Ο Αρκτικός Ωκεανός είναι πιθανό να μην έχει πάγους τον Σεπτέμβριο ήδη από τη δεκαετία του 2030, δηλαδή περίπου μια δεκαετία νωρίτερα από ό,τι προβλεπόταν προηγουμένως, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Nature Communications».
Το σενάριο αυτό φαίνεται πιθανό να ισχύσει ακόμα και στην περίπτωση που θα υπάρχουν χαμηλές εκπομπές ρύπων και αυτό παρά το γεγονός ότι οι εκτιμήσεις στην έκτη έκθεση αξιολόγησης της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) δεν προέβλεπαν κάτι τέτοιο σε περίπτωση που υπάρχουν χαμηλές εκπομπές ρύπων.
Αυτό το εύρημα υπογραμμίζει τον σημαντικό αντίκτυπο των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στην Αρκτική και καταδεικνύουν τη σημασία του σχεδιασμού και της προσαρμογής στο σενάριο αυτό στο εγγύς μέλλον.
Ο θαλάσσιος πάγος της Αρκτικής μειώνεται ραγδαία σε όλες τις εποχές κατά τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά η μείωση είναι αυξημένη από το 2000 και μετά. Μια Αρκτική χωρίς θαλάσσιο πάγο θα επηρεάσει τις ανθρώπινες κοινωνίες και τα φυσικά οικοσυστήματα τόσο εντός όσο και εκτός της Αρκτικής.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Σουνγκ-Κι Μιν από το Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας Πόχανγκ της Νότιας Κορέας, χρησιμοποίησαν δεδομένα παρατήρησης μεταξύ 1979-2019 για τις προσομοιώσεις κλιματικών μοντέλων.
Τα ευρήματά τους υποδηλώνουν ότι ο ανθρώπινος αντίκτυπος στη μείωση του θαλάσσιου πάγου στην Αρκτική μπορεί να φανεί καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και μπορεί να αποδοθεί σε μεγάλο βαθμό στην αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
Η συμβολή των αερολυμάτων και των φυσικών παραγόντων, όπως η ηλιακή και η ηφαιστειακή δραστηριότητα, βρέθηκε να είναι πολύ χαμηλότερη.
