Πώς θα έμοιαζαν άραγε τα βαμπίρ αν ανήκαν στη σφαίρα της πραγματικότητας και όχι σε εκείνη της φαντασίας; Μια ματιά στην υπόθεση του κυκλώματος μαστροπείας, παιδοβιασμού και παιδεραστίας στα Σεπόλια και γρήγορα παίρνει κανείς μια πολύ καλή ιδέα!
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που μεσαιωνικός όχλος εμφανίστηκε με «δαδιά» (εν προκειμένω κινητά τηλέφωνα) έξω από το σπίτι της 37χρονης στην Πάτρα. Συνοδευόμενος από τη νέα γενιά, ο όχλος αυτός έβραζε από θυμό και οργή και ζητούσε τον λιθοβολισμό της μάνας που στέρησε τη ζωή – παρότι αυτό δεν έχει ακόμη αποδειχθεί, η ετυμηγορία είχε ήδη βγει – από τα τρία παιδιά της.
Ξαφνικά… Μια ακόμη υπόθεση που αγγίζει τα όρια της αγίας ελληνικής οικογένειας. Ένα ακόμη γεγονός που σκιάζει φευγαλέα τον τρόπο που ασκείται πολιτική και το ποιόν αυτών που έχουν φιλοδοξίες να ασχοληθούν με αυτή. Μια ακόμη ιστορία που προσφέρεται για κατασπατάληση τόνων μελάνης, δακρύων και τηλεοπτικής οργής, απαραίτητα συστατικά για πολλά, πολλά κλικ και παραφουσκωμένη τηλεθέαση.
Αιμοδιψείς βρυκόλακες βρήκαν νέα αγελάδα να αφαιμάξουν στα Σεπόλια. Νέο μίασμα και παριά της κοινωνίας για να δείξουν με το δάχτυλο στον Κολωνό. Νέο θύμα να ξεσκίσουν
Αιμοδιψείς βρυκόλακες βρήκαν νέα αγελάδα να αφαιμάξουν στα Σεπόλια. Νέο μίασμα και παριά της κοινωνίας για να δείξουν με το δάχτυλο στον Κολωνό. Νέο θύμα να ξεσκίσουν, τάχα μου δήθεν με την πρόφαση πως ξεχειλίζουν από οργή για το κακό που το βρήκε.
Βεβαίως οι ίδιοι εμείς που τώρα σηκώνουμε ιεροεξεταστικές παντιέρες, εμείς οι δημοσιογράφοι, οι θεσμικοί παράγοντες και μη, δυσανασχετούμε όταν το ίδιο γίνεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. «Είναι επικίνδυνο» να βγαίνει ο πάσα ένας και να εκφράζει τη γνώμη του στα social media σπιλώνοντας υπολήψεις και αμαυρώνοντας ονόματα.
Την ίδια ώρα βέβαια, πολιτικοί (μεταξύ αυτών και υπουργοί), δημοσιογράφοι και κάθε λογής δημοσιολογούντες άδραξαν μια ακόμη ευκαιρία για να εκφράσουν την άποψή τους για τα εγκλήματα σεξουαλικής φύσης, για τις ποινές που ΠΡΕΠΕΙ να επιβάλλονται στους θύτες αυτών των περιπτώσεων.
«Τα ισόβια να είναι ισόβια!». «Να σαπίσουν στη φυλακή και να μην βγουν ποτέ!». «Χημικό ευνουχισμό για τους παιδοβιαστές!», γιατί αυτοί δεν έχουν γιατρειά. Ειδικά αν ο πύρινος λόγος ανήκει σε σοφιστή που έχει δικά του παιδιά, εκεί βάζουμε ασπίδα και αυτά, κερασάκι στην τούρτα για να πείσουμε για όσα αβίαστα ξεστομίζουμε. Λες κι αν κάποιος δεν έχει δικά του παιδιά, τότε δεν τον αγγίζουν όσα ακούει να συμβαίνουν γύρω του.
Δον Κιχώτες δίχως άτι…
Βεβαίως, πολύ πρόσφατα επίσης, ένα ακόμη έγκλημα βιασμού τιμωρήθηκε από το δικαστήριο και ο καταδικασμένος βιαστής κυκλοφορεί ελεύθερος να βολτάρει το εγώ του αυτάρεσκα με την απειλή πως «τώρα θα μιλήσει» κι εκείνος. Αλλά αυτό μάλλον είναι «άλλου παπά ευαγγέλιο»!
ο καταδικασμένος βιαστής κυκλοφορεί ελεύθερος να βολτάρει το εγώ του αυτάρεσκα με την απειλή πως «τώρα θα μιλήσει» κι εκείνος
Φυσικά, όταν ανοίγει η κουβέντα για την υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια ορισμένοι εξ ημών ταραζόμαστε πώς θα ζει ένα παιδί που δεν θα έχει μαμά ή μπαμπά, αλλά δύο γονείς του ίδιου φύλου. Όλοι μας άλλωστε «έχουμε φίλους γκέι, αλλά όχι και να κάνουν παιδιά!».
Ασφαλώς, οι αιτίες, οι αφορμές και οι παραλείψεις μια κοινωνίας χάρχαλο, γεμάτης χαραμάδες από τις οποίες κανείς μπορεί να εισβάλει για να σκορπίσει όλη του την ασχήμια και το έρεβος δεν απασχολούν κανέναν από εμάς τους δικαστές. Η κοινωνική πρόνοια είναι απλά μια αλληλουχία δυο λέξεων που δεν έχουν κανένα νόημα και μηδαμινό αντίκρυσμα στην προσπάθεια πρόληψης τέτοιων φαινομένων.
Αν κάποιος από την ΕΛ.ΑΣ., από μια συγκεκριμένη πολιτική οικογένεια και πάει λέγοντας, αποδειχθεί ένοχος, αυτομάτως ενοχοποιείται και η ιδιότητά του
Οπωσδήποτε, εφόσον ο αστυνομικός είναι όργανο και το μπουζούκι επίσης, τότε ο αστυνομικός είναι μπουζούκι. Αν δηλαδή κάποιος από την ΕΛ.ΑΣ., από μια συγκεκριμένη πολιτική οικογένεια και πάει λέγοντας, αποδειχθεί ένοχος, αυτομάτως ενοχοποιείται και η ιδιότητά του, το επάγγελμά του, το σινάφι του.
Δεν ξέρω…
Δεν ξέρω αν η πιο αυστηρή ποινή θα έλυνε ως δια μαγείας το πρόβλημα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως αντιτίθεμαι σώνει και καλά σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Άλλωστε το παράδειγμα άλλων χωρών που διαθέτουν ακόμη – σε ένα ρεσιτάλ σκοταδισμού – την θανατική ποινή στη «φαρέτρα» τους δεν έχει δείξει πως μειώθηκαν τέτοια ή άλλης φύσης απεχθή εγκλήματα.
Δεν είμαι σε θέση να υποστηρίξω πως ο χημικός ευνουχισμός θα έβαζε μια τελεία σε όλα τα εγκλήματα παρενόχλησης και κακοποίησης παιδιών
Δεν είμαι σε θέση να υποστηρίξω πως ο χημικός ευνουχισμός θα έβαζε μια τελεία σε όλα τα εγκλήματα παρενόχλησης και κακοποίησης παιδιών, ωστόσο πιστεύω ακράδαντα πως διαθέτουμε επιστήμονες, γιατρούς και δικαστικούς που σε αγαστή συνεργασία θα μπορούσαν να μας πληροφορήσουν γι’ αυτό.
Δεν γνωρίζω αν ένας γκέι άνδρας θα είναι καλύτερος πατέρας, υποθέτω πως αυτό έχει να κάνει με τη δική του ανατροφή και συγκρότηση ως ανθρώπου και όχι με τη σεξουαλικότητά του. Γνωρίζω όμως πως αυτό το περιβόητον «ανήκομεν εις την Δύση» έχει καταντήσει «φύλλο συκής» πίσω από το οποίο προσπαθεί να στοιβαχτεί ένα βουνό αναχρονιστικές, σκουριασμένες και «ανατολίτικες» δοξασίες.
Δεν είμαι βέβαιος αν ένας «άνθρωπος του Θεού» μπορεί να ψέλνει τις Κυριακές το πρωί στην εκκλησία και να κλείνει ραντεβού σε παιδοβιαστές το ίδιο βράδυ
Δεν είμαι βέβαιος αν ένας «άνθρωπος του Θεού» μπορεί να ψέλνει τις Κυριακές το πρωί στην εκκλησία και να κλείνει ραντεβού σε παιδοβιαστές το ίδιο βράδυ, είμαι πεπεισμένος όμως πως δεν είναι όλοι οι πιστοί έτσι. Όπως δεν είναι και όλοι οι άπιστοι, άθρησκοι, αλλόθρησκοι αλλιώς!
Εκείνο που γνωρίζω είναι πως ο τρόπος που αντιδρούμε, ως επάγγελμα, ως κοινωνία και ως σύνολο θεσμών είναι ο πλέον ακατάλληλος, αν φυσικά ο στόχος μας είναι να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο! Κι αυτό είναι βαρύ στους ώμους μου, λυπηρό και δυσκολοχώνευτο.
