Ήταν 2 Νοεμβρίου του 1930, οκτώ μόλις χρόνια μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, όταν η δενδρόφυτη έκταση στον Ποδονίφτη, τη σημερινή Νέα Φιλαδέλφεια, παραχωρήθηκε στους πρόσφυγες και μετατράπηκε οριστικά σε γήπεδο. Στο γήπεδο της ΑΕΚ.
Για πάνω από 70 χρόνια το γήπεδο άλλαζε, μεταλλασσόταν, βίωνε κι αυτό στο πετσί του τις αλλαγές στην ελληνική ιστορία. Έζησε πόλεμο, εμφύλιο, χούντα, σεισμούς, είδε την Ελλάδα και την ΑΕΚ να μεγαλουργούν, να παρακμάζουν, να μένουν στάσιμες.
Το γήπεδο που αργότερα ανακαινίστηκε, απέκτησε και σκέπαστρο και το μάθαμε ως ‘Νίκος Γκούμας’, έχει πολλές ιστορίες να σου διηγηθεί και ακόμα περισσότερες εμβληματικές στιγμές-σταθμούς στην ιστορία της ΑΕΚ, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις και ολόκληρης της χώρας.
Σήμερα, η ΑΕΚ γιορτάζει ξανά, καθώς επιστρέφει μετά από 19 χρόνια στη Νέα Φιλαδέλφεια, με τα εγκαίνια της «Αγιάς Σοφιάς-OPAP Arena» κι ενώ τα προηγούμενα χρόνια είχε χρησιμοποιήσει 9 διαφορετικά γήπεδα ως έδρα.
Οι ιστορικές στιγμές της ΑΕΚ στο «Νίκος Γκούμας»
Η Σκεπαστή
Λίγο πριν το ελληνικό ποδόσφαιρο γίνει αμιγώς επαγγελματικό, ο θείος Λουκάς όλων των ΑΕΚτζήδων, ο Λουκάς Μπάρλος επί των ημερών του οποίου η Ένωση έφτασε στα ημιτελικά του κυπέλλου UEFA, αφήνει τη μεγαλύτερη παρακαταθήκη του: βάζοντας υποθήκη το ίδιο του το σπίτι, ‘σηκώνει’ την πρώτη διώροφη εξέδρα σε ελληνικό γήπεδο και γράφει ιστορία.
Οι τριανταφυλλιές μπροστά από τα κάγκελα, ο κηπουρός με το ποτιστήρι, το γρασίδι που παρέπεμπε σε ρομαντικό κήπο, όλα κομμάτι μιας άλλης εποχής και στοιχεία ενός ρομαντισμού που ανέκαθεν εγκόλπωνε η ΑΕΚ. Στην αρχή, η Σκεπαστή φιλοξενούσε οπαδούς αντιπάλων ομάδων, πολύ γρήγορα όμως έγινε κομμάτι της ιστορίας της ΑΕΚ και δη της οπαδικής.
Οι φανατικοί μετακόμισαν από το απέναντι πέταλο της Θ21 και το 1982 εγένετο oRiginal. Ασφυκτικά γεμάτες, με το Δημήτρη Χατζηχρήστο ψηλά να δίνει τον τόνο, οι θύρες 9-11 γίνονται συνώνυμο μιας οπαδικής κουλτούρας άλλης εποχής που συμβάδιζε με τα ’80s.
Η Σκεπαστή έδινε το σύνθημα σε όλο το υπόλοιπο γήπεδο, η oRiginal γαλούχησε γενιές ολόκληρες, ουσιαστικά παρήγαγε οπαδούς που την ΑΕΚ δεν την εγκατέλειψαν ποτέ. Οι παλιοί το θυμούνται καλά: όταν η Σκεπαστή τραγουδούσε, σειόταν ο τόπος, το επάνω διάζωμα κουνιόταν σαν σε σεισμό. ΑΕΚ.
Η πρόκριση επί της ΚΠΡ
Πρόκειται για το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό βράδυ της ΑΕΚ! Ερχόμενη από το βαρύ 3-0 της Αγγλίας κόντρα στη ΚΠΡ, η Ένωση έψαχνε ένα θαύμα για να προκριθεί στα ημιτελικά του Κυπέλλου UEFA. Η ΑΕΚ το πίστεψε και το έκανε!
Με τον τραυματία Μαύρο να σκοράρει δις και τον Παπαϊωάννου να συμπληρώνει την λίστα των σκόρερ η ΑΕΚ έστειλε τον αγώνα στα πέναλτι. Εκεί έγινε η περίφημη αλλαγή των τερματοφυλάκων με τον Χρηστίδη να αντικαθιστά τον Στεργιούδα και τον πρώτο να χρίζεται ήρωας της βραδιά αποκρούοντας δύο πέναλτι των Άγγλων!
Η ατμόσφαιρα κόντρα στην Μπαρτσελόνα
Στις 15 Φεβρουαρίου του 2001 η ΑΕΚ αντιμετωπίζει τη Μπαρτσελόνα μπροστά σε 30.000 Ενωσίτες που κάνουν τη νύχτα μέρα στο «Νίκος Γκούμας» από τα δεκάδες βεγγαλικά και χαρτάκια που κατέκλυσαν το γήπεδο περιμετρικά.
Η Ένωση εν τέλει ηττήθηκε με γκολ του Λουίς Ενρίκε, αλλά λίγοι είναι αυτοί που θυμούνται τι συνέβη στον αγώνα αφού το μόνο που έμεινε στο μυαλό όλων είναι η εικόνα από τις εξέδρες.
Το παρολίγον έπος κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης
Η ΑΕΚ αντιμετωπίζει τη Ρεάλ Μαδρίτης για τους ομίλους του Champions League με τις εξέδρες να βράζουν!
Η Ένωση έστειλε τους οπαδούς της στον έβδομο ουρανό όταν ευτύχησε να προηγηθεί με 3-1 χάρη σε τέρματα του Τσιάρτα, του Νικολαϊδη και του Μαλαδένη.
Δυστυχώς όμως δεν κατάφερε να κρατήσει τη νίκη με το τελικό 3-3 κόντρα στους γκαλάκτικος να παραμένει ιστορικό μέχρι σήμερα.
Το αντίο
Η τελευταία μέρα στο «Νίκος Γκούμας» άφησε ανάμεικτα συναισθήματα, αφού μπορεί η ΑΕΚ να κέρδισε τον Άρη με 4-0 με σκόρερ τους Λάκη, Κατσουράνη και Ίβιτς, αλλά η κατεδάφιση του «Νίκος Γκούμας» άφησε σε όλους τους Ενωσίτες μια μαύρη κηλίδα πάνω τους με το μαγικό οικόπεδο να παίρνει ξανά σάρκα και οστά!
Bonus η συναυλία του Rory Gallagher
Η συναυλία του Rory Gallagher στην Ελλάδα στις 12 Σεπτεμβρίου το 1981 ήταν το μουσικό γεγονός της χρονιάς στην χώρα. Βλέπετε εκείνη την εποχή η Ελλάδα δεν ήταν ακόμα εξοικειωμένη με τα μεγάλα συναυλιακά γεγονότα, αφού η περίοδος της χούντας αποτελούσε τροχοπέδη για τα μεγάλα ονόματα του εξωτερικού.
Εκείνο το απόγευμα της 12ης Σεπτεμβρίου, η ατμόσφαιρα έξω από το γήπεδο μύριζε μπαρούτι από νωρίς. Άτομα χωρίς εισιτήρια είχαν συγκεντρωθεί έξω για να μπουν μέσα. Οι άνδρες των ΜΑΤ είχαν περικυκλώσει τη Νέα Φιλαδέλφεια (για προληπτικούς λόγους σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή της αστυνομίας) και με την έναρξη της συναυλίας, εμφανίστηκαν οι πρώτοι καπνοί. Το κλίμα έξω από το γήπεδο θυμίζει πόλεμο.
Την ίδια ώρα, η ενέργεια του Rory πάνω στη σκηνή που έχει στηθεί στο γήπεδο της ΑΕΚ είναι εκπληκτική και παρασέρνει τους 40.000 που βρέθηκαν στη Φιλαδέλφεια για να απολαύσουν τον Ιρλανδό ρόκερ. Ο Rory παίζει το «Moonchild» και οι θαυμαστές του ανεβαίνουν στη σκηνή εκστασιασμένοι. Ωστόσο, η ασφυξία από τα καπνογόνα αναγκάζει τον κόσμο προς μαζική αποχώρηση λίγο πριν το τέλος της συναυλίας.
Ο ίδιος ο Gallagher σε μια περιγραφή του για τα επεισόδια λέει: «Δεν ήξερα από πού έπρεπε να προφυλαχτώ. Μέσα στα παρασκήνια κυκλοφορούσαν κάποια άτομα με αστυνομική στολή που έδειχναν απειλητικοί. Μπήκαμε, λοιπόν, στα γρήγορα μέσα σ’ ένα αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε να πάμε στο ξενοδοχείο.
Στην πορεία, όμως, μείναμε από βενζίνη κι έτσι βρεθήκαμε μέσα στη δίνη των επεισοδίων, με τα δακρυγόνα να μας έχουν τσακίσει και να είμαστε υποχρεωμένοι να γυρίσουμε με τα πόδια. Η συναυλία από μόνης της ήταν εκπληκτική, αλλά και επικίνδυνη. Απλά δεν ήθελα να αφήσω τα κόκαλά μου σ’ ένα γήπεδο ποδοσφαίρου στην Ελλάδα, χωρίς να ξέρω καν τι συνέβαινε».
