Το πρωτάθλημα ξαναρχίζει την Κυριακή και η ΑΕΚ αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην πρώτη θέση και απέχει μια ανάσα από το να κατακτήσει δεύτερη σερί χρονιά τον τίτλο.
Όλοι οι δρόμοι φαίνεται να οδηγούν στη Νέα Φιλαδέλφεια και το «Freed from desire», το τραγούδι από τα 90s που χρησιμοποιείται την τελευταία διετίας από τους φιλάθλους της ΑΕΚ για να την αποθεώνουν σε κάθε νίκη της.
Γιατί όμως το «Freed from desire» για την ΑΕΚ;
Το τραγούδι κυκλοφόρησε το 1997 ως το πρώτο σινγκλ από το ντεμπούτο άλμπουμ της Ιταλίδας τραγουδίστριας και τραγουδοποιού Gala Rizzatto.
Το τραγούδι αποδείχθηκε γρήγορα δημοφιλές διεθνώς, αν και αρχικά δεν βρήκε χρήση στον αθλητισμό. Αυτό έγινε σχεδόν δύο δεκαετίες αργότερα όταν χρησιμοποιήθηκε από τους υποστηρικτές της Wigan Athletic. Συγκεκριμένα, ο φίλαθλος που ονομάζεται Σον Κένεντι ανέβασε στο YouTube βίντεο με τον εαυτό του να τραγουδά το «Will Grigg’s On Fire», μια αφιέρωση των οπαδών της Wigan στον επιθετικό τους (Γουίλ Γκριγκ) η οποία δανείζεται τη μελωδία του από το «Freed From Desire».
Βέβαια, οι οπαδοί της Newcastle United έσπευσαν να επισημάνουν ότι τραγουδούσαν το «Mitro’s On Fire» για τον Αλεξάνταρ Μίτροβιτς μήνες νωρίτερα.
Οι οπαδοί της Bristol City ενοχλήθηκαν επίσης που η Wigan Athletic πήρε τα εύσημα, σημειώνοντας ότι οι ίδιοι τραγουδούσαν το «Freeman’s On Fire», για τον Λουκ Φρίμαν, χρόνια πριν.
Ούτε αυτοί όμως μπορούν να θεωρηθούν οι εμπνευστές της ποδοσφαιρικής χρήσης του τραγουδιού, καθώς οι φίλαθλοι της Stevenage το τραγουδούσαν από το 2012, δύο χρόνια δηλαδή πριν την άφιξη του Φρίμαν στο Μπρίστολ.
Μάλλον η η πρώτη γνωστή χρήση του τραγουδιού ως ποδοσφαιρικός ύμνος ήρθε τον Απρίλιο του 2011, πέντε χρόνια δηλαδή προτού ο Γουίλ Γκριγκ γίνει απροσδόκητα διάσημος, όταν οι οπαδοί του Dublin club Bohemians άλλαξαν τον αρχικό στίχο «My love has got no money/He’s got his strong beliefs» στο «The Bohs have got no money/We’ve got a bag of Es».
Πάντως η χρήση από τους υποστηρικτές της Wigan Athletic θεωρείται ότι έδωσε άλλη πνοή στο τραγούδι, κι έκτοτε ήταν θέμα χρόνου να γίνει viral. Υιοθετήθηκε από τους οπαδούς της Βόρειας Ιρλανδίας στο Euro του 2016 και εξελίχθηκε σε ένα χορευτικό ποδοσφαιρικό ύμνο, που τροποποιήθηκε από οπαδούς αμέτρητων ομάδων για να αποθεώσουν τους πάικτες των ομάδων τους. Έτσι έφτασε σήμερα, και παρά τα 25 του χρόνια, να έχει εξελιχθεί σε ποδοσφαιρικό ύμνο παγκοσμίως, αν και δεν υπάρχει κάποια σύνδεση μεταξύ του ποδοσφαίρου και της Gala Rizzatto.
Μάλιστα οι στίχοι μιλούν για την απόρριψη του καταναλωτισμού και της απληστίας. «Ήθελα να σώσω τον κόσμο με τη βουδιστική αντίληψη ότι δεν θέλω περισσότερα», έχει εξηγήσει η Gala Rizzatto.
