Τον γύρο του Διαδικτύου κάνει από χθες ένα βίντεο στο οποίο ο Σταύρος Ξαρχάκος φαίνεται να διευθύνει μια μουσική κομπανία νεαρών παιδιών με μπουζούκια και κιθάρες.
Η στιγμή που «πιάστηκε» σε βίντεο και έγινε viral είναι στη Σύρο, όπου σε ένα ταβερνάκι του νησιού μια ομάδα παίζει την «Φραγκοσυριανή» με τα μουσικά της όργανα.
Τότε, ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης επενέβη και έδωσε τα «φώτα» του στους εκκολαπτόμενους μουσικούς.
Ο 83χρονος αειθαλής Ξαρχάκος δεν δίστασε στιγμή και ανέλαβε με σθένος τον ρόλο του μαέστρου κουνώντας τα χέρια σου σαν να βρίσκεται στη Σκάλα του Μιλάνου.
Υπέροχος Σταύρος Ξαρχάκος στη Σύρο! Φοβερό πάθος! Τι έζησαν οι πιτσιρικάδες! #Συρος pic.twitter.com/sygFo9Y4vz
— Giannis Giannoulas (@GGiannoulas) June 22, 2022
Μια στιγμή που τα παιδιά αυτά – που είναι μάλιστα μέλη του Ωδείου «Εν Χορδαίς & Οργάνοις» (Η Μεγάλη του Μάρκου Σχολή) – θα θυμούνται σε όλη τους τη ζωή καθώς πήραν το καλύτερο μουσικό μάθημα και μάλιστα δωρεάν από έναν θρύλο της ελληνικής μουσικής.
Μάλιστα, το βίντεο αυτό που κυκλοφόρησε στο ελληνικό Διαδίκτυο και έγινε viral μέσα σε λίγη ώρα, ήρθε την κατάλληλη στιγμή για να μας θυμίσει τι εστί (ελληνική) μουσική, πολιτισμός, τέχνη.
Λίγο ώρες πριν, δύο (ας τους πούμε) τραγουδιστές επέλεξαν να λύσουν τις όποιες διαφορές τους με γροθιές και μάλιστα σε μουσική διοργάνωση που σκοπό είχε υποτίθεται την γιορτή της μουσικής και την ψυχαγωγία.
Ο Ξαρχάκος και οι άλλοι
Η αντίθεση μεγάλη και πέρα ως πέρα ορατή… Δύο διαφορετικοί κόσμοι σε σύγκρουση.
Από τη μία δύο νέοι εκπρόσωποι ενός μουσικού είδους αμφιβόλου ποιότητας, κακέκτυπο ξένων προτύπων, που μάλιστα η νεολαία θαυμάζει και ακούει μανιωδώς και από την άλλη ένας πραγματικά σπουδαίος εκπρόσωπος της ελληνικής μουσικής, που κυριολεκτικά πιάνει από το χέρι τη νέα γενιά και την διδάσκει το πραγματικό πάθος για τη μουσική…
Στα 83 του χρόνια, ο Σταύρος Ξαρχάκος, που «το λέει ακόμα η καρδούλα του», δεν έκατσε στην καρέκλα του για να απολαύσει το φαγητό και το ποτό του με την παρέα του, ενώ τα πιτσιρίκια παίζουν, αλλά σηκώθηκε, πήγε κοντά τους και τους έδειξε πώς γίνεται.
Δεν είπε «δεν βαριέσαι», αλλά τους έδωσε το σπουδαιότερο δώρο που θα μπορούσαν να λάβουν.
«Ελάτε εδώ να σας δείξω. Πάμε!», θα μπορούσε να τους είπε, σαν να μιλούσε σε μια ορχήστρα κονσέρτου.
Μπορεί τα χρόνια να περνούν, οι εποχές και οι μόδες να αλλάζουν, να έρχονται νέα πράγματα, να υπάρχει εξέλιξη σε όλα (που, ναι, είναι καλό και έτσι πρέπει να γίνεται), να προχωράμε μπροστά, πρέπει όμως να θυμόμαστε και να διαφυλάττουμε τον πολιτισμό μας, την πραγματική κουλτούρα μας, αυτή που μας κάνει περήφανους.
Χρειάστηκε μόλις μια νότα για να ανατριχιάσουμε.
Κάπου εκεί στη Σύρο, ο Μάρκος το είδε και χαμογέλασε…
