H αντίστροφη μέτρηση για τις εκλογές ξεκίνησε πλέον και θεσμικά. Και παρ’ όλο που έχουμε μπει στην τελική ευθεία ο δρόμος προς τις κάλπες βυθίζεται σε ένα θολό δημοσκοπικό τοπίο. Και όσο πιο θολό είναι, τόσο πιο τοξικό γίνεται.
Στο Μέγαρο Μαξίμου μπορεί να μην έχουν καμία αμφιβολία για την πρωτιά της Νέας Δημοκρατίας, αλλά δεν είναι σίγουροι για τα κουκιά που θα βγουν από την κάλπη της απλής αναλογικής. Για αυτούς παραμένει ένας σκόπελος που όσο μακρινός και αν φαίνεται ενέχει την πιθανότητα σε μια συγκυρία ποσοστών και συνεργασιών να στερήσει από το κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη τη δυνατότητα να πλεύσει προς τα πιο σίγουρα νερά της κάλπης της ενισχυμένης αναλογικής.
Η «κυβέρνηση ηττημένων» -η συνεργασία δηλαδή ΣΥΡΙΖΑ και λοιπών κομμάτων, πλην της Νέας Δημοκρατίας, ακόμη και στην περίπτωση που αυτή είναι πρώτο κόμμα- είναι ένα σενάριο που ρίχνει τη σκιά του στην προεκλογική αρένα και που ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν το προσπερνά αμέριμνος. “Πρέπει να αποτρέψουμε ένα σενάριο ”πολιτικής τερατογένεσης”, το οποίο πιστεύω ότι προκαλεί ανατριχίλα σε πάρα πολλούς Έλληνες πολίτες. Για σκεφτείτε ένα σενάριο συγκυβέρνησης Τσίπρα- Ανδρουλάκη- Βαρουφάκη. Τον Βαρουφάκη να επιστρέφει ως υπουργός Οικονομικών, τον Τσίπρα ως πρωθυπουργό, δεν ξέρω ποια άλλα στελέχη, τον Πολάκη ως υπουργό Υγείας. Δεν ξέρω τι άλλο μπορείτε να σκεφτείτε.
Όμως, το σενάριο αυτό, το οποίο αποκαλούμε ”η κυβέρνηση των ηττημένων”, μαθηματικά είναι ένα πιθανό σενάριο. Κι όταν μου λέει εμένα ο κ. Τσίπρας, ”εγώ δεν πρόκειται να κάνω κυβέρνηση των ηττημένων”, εγώ σας λέω, εδώ από τη Μεγαλόπολη, ότι δεν πιστεύω ούτε μία λέξη απ΄ αυτά τα οποία λέει ο κ. Τσίπρας. Εάν τα κουκιά βγαίνουν, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα διστάσει να το κάνει», τόνισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης από τη περιοδεία του στη Μεγαλόπολη. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι το φόβητρο μιας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και άλλων κομμάτων είναι ένας τρόπος για να ξορκίσει η κυβέρνηση τη χαλαρή ψήφο στις εκλογές της 21ης Μαΐου.
Η «κυβέρνηση ηττημένων» δεν είναι απλά ένα όργανο πίεσης προς το εκλογικό σώμα
Μια απειλή που επισείει στον δυσαρεστημένο νεοδημοκράτη ψηφοφόρο να σκεφτεί διπλά αν στις πρώτες εκλογές θέλει με τη ψήφο του να στείλει μήνυμα προς την κυβέρνηση ψηφίζοντας ένα άλλο κόμμα και να επανέλθει στις γαλάζιες τάξεις στις δεύτερες εκλογές. «Μπορεί να μην έχεις τη δυνατότητα για δεύτερες εκλογές…» είναι σαν να του λέει η κυβέρνηση για να «μαντρώσει» τους ψηφοφόρους του.
Ωστόσο η «κυβέρνηση ηττημένων» δεν είναι απλά ένα όργανο πίεσης και πειθούς από την πλευρά της κυβέρνησης προς το εκλογικό σώμα. Αν η αριθμητική το επιτρέψει, μπορεί να πραγματοποιηθεί το χειρότερο σενάριο που θα αφαιρεί από τη ΝΔ τον έλεγχο των πολιτικών εξελίξεων. Για αυτό και ο Κυριάκος Μητσοτάκης προειδοποιεί και ο ίδιος δεν εφησυχάζει. Άλλωστε τον προβληματίζουν και οι δηλώσεις των πρωτοκλασάτων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και αν μετά προσπάθησαν να τις μαζέψουν.
«Αμα έχουν τρία κόμματα 47% ή 48%, τι ηττημένοι θα είναι; Εδώ έχουμε κυβερνήσεις με πολύ μικρότερα ποσοστά… Εδώ τη ΝΔ δεν την πειράζει να κυβερνήσει μετά τις δεύτερες εκλογές με 35%, 36% ή 38%» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.
Μια νέα Βουλή που θα παρακάμπτει το νέο κόμμα αν οι αριθμοί το επιτρέψουν θα βάλει σε πειρασμούς πολλούς…
*Οι απόψεις του αρθρογράφου είναι προσωπικές και δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις του The Standard
