντογάν.
Η τελευταία προεδρική πρόταση, η οποία διαβάζεται σχεδόν λέξη προς λέξη όπως και οι προηγούμενες το 2020 και το 2021, αναφέρει ότι “ο λεγόμενος Λιβυκός Εθνικός Στρατός, ο οποίος δεν έχει καμία θέση στη Λιβυκή Πολιτική Συμφωνία και είναι παράνομος τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, εξαπέλυσε επίθεση για την κατάληψη της πρωτεύουσας Τρίπολης στις 4 Απριλίου 2019, με στόχο την ανατροπή της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας [GNA].
Η Λιβύη η οποία είχε ήδη υπονομευθεί από διαιρέσεις μετά την πτώση του Μουάμαρ Καντάφι το 2011, βρέθηκε και πάλι τον περασμένο Μάρτιο με δύο αντίπαλες κυβερνήσεις: ένα νέο υπουργικό συμβούλιο, που όρισε το Κοινοβούλιο υπό τον Φάτι Μπασάγα, και το υπουργικό συμβούλιο που συγκροτήθηκε βάσει των πολιτικών συμφωνιών υπό την αιγίδα του ΟΗΕ που έχει εγκατασταθεί στην Τρίπολη υπό τον Αμπντελχαμίντ Ντμπεϊμπά, που αρνείται να παραδώσει την εξουσία.
Η Λιβύη δεν διαθέτει πλέον Σύνταγμα μετά την κατάργησή του από τον Καντάφι όταν ανέβηκε στην εξουσία το 1969. Από το 2011, η χώρα διέπεται από μια «συνταγματική διακήρυξη» εν αναμονή της έγκρισης ενός νέου θεμελιώδους νόμου που θα ορίσει τη λειτουργία του κράτους.
