Τη μετακίνηση του Άντονι Μαρσιάλ στην ΑΕΚ σχολίασε ο Γκρέιαμ Σούνες.
Ο 71χρονος Σκωτσέζος προπονητής σχολίασε στην βρετανική εφημερίδα «Daily Mail» την απόφαση του 28χρονου Γάλλου να μετακομίσει στην Ελλάδα για την ΑΕΚ βρίσκοντας και την ευκαιρία να τον παρουσιάσει ως παράδειγμα των λανθασμένων χειρισμών από πλευράς της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
«Είδα αυτή την εβδομάδα ότι ο Αντονί Μαρσιάλ εντάχθηκε στην ΑΕΚ, στην Ελλάδα. Ίσως αυτό να είναι το επίπεδό του, ακόμα και στα 28 του χρόνια. Στα εννέα χρόνια του στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, κανένας άλλος παίκτης δεν αντιπροσωπεύει καλύτερα την κρίση που αντιμετωπίζει ο σύλλογος. Είναι το πιο τρανό παράδειγμα του πού έκαναν λάθος. Περίπου πριν από τέσσερα χρόνια, όταν άρχιζε η νέα σεζόν, είχα πει ότι αυτή έπρεπε να είναι η τελευταία ευκαιρία για τον Μαρσιάλ. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι έφυγε από την ομάδα αυτό το καλοκαίρι» αναφέρει ο Σούνες και συνεχίζει:
«Ο Μαρσιάλ είναι από εκείνους τους παίκτες που, όταν τον βλέπεις στην προπόνηση, σκέφτεσαι: “Ουάου, τι ποδοσφαιριστής!’’. Αλλά αν μιλήσεις με επαγγελματίες θα διαπιστώσεις το εξής: Ότι όλοι έχουμε συναντήσει σπουδαίους παίκτες, που από τη Δευτέρα έως την Παρασκευή είναι εντυπωσιακοί, αλλά το Σάββατο εξαφανίζονται. Ο Μαρσιάλ ήταν η επιτομή αυτής της συμπεριφοράς. Δεν είχε το “μάτι της τίγρης”, δεν είχε μέσα του τη φλόγα. Ήταν σαν να έδινε ψεύτικες υποσχέσεις.
Είχα πει πριν από τέσσερα χρόνια ότι έπρεπε να είχε φύγει από την Γιουνάιτεντ. Τελικά έμεινε στην ομάδα εννέα σεζόν συνολικά. Κανένας άλλος παίκτης δεν συμβολίζει περισσότερο την πτώση της ομάδας του Έρικ τεν Χαγκ από τον Γάλλο επιθετικό. Ήταν προφανές από νωρίς ότι δεν ήταν παίκτης για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, και αυτό έγινε ξεκάθαρο μετά από μερικές σεζόν. Απλά δεν μπορούσε να αντέξει την πίεση του να παίζει σε μια τόσο μεγάλη ομάδα, όπου κάθε αγώνας πρέπει να κερδίζεται. Δεν υπήρχε αμφιβολία για την ικανότητά του. Είχε όλα τα προσόντα για να γίνει κορυφαίος παίκτης, αλλά τελικά κατέληξε να γίνεται… βάρος. Από το πρώτο του παιχνίδι, σκεφτόμασταν τι παίκτης θα μπορούσε να γίνει και τώρα λέμε τι παίκτης θα μπορούσε να είχε γίνει».
Και ο Σούνες καταλήγει: «Ο Μαρσιάλ δέχτηκε πολλούς επαίνους νωρίς στην καριέρα του, αλλά δεν είχε μέσα του αυτό που χρειαζόταν για να αξιοποιήσει πλήρως το ταλέντο του».
