Μια νέα γυναικοκτονία συγκλονίζει εδώ και λίγες ημέρες την Ελλάδα και έρχεται να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο των γυναικοκτονιών που έχουν σημειωθεί στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια.
Μόνο μέσα στο 2021, 17 γυναίκες έχασαν τη ζωή τους από τα χέρια των συντρόφων τους, πρώην ή νυν, ή άλλων ανδρών, ενώ ήδη το 2022, άλλες τρεις γυναικοκτονίες προστέθηκαν στη μακάβρια λίστα.
Γυναικοκτονία
Ο όρος «γυναικοκτονία» – για τον οποίο πολλοί ερίζουν, ειδικοί και μη – έχει μπει για τα καλά πλέον στη ζωή μας και έχει ανοίξει, έστω και καθυστερημένα, μια πολύ μεγάλη συζήτηση για τις δολοφονίες γυναικών από τους συντρόφους τους αλλά και την γενικότερη βία κατά τους.
Πόσες γυναίκες θύματα ακόμη;
Ωστόσο, το πρόβλημα παραμένει και το κρίσιμο ερώτημα δεν έχει απαντηθεί: Πόσες ακόμη; Πόσες γυναίκες θα χαθούν ακόμη; Πόσες γυναικοκτονίες πρέπει να σημειωθούν ακόμη για να κάνει κάποιος κάτι; Πόσες Καρολάιν, Γαρυφαλλιές, Δώρες, Βασιλικές ή Αϊντα πρέπει να «θυσιαστούν» ακόμη για να ανοίξει η κοινωνία τα μάτια και τα στόματα και να πάρει μέτρα ώστε να αποφευχθούν τέτοια στυγερά εγκλήματα στο μέλλον;
Γυναικοκτονία ή έγκλημα πάθους;
«Έγκλημα πάθους, την σκότωσε γιατί την αγαπούσε, γιατί την ζήλευε, ήθελε να τον αφήσει…». Η ιστορία γνωστή και οι δικαιολογίες των δραστών ακόμη πιο γνωστές… ‘Ομως όχι! Κανένα έγκλημα δεν γίνεται στο όνομα του πάθους, της αγάπης, της ζήλειας.
Το έγκλημα είναι έγκλημα και ο δολοφόνος δολοφόνος. Δεν το έκανε ποτέ κανείς από κανένα τέτοιο συναίσθημα, το έκανε γιατί απλώς είναι αυτό ακριβώς που μαρτυρά η αποτρόπαια πράξη του, εγκληματίας, δράστης, δολοφόνος. Και έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί από την δικαιοσύνη.
Η νέα γυναικοκτονία που συγκλονίζει την χώρα
Η Αϊντα ήταν μόλις 43 ετών, μητέρα δύο παιδιών όταν ο 55χρονος σύζυγός της έκοψε απότομα και άνανδρα το νήμα της ζωής της στην Καβάλα πριν λίγες ημέρες.
Η Αϊντα ήταν μία από εμάς. Θα μπορούσαμε κάλλιστα να είμαστε εμείς στη θέση της. Μια γυναίκα που ήθελε ενδεχομένως να φύγει από έναν δυστυχισμένο γάμο, που είχε διαφωνίες, καυγάδες και διαφορές με τον σύζυγό της, μια γυναίκα που δεν έκανε ή δεν έλεγε αυτό που ήθελε εκείνος. Που «τον πρόσβαλε» όπως είπε ο ίδιος.
Ο ρόλος της κοινωνίας
«Φτάνει πια! Ως εδώ!», είναι το σύνθημα που ακούγεται από τα χείλη των γυναικών εδώ και καιρό κατά τις διαδηλώσεις, τις διαμαρτυρίες και τις πορείες στην Ελλάδα αλλά και όλο τον κόσμο.
Πώς όμως θα ανακοπεί αυτό το ολοένα και αυξανόμενο φαινόμενο που απειλεί τις γυναίκες παγκοσμίως;
Η κοινωνία, η πολιτεία και φυσικά η παιδεία είναι αυτές που έχουν (ή τουλάχιστον) θα έπρεπε να παίξουν αυτόν τον ρόλο. Να κάνουν κάτι, να ανταποκριθούν στο ρόλο τους.
Το κίνημα Metoo και οι καταγγελίες για βία και επιθέσεις κατά των γυναικών ευτυχώς βοηθούν σε αυτή την κατεύθυνση. Πλέον, όλο και περισσότερες γυναίκες μιλούν, επιτέλους καταγγέλλουν κακοποιητικές συμπεριφορές και μορφές βίας, καταφέρνουν να φύγουν από το άρρωστο περιβάλλον στο οποίο ήταν εγκλωβισμένες.
Ο αγώνας τους και αγώνας μας συνεχίζεται μέχρι να μην λείπει καμιά από εμάς…
