Ο βιασμός, είναι ένα αναμφίβολα διαχρονικό εγκληματικό φαινόμενο μεγάλης κοινωνικής απαξίας, που δυστυχώς απαντάται στην πλειοψηφία των κρατών παγκοσμίως.
Στην χώρα μας τον τελευταίο χρόνο, εκτός των άλλων αποκαλύπτονται συνεχώς περιστατικά βιασμού, τα οποία έχουν πραγματοποιηθεί ακόμα και στο μακρινό παρελθόν και δυστυχώς ολοένα και αυξάνονται.
Σύμφωνα με το άρθρο 336 Π.Κ. «Όποιος με σωματική βία ή με απειλή σοβαρού και άμεσου κινδύνου ζωής ή σωματικής ακεραιότητας εξαναγκάζει άλλον σε επιχείρηση ή ανοχή γενετήσιας πράξης τιμωρείται με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών».
Το προστατευόμενο έννομο αγαθό του εν λόγω άρθρου είναι αυτό της γενετήσιας ελευθερίας του ατόμου, το οποίο αποτελεί έκφανση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος της αξίας του ανθρώπου (άρθρο 2 παρ. 1 Συντ.) και της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας (άρθρο 5 παρ. 1 Συντ.).
Ως εξαναγκασμός νοείται η υποχρέωση ενός ατόμου σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή χωρίς την βούλησή του με τη χρήση της σωματικής βίας ή της απειλής σοβαρού κινδύνου. Μέσω του εξαναγκασμού καταλύεται ολοκληρωτικά η γενετήσια ελευθερία του θύματος, καθώς κάμπτεται η βούλησή του. Ο εξαναγκασμός λοιπόν αποτελεί στοιχείο της αντικειμενικής υπόστασης του βιασμού, ενώ υποκειμενικό στοιχείο αποτελεί ο άμεσος ή ενδεχόμενος δόλος του δράστη.
Σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 336 Π.Κ. «Γενετήσια πράξη είναι η συνουσία και οι ίσης βαρύτητας με αυτήν πράξεις». Συγκεκριμένα το έγκλημα του βιασμού έχει τελεστεί και στην περίπτωση που επιτεύχθηκε κάποια γενετήσια πράξη ακόμα και αν δεν έλαβε χώρα καθαυτή η σεξουαλική πράξη.
Ο βιασμός και η υπόθεση Φιλιππίδη
Για παράδειγμα στην περίπτωση του Πέτρου Φιλιππίδη, αναφορικά με το ένα περιστατικό που φέρεται να συνέβη το 2008 στο θέατρο «Ήβη», η καταγγέλλουσα αναφέρει ότι της επιτέθηκε, χωρίς εν τέλει να καταφέρει η ίδια να αμυνθεί.
Αν και κατέθεσε, ότι πρόκειται για υπόθεση απόπειρας βιασμού, το αδίκημα αναβαθμίστηκε σε τετελεσμένη πράξη, καθώς η περιγραφή τείνει στη διάπραξη του βιασμού, ακόμα και αν δεν συνέβη αυτούσια η πράξη.
Σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 336 Π.Κ. «Αν η πράξη της παρ. 1 έγινε από δύο ή περισσότερους δράστες που ενεργούσαν από κοινού ή είχε ως συνέπεια τον θάνατο του παθόντος ή αν ο παθών είναι ανήλικος, επιβάλλεται ισόβια κάθειρξη». Η ποινή της ισόβιας κάθειρξης καταδεικνύει τον ιδιαίτερα ειδεχθή και άκρως επικίνδυνο έως και θανατηφόρο χαρακτήρα αυτών των εγκλημάτων.
Τέλος, απόπειρα βιασμού συντελείται, όταν υπάρχει αρχή εκτέλεσης της πράξης, συγκεκριμένα σωματική βία ή απειλή προς το θύμα με σκοπό την επίτευξη συνουσίας του με το δράστη, σκοπός ο οποίος δεν ολοκληρώθηκε λόγω αντίστασης του θύματος ή άλλων εξωτερικών παραγόντων.
Αθηνά Μιχαλοπούλου
Δικηγόρος ΔΣ Αθηνών
