Να αλλάξουν διατροφικές συνήθειες οι Αμερικανοί επιδιώκει ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν και αναμένεται να ανακοινώσει σε σύνοδο κορυφής για τη διατροφή που θα γίνει αύριο, Τετάρτη (28/9), ότι είναι καιρός οι ΗΠΑ να δώσουν τέλος στην επισιτιστική ανασφάλεια επιτιθέμενες ταυτοχρόνως στο πρόβλημα της παχυσαρκίας στη χώρα.
Ο Δημοκρατικός πρόεδρος θα εκφραστεί στην σύνοδο που τιτλοφορείται: «Πείνα, διατροφή και υγεία» και διοργανώνεται στον Λευκό Οίκο, όπου θα συγκεντρωθούν κυβερνητικοί αξιωματούχοι και υπεύθυνοι φορέων, όπως και ακαδημαϊκοί ειδικοί με στόχο να προωθήσουν μια πιο υγιή Αμερική, σύμφωνα με υψηλόβαθμο αξιωματούχο.
Σύμφωνα με τον Λευκό Οίκο, στόχος της συνόδου αυτής θα είναι «να δοθεί τέλος στην πείνα και να περιοριστούν οι ασθένειες που συνδέονται με τη διατροφή στις ΗΠΑ ως το 2030».
«Οι ΗΠΑ ακόμη δεν έχουν εξαλείψει την πείνα και αντιμετωπίζουν επείγουσα υγειονομική κρίση που συνδέεται με την διατροφή»
Πρόκειται για έναν «φιλόδοξο, αλλά εφικτό» στόχο που θα απαιτήσει προεδρικά διατάγματα, αλλά και έγκριση από το Κογκρέσο, σύμφωνα με τον υψηλόβαθμο αξιωματούχο, ο οποίος ζήτησε να μην κατονομαστεί.
«Οι ΗΠΑ ακόμη δεν έχουν εξαλείψει την πείνα και αντιμετωπίζουν επείγουσα υγειονομική κρίση που συνδέεται με την διατροφή», και αυτό εδώ και τουλάχιστον 50 χρόνια έπειτα από παρόμοια διάσκεψη που είχε διοργανώσει ο Ρίτσαρντ Νίξον, σύμφωνα με τον Λευκό Οίκο.
Η χώρα αντιμετωπίζει κυρίως αύξηση των κρουσμάτων ασθενειών που συνδέονται με τη διατροφή, όπως είναι ο διαβήτης τύπου 2, η παχυσαρκία, η υπέρταση και κάποιες μορφές καρκίνου.
«Οι συνέπειες της επισιτιστικής ανασφάλειας και οι ασθένειες που συνδέονται με τη διατροφή είναι σοβαρές και εκτεταμένες, επηρεάζοντας δυσανάλογα τους μη προνομιούχους πληθυσμούς», υπογραμμίζει ο Λευκός Οίκος στην ανακοίνωσή του.
«Δεν υπάρχει μαγική συνταγή για να ξεπεραστούν αυτά τα πολύπλοκα προβλήματα», προσθέτει ο Λευκός Οίκος, επισημαίνοντας ωστόσο ότι πολλές από αυτές τις ασθένειες μπορούν να προληφθούν.
Ερευνητές ενοχοποιούν την υπερβολική κατανάλωση ζάχαρης
Ερευνητές βρίσκουν ότι το 91% των ενηλίκων και το 69% των παιδιών διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο εξασθένησης της υγείας τους.
Τα ποσοστά άσκησης συνεχίζουν να αυξάνονται, συνεχίζει να αυξάνει επίσης ο επιπολασμός των υπέρβαρων ενηλίκων και παιδιών. Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες εκτιμήσεις, το 91% των Αμερικανών ενηλίκων και το 69% των παιδιών είναι υπέρβαρα. Ως «υπέρβαρος» ορίζεται ως το, «αρκετά περιττό σωματικό λίπος» ικανό να εξασθενίσει την καρδιαγγειακή, μεταβολική ή σωματική υγεία του ατόμου.
Η μελέτη των ερευνητών Philip Maffetone και Paul Laursen χρησιμοποιεί νέα δεδομένα από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων. Την εποχή της δημοσίευσης αυτής, το CDC δημοσίευσε επίσης τα πιο πρόσφατα δεδομένα σχετικά με τα ποσοστά παχυσαρκίας των ΗΠΑ, τα οποία ήταν ελαφρώς υψηλότερα και υποδεικνύουν ότι τα πραγματικά ποσοστά μπορεί να είναι ακόμη χειρότερα.
Παραδόξως, μαζί με τα αυξανόμενα ποσοστά παχυσαρκίας, έχει αυξηθεί και το ποσοστό των ασκούμενων, μεταξύ των ενηλίκων των ΗΠΑ, στο 52%. Ενώ η άσκηση έχει πολλά πιθανά οφέλη, τα δεδομένα αυτά υποδηλώνουν ότι η πολιτική δημόσιας υγείας για την ενθάρρυνση περισσότερης σωματικής δραστηριότητας έχει ελάχιστο παρατηρήσιμο αντίκτυπο στον καταγραφόμενο αριθμό δεδομένων «περιφέρειας μέσης» & στην υγεία και ότι οι σημερινές γενικές τάσεις και κατευθυντήριες γραμμές δεν είναι αποτελεσματικές.
Η μελέτη εξέτασε επίσης τα ποσοστά σωματικού λίπους σε ενήλικες που μετρήθηκαν από την Εθνική Έρευνα Εξέτασης Υγείας και Διατροφής. Αυτά έδειξαν ότι οι περισσότεροι Αμερικανοί είχαν επίπεδα σωματικού λίπους πάνω από 31,6% και 17,6% σε γυναίκες και άνδρες αντίστοιχα. Οι διαταραχές της υγείας μπορεί να ξεκινήσουν σε επίπεδα περίπου 30% στις γυναίκες και 15% στους άνδρες.
Το πρόβλημα της περίσσειας σωματικού λίπους βρίσκεται στα περισσότερα υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα, αλλά και σε πολλά άτομα με φυσιολογικό βάρος. Αυτό οφείλεται συχνά σε υπερβολικό λίπος στην κοιλιά, που συχνά συνδέεται με αυξημένο λίπος γύρω από την καρδιά, γεγονός που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για διάφορα καρδιακά προβλήματα.
Οι ερευνητές λένε ότι τόσο ο παραδοσιακός δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) όσο και το βάρος στη ζυγαριά είναι αναποτελεσματικά στην εκτίμηση της περίσσειας σωματικού λίπους. Αντ’ αυτού, συνιστούν τον λόγο «μέσης προς ύψος» (waist-to-height ratio) ως τον πιο βολικό, φθηνό και πολύτιμο κλινικό δείκτη υπερβολικού κινδύνου για όλους, με την απλή σύσταση ότι η μέτρηση της μέσης οφείλει να είναι μικρότερη από το μισό του ύψους.
