Οι εκλογές της 25ης Ιουνίου σήμαναν τέλος εποχής για την ελληνική πολιτική σκηνή. Ένα τέλος εποχής που εντείνεται από την παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Αν η δεκαετία του 2010, που σημαδεύτηκε από την οικονομική κρίση και την μνημονιακή πολιτική, επέφερε κοσμογονικές αλλαγές με την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ και την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα του 3% πρώτα στην αξιωματική αντιπολίτευση και μετά στην κυβέρνηση, η δεκαετία του 2020, ξηλώνει αυτό το πουλόβερ εισάγοντας για πρώτη φορά στα πολιτικά πεπραγμένα της χώρας την παντοδυναμία του ενός κόμματος.
Ο δικομματισμός που ίσχυε σε όλη τη μεταπολίτευση δεν υπάρχει πια. Διαφάνηκε αυτό στις εκλογές της 21ης Μαΐου και επιβεβαιώθηκε στις 25 Ιουνίου. Η διαφορά των 22,73 μονάδων μεταξύ πρώτου και δεύτερου κόμματος για την κοινοβουλευτική ζωή είναι χαώδης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, με το σχήμα των 48 βουλευτών του, αδυνατεί να λειτουργήσει ως κοινοβουλευτικό αντίβαρο στην κυβέρνηση, όπως απαιτεί ο θεσμικός ρόλος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είναι ενδεικτικό ότι ακόμη και μια πρόταση δυσπιστίας να θέλει να καταθέσει απαιτούνται να υπογράψουν 50 βουλευτές. Δηλαδή θα χρειαστεί δυο βουλευτές από κάποιο άλλο κόμμα για να καταθέσει την πρόταση δυσπιστίας.
Επίσης, στις συνταγματικές αλλαγές που θα προτείνει αυτή η Βουλή, -σύμφωνα με την προαγγελία του Κυριάκου Μητσοτάκη πως αυτή η Βουλή θα είναι προτείνουσα για συνταγματική αναθεώρηση- ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτει τους 50 βουλευτές που απαιτούνται για να υποβάλει τις προτάσεις του για τις αναθεωρητέες διατάξεις που θα θέλει να συζητηθούν.
Με την παραίτηση Τσίπρα ο ΣΥΡΙΖΑ βαδίζει σε αχαρτογράφητα νερά για το ποιον δρόμο θα ακολουθήσει. Το πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα ήταν μια ηγετική μορφή που αποτέλεσε πόλο έλξης για πολλούς Πασοκογενείς ψηφοφόρους. Η διαφορά των μόνο 6 μονάδων πλέον από το ΠΑΣΟΚ και η απουσία του Αλέξη Τσίπρα από το τιμόνι, δείχνει πως ο Νίκος Ανδρουλάκης μπορεί να γυρίσει το παιχνίδι προς το μέρος του.
Διάβαζα την ανάρτηση στα social media του υποψήφιου βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Σταύρου Καραγκούνη που από τα μαθητικά του χρόνια ήταν κοντά στον Αλέξη Τσίπρα. «Βρεθήκαμε πολιτικά όταν διεκδίκησε το Δήμο Αθηναίων το 2006. Στη συνέχεια όταν έγινε πρόεδρος του ΣΥΝ. Μεταπήδησα στον χώρο του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ κατ’ επέκταση αποκλειστικά και μόνο γιατί είχαμε εμπιστοσύνη σε αυτόν» σημειώνει και προσθέτει: «Αυτός ήταν η αιτία που εμπλακήκαμε πολλοί από εμάς στο ΣΥΡΙΖΑ.
Κλείνει σήμερα ένας πολύ όμορφος κύκλος. Ζήσαμε χάρη στον Αλέξη πρωτόγνωρες και δυνατές εμπειρίες και είμαστε πιο σοφοί. Αλέξη σε ευχαριστώ για τις συναρπαστικές στιγμές που μας πρόσφερες. Τίποτα δεν τελειώνει εδώ… Συνεχίζουμε». Μια ανάρτηση ενδεικτική του τι συμβαίνει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Ο επόμενος σοβαρός μετρήσιμος δείκτης των πολιτικών πραγμάτων αναμένονται οι ευρωεκλογές. Ίδωμεν…
