Στην αυγή του 2015, έπειτα από δύο μνημόνια και μια συγκυβέρνηση με την πάλαι ποτέ «επάρατη δεξιά», ο παρελθοντικός (και ουχί μελλοντικός) ηγέτης της παράταξης, Βαγγέλης Βενιζέλος και η ομάδα του είχαν υιοθετήσει ως σλόγκαν προεκλογικά το ευφυές, αν και μάλλον αδύναμο εκ του αποτελέσματος: «Τελικά; Τελικά ΠΑΣΟΚ!».
Ενδεχομένως να έπρεπε να συμβουλευτούν τότε τον Αλέξανδρο Ρήγα, ο οποίος έκανε ξανά σλόγκαν το άλλοτε κραταιό σοσιαλιστικό κίνημα δια στόματος Μαριλούς Σέκερη. Η εκκεντρική κυρία με τα ακόμη πιο εκκεντρικά φορέματα, περσόνα που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο πάντοτε υπάρχει στις σειρές του δημιουργού (βλέπε Σάσα από το Ντόλτσε Βίτα, Ντένη Μαρκορά στους «Δυο Ξένους» ή Ρωξάνη Ντάνου – Κουλουμπή στους «Στάβλους της Εριέτας Ζαΐμη») έκανε το ΠΑΣΟΚ πιο φρέσκο από ποτέ, με την ατάκα «ΠΑΣΟΚ, ωραία χρόνια» να είναι ίσως η πιο δημοφιλής τηλεοπτική ατάκα από την εποχή του «άντε καλέ σιγά, κόβεται το σεξ» της περίφημης Θεοπούλας.
Το δημοψήφισμα και η επιστροφή στις ρίζες του ΠΑΣΟΚ
Εν πάσει περιπτώσει, κάτι κατάλαβαν εκεί στη Χαριλάου Τρικούπη, αφού μετά από χρόνια στην αφάνεια, τα κτίρια του κόμματος βάφτηκαν ξανά πράσινα και ένας πελώριος ήλιος του ΠΑΣΟΚ καρφιτσώθηκε στο μέσον της γρίλιας που θύμισε άλλες εποχές. Σήμερα, καθώς η αναφορά της λέξης ΠΑΣΟΚ δεν περιβάλλεται πια από συστολή και αμηχανία, το ΚΙΝΑΛ καλεί τα μέλη του να επιλέξουν το όνομα με το οποίο θα πορευτούν στις επόμενες εκλογές.
Όσοι προσέλθουν θα κληθούν να επιλέξουν την ονομασία του κόμματος μεταξύ του Κινήματος Αλλαγής, με το οποίο συνενώθηκαν κόμματα και κινήσεις στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς με πρωτοβουλία της Φώφης Γεννηματά και του ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής. Σε αυτή την τελευταία περίπτωση – που μεταξύ μας είναι και η επικρατέστερη, καθώς το πολύχρωμο λουλουδάκι ποτέ δεν μπόρεσε να επισκιάσει τον πράσινο ήλιο – το λογότυπο του κόμματος θα επιστρέψει στον ήλιο.
Όσες φορές το ΠΑΣΟΚ άλλαξε όνομα
Πάντως το κόμμα δεν είναι η πρώτη φορά που αλλάζει όνομα, αν και είναι μάλλον η πρώτη που επιστρέφει εκεί από όπου ξεκίνησε. Ποιος θα ξεχάσει την περιβόητη Ελιά, το 2014, λίγο πριν την διαφαινόμενη εκλογική συντριβή; Η Ελιά – Δημοκρατική Παράταξη, ήταν συνασπισμός πολιτικών κομμάτων της Κεντροαριστεράς, με σκοπό τη συμμετοχή στις ευρωεκλογές και στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014.
Στον συνασπισμό συμμετείχε επίσης η «Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα» – ναι ο Ανδρέας Λοβέρδος είχε επιχειρήσει και στο παρελθόν να γίνει αρχηγός κόμματος – και 9 συνολικά παρατάξεις από τη λεγόμενη Κεντροαριστερά.
Fun Fact: Μεταξύ των συμμετεχόντων συγκαταλέγεται και η κίνηση Δυναμική Ελλάδα, της οποίας ηγείτο ο ιδιαίτερα λαοπρόβλητος στα χρόνια της πανδημίας, Ηλίας Μόσιαλος. Με ποσοστό 8%, η Ελιά δεν απεδείχθη υπεραιωνόβια και ουσιαστικά διαλύθηκε στα εξ ων συνετέθη πριν τις βουλευτικές εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, όπου το κίνημα έλαβε το μικρότερο ποσοστό στην ιστορία του, ήτοι 4,68%.
Από την Ελιά στο ΔΗ.ΣΥ.
Η πολιτική επικαιρότητα εκείνη τη χρονιά πυκνή. Περήφανες διαπραγματεύσεις, αυταπάτες και κόντρα διαπραγματεύσεις, ένα δημοψήφισμα και προκήρυξη δεύτερων εκλογών τον Σεπτέμβριο του 2015. Εκεί, το κόμμα κατέβηκε με άλλο όνομα, ως ΔΗ.ΣΥ. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη ήταν εκλογικός συνασπισμός κομμάτων της κεντροαριστεράς, ουσιαστικά σύμπραξη του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος και της Δημοκρατικής Αριστεράς (ΔΗΜ.ΑΡ.), με σκοπό τη συμμετοχή στις εθνικές εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015. Ως τότε, τα ηνία της παράταξης είχε ήδη αναλάβει η Φώφη Γεννηματά.
Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, το λογότυπο του συνασπισμού έμοιαζε με εκείνο του ΣΥΡΙΖΑ (άντε ίσως λίγο και με της ΑΝΤΑΡΣΥΑ), όπου αντί για σημαίες είχε κάτι επιεικώς τρομακτικά κεφάλια ανθρώπων στα χρώματα της κεντροαριστεράς (πράσινο, πορτοκαλί, κόκκινο, μοβ κτλ). Το κόμμα έλαβε υψηλότερο ποσοστό, ωστόσο με το 6,28% κανείς δεν έμοιαζε ενθουσιασμένος στη Χαριλάου Τρικούπη.
Το παρακλάδι του ΚΙΔΗΣΟ
Στο μεταξύ θα πρέπει να σημειώσουμε πως ένα κομμάτι του ΠΑΣΟΚ, τουλάχιστον από κληρονομικής άποψης, είχε μεταπηδήσει από καιρο σε ένα άλλο κόμμα, εκείνο που ίδρυσε ο πρώην πρωθυπουργός και γιος του ιδρυτή του, Γιώργος Παπανδρέου. Με σήμα τα γαρίφαλο, και προτεταγμένη τη λέξη Κίνημα, το ΚΙΔΗΣΟ φλέρταρε με την είσοδο στη Βουλή το Γενάρη του 2015, χωρίς όμως να την κατακτήσει.
Αν και δεν αποτελεί συνέχεια, αλλά παρακλάδι του σοσιαλιστικού κινήματος, θα πρέπει να προστεθεί κι αυτό στη λίστα με τα ονόματα και τα λογότυπα που οικειοποιήθηκαν την κληρονομιά του όλα αυτά τα χρόνια. Ο πρώην πρωθυπουργός άλλωστε, διατηρεί την οργανωτική αυτοτέλεια του ΚΙΔΗΣΟ, του οποίου παραμένει πρόεδρος, και το οποίο συμμετέχει στον συνασπισμό κομμάτων που συνθέτουν το ΚΙΝΑΛ.
Η μετεξέλιξη σε ΚΙΝΑΛ
Φτάνοντας στο σήμερα, θα πρέπει να σημειώσουμε πως το ΚΙΝΑΛ υπήρξε μια πρωτοβουλία της Φώφης Γεννηματά στα πλαίσια της Δημοκρατικής Συμμαχίας. Ένας συνασπισμός της Κεντροαριστεράς μπάμπουσκα δηλαδή, που ξεπήδησε μέσα από την αρχική σύμπραξη ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ.
Με σήμα το λουλούδι που σε πολλούς θύμισε πολύ λογότυπο διάσημου απορρυπαντικού ρούχων, αλλά σε πολύχρωμο και ένα πέταλο γαλάζιο να δείχνει μια στροφή προς την κεντροδεξιά, το ΚΙΝΑΛ κατάφερε αν μη τι άλλο να αυξήσει κι άλλο τα ποσοστά του, παραμένοντας ωστόσο σε μονοψήφια, στις εκλογές του Ιουλίου του 2019.
Σε εκείνη την προσπάθεια αρχικά βρέθηκε και ο Σταύρος Θεοδωράκης πριν εγκαταλείψει δια παντός την πολιτική, με το Ποτάμι. Λίγους όμως μόνο μήνες αργότερα, διαφώνησε με την ηγεσία – που μέσω εκλογών είχε κερδίσει η Φώφη Γεννηματά – και αποφάσισε να αποσύρει το κόμμα από τον συνασπισμό.
